آیا واقعا قهوه خواب آور است؟

آیا قهوه باعث خواب آلودگی می شود؟

قهوه باعث نشاط و شادی شما می شود، اما آیا می تواند برعکس عمل کند و شما را خواب آلود کند؟

قهوه باعث خواب آلودگی می شود؟

مردم معمولا قهوه را برای انرژی، تمرکز، هوشیاری و هوشیاری می نوشند اما قهوه باعث خواب آلودگی برخی افراد می شود در واقع، قهوه به روش های مختلف بر افراد مختلف تأثیر می گذارد، بنابراین روی همه افراد یکسان تأثیر نمی گذارد

واکنش همه افراد به کافئین یکسان نیست. برخی از افراد تنها پس از یک فنجان قهوه احساس خستگی و خواب آلودگی می کنند. اما برخی از افراد می توانند چندین لیوان در روز بنوشند و عوارض جانبی نداشته باشند.

دلایلی که قهوه می تواند برعکس عمل کند و باعث خواب آلودگی شود:

قهوه اثرات آدنوزین را مهار می کند

وقتی قهوه می نوشید، کافئین در دستگاه گوارش جذب می شود و از طریق جریان خون به قسمت های مختلف بدن از جمله مغز می رسد. بدن به سرعت کافئین را جذب می کند، بنابراین افراد می توانند اثرات آن را در عرض چند دقیقه احساس کنند. در واقع 99 درصد کافئین ظرف 45 دقیقه پس از مصرف جذب می شود. کافئین پس از رسیدن به مغز به گیرنده های آدنوزین متصل می شود.

کافئین با مسدود کردن گیرنده های آدنوزین در مغز، سیستم عصبی مرکزی را فعال می کند و فرد را بیدار و هوشیار نگه می دارد. آدنوزین یک ماده شیمیایی در سیستم عصبی مرکزی است که چرخه خواب و بیداری را تنظیم می کند و باعث بی خوابی می شود.

در طول روز، سلول های عصبی آدنوزین را آزاد می کنند، ماده ای شیمیایی که باعث می شود احساس خستگی یا خواب آلودگی کنید. در واقع این یکی از دلایل خستگی ما در شب است. بنابراین، پس از خواب، سطح آدنوزین کاهش می یابد.

قهوه با اتصال به گیرنده های آدنوزین در مغز و جلوگیری از جذب آن عمل می کند، به این معنی که مغز نمی داند زمان خواب فرا رسیده است. این به یک انتقال دهنده عصبی احساس خوب دیگر، دوپامین، فرصتی برای افزایش می دهد و در عین حال مغز را فریب می دهد تا فکر کند بدن خسته نیست و در نتیجه انرژی افزایش می یابد.

هنگامی که کافئین به گیرنده های آدنوزین متصل می شود، حتی اگر آدنوزین نتواند به گیرنده خود متصل شود و عمل کند، کافئین بر تولید مولکول های آدنوزین جدید تأثیر نمی گذارد و آدنوزین به تولید ادامه می دهد. این فرآیند می تواند بین 45 تا 60 دقیقه پس از مصرف اولین فنجان قهوه شروع شود و حدود 4 تا 6 ساعت طول می کشد. یعنی زمانی که بدن کافئین را به طور کامل متابولیزه می کند و اثرات آن از بین می رود. در این زمان آدنوزین انباشته شده به گیرنده های مغز متصل می شود و احساس خستگی و خواب آلودگی ایجاد می شود.

بنابراین به نظر می رسد که قهوه واقعاً خستگی را از بین نمی برد، بلکه فقط برای چند ساعت آن را سرکوب می کند تا فرد توجه، هوشیاری و فعالیت را افزایش دهد.

متابولیسم ژنتیکی کافئین

همانطور که گفته شد، کافئین برای همه یکسان عمل نمی کند. در واقع، به نظر می رسد که قهوه تأثیرات بسیار متفاوتی بر افراد مختلف دارد. برخی از مردم می گویند که قهوه فوری آنها را عصبانی یا مضطرب می کند. برخی دیگر می گویند که تا ساعت ها اثرات قهوه را احساس نمی کنند.

پاسخ ممکن است در ژنتیک ما نهفته باشد: حدود یک دهه پیش، تیمی از محققان در دانشگاه تورنتو ژنی را کشف کردند که تعیین می کند بدن ما با چه سرعتی کافئین را تجزیه می کند. بسته به سرعت تجزیه کافئین، فرد ممکن است بلافاصله یا برای مدت کوتاهی یا به تدریج و برای مدت طولانی بعد از مصرف، اثرات قهوه را احساس کند. این تفاوت ژنتیکی توضیح می دهد که چرا برخی افراد پس از یک فنجان قهوه احساس خواب آلودگی می کنند، در حالی که برخی دیگر هوشیار و استراحت می کنند.

کافئین با استفاده مداوم قابل تحمل است

گفتیم که کافئین گیرنده های آدنوزین را در مغز مسدود می کند. وقتی مغز به طور منظم آدنوزین کافی دریافت نمی کند، گیرنده های بیشتری ایجاد می کند. گیرنده های آدنوزین بیشتر در مغز به این معنی است که فرد به قهوه بیشتری نیاز دارد تا اثری مشابه زمانی که قبلا مصرف می کرد داشته باشد. با این حال، تحقیقات دیگر نشان داده است که مصرف منظم کافئین بر نحوه جذب یا متابولیسم آن تأثیری ندارد.

مقدار زیاد قهوه ادرار آور است

قهوه اگر به مقدار متوسط ​​مصرف شود یعنی دو یا سه فنجان در روز ادرار آور نیست اما بیش از چهار یا پنج فنجان قهوه باعث افزایش ادرار می شود. در تئوری، اگر دفع مایعات بیشتر از مصرف الکل باشد، ممکن است به دلیل کم آبی، خستگی را تجربه کنید. از دیگر نشانه های کم آبی بدن می توان به تشنگی، خشکی دهان، سرگیجه، خشکی پوست، یبوست و کاهش تعریق اشاره کرد.

با این حال، قهوه در واقع آب بدن را کم نمی کند، در واقع آن را افزایش می دهد. ننوشیدن آب کافی می تواند باعث کم آبی بدن شود. برای مبارزه با کم آبی، مصرف آب فراوان، غذاهای پرآب مانند میوه ها و سبزیجات و محدود کردن نمک ضروری است. نیاز به آب ممکن است در طول ورزش، بیماری، یا در هوای گرم، مرطوب یا سرد افزایش یابد.

تاثیر خواب قهوه به دلیل شیرین کننده است نه خود قهوه

اگر قهوه با عسل، شربت یا شکر زیاد شیرین شده باشد. افزایش سریع قند خون باعث افزایش انسولین می شود. تأثیر افزایش انسولین در کاهش سطح گلوکز خون بیشتر از مصرف کافئین است.

بنابراین، با کاهش سطح گلوکز خون، ممکن است احساس کمبود انرژی و خستگی ایجاد شود. قند خون پایین باعث احساس گرسنگی، تحریک پذیری، اضطراب، تعریق و سرگیجه می شود.

البته ممکن است اثرات شکر قهوه به همین جا ختم نشود. خوردن تنقلات شیرین مانند کیک یا غذاهای شیرین ممکن است باعث این اثر شده باشد. برای جلوگیری از افت قند خون، مصرف پروتئین کافی نه تنها در وعده های غذایی بلکه در میان وعده ها نیز توصیه می شود.

انقباض عروق

قهوه به عنوان منقبض کننده عروق عمل می کند. به عبارت دیگر، کافئین موجود در قهوه رگ های خونی را منقبض می کند و جریان خون را کاهش می دهد. بنابراین، در حالی که کافئین می تواند هوشیاری را افزایش دهد، می تواند جریان خون به مغز ما را نیز کاهش دهد، که می تواند منجر به سرگیجه شود. دانشمندان دریافته اند که توانایی شناختی پس از نوشیدن مقادیر زیاد قهوه به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

بنابراین احساس خواب آلودگی و تنبلی ممکن است به دلیل مصرف زیاد باشد، هرچند به طور متوسط ​​این تاثیر را ندارد.

خلاصه

تفاوت های فردی باعث واکنش افراد مختلف به قهوه می شود و زمانی که تعدادی از عوامل فوق با هم کار کنند، تاثیر نوشیدن قهوه در برخی افراد خواب است. اگر قصد خرید قهوه ساز خانگی را دارید، ما به شما توصیه میکنیم حتما به فروشگاه های معتبر مراجعه کنید.