سریال استودیو ۲۱ (Studio 21) | هر آنچه باید بدانید
معرفی سریال استودیو ۲۱ (Studio 21)
اگر دنبال یک سریال کمدی-هجوآمیز هستید که پشت پرده هالیوود رو بدون تعارف و با زبانی گزنده به تصویر بکشه، پس برای معرفی سریال استودیو ۲۱ (Studio 21) حسابی آماده باشید! این مقاله قراره شما رو به دنیای جذاب و پر زرق و برق سریال The Studio ببره، همون سریالی که ممکنه با عنوان استودیو ۲۱ هم به گوشتون خورده باشه. سث روگن و ایوان گلدبرگ با این اثر جدیدشون تو Apple TV+ حسابی ترکوندن و ما رو به یه سفر هیجان انگیز و البته خنده دار تو دنیای پر تناقض هالیوود می برن. آماده باشید تا با چشم های باز به کشمکش همیشگی بین هنر و تجارت تو سینما نگاه کنیم و ببینیم چطور این سریال، یه نقد هوشمندانه از این صنعت ارائه می ده.
دنیای سینما و تلویزیون همیشه برای ما تماشاگرها یه عالمه راز و رمز داشته. همه دوست داریم بدونیم پشت دوربین چه خبره، چطور یه ایده خام تبدیل به یه فیلم یا سریال بزرگ میشه و چه چالش هایی سر راه سازنده ها قرار می گیره. حالا فکر کنید یه سریال بیاد و خودش رو با همون صنعت سینما شوخی کنه، اونم با یه لحن تیز و هوشمندانه! سریال The Studio دقیقاً همین کارو می کنه و به شما این فرصت رو می ده که از نزدیک با دنیای پر پیچ و خم استودیوهای فیلمسازی هالیوود آشنا بشید. این سریال فقط یه کمدی ساده نیست، بلکه یه هجویه قویه که خیلی چیزها رو زیر سوال می بره.
سث روگن و ایوان گلدبرگ، که سال هاست تو کمدی های هالیوودی کنار هم می درخشن، این بار پشت دوربین و جلوی دوربین اومدن تا قصه مت رمیک رو برامون تعریف کنن؛ مدیری که تو یه استودیوی در حال سقوط، باید سعی کنه چراغ رو روشن نگه داره و در عین حال، به آرمان های هنریش هم خیانت نکنه. این سریال پر از بازیگرهای مشهوره و به خاطر نویسندگی قوی، کارگردانی خاص و البته اون لبه تیز کنایه آمیزش، حسابی سر و صدا به پا کرده. پس اگه آماده اید تا یه سفر متفاوت به قلب هالیوود داشته باشید، کمربندها رو ببندید!
سریال The Studio (استودیو) چیست؟
سریال The Studio یه جور کمدی تلخ و شیرینه که تهش کلی حرف برای گفتن داره. اگه بخوایم خیلی خودمونی بگیم، این سریال میاد و دست میذاره رو زخم های هالیوود و با یه لحن طنز، همه چی رو جلوی چشممون میاره. از اون رقابت های نفس گیر تو استودیوها بگیر تا اصرار بی پایان به ساخت فرنچایزهای تکراری و پول ساز، همه و همه تو این سریال به چالش کشیده میشن. این اثر تازه Apple TV+ فقط یه جور سرگرمی نیست؛ بلکه یه جور آینه ست که هالیوود رو تو خودش می بینه و گاهی وقتا به خودش هم می خنده.
خلاصه ای از داستان: جنگ هنر و تجارت
داستان از جایی شروع میشه که با مت رمیک آشنا میشیم، شخصیتی که سث روگن با اون چهره خنده رو و دوست داشتنیش نقشش رو بازی می کنه. مت یه مدیر باسابقه تو استودیوی کانتیننتالِ. اون همیشه عاشق فیلم های اصیل و هنری بوده و دلش برای سینمای واقعی می تپه. اما خب، دنیا اونقدرها هم ساده نیست!
یهو و بدون اینکه فکرشو کنه، بعد از برکناری پتی لی (مربی دوست داشتنیش که کاترین اوهارا فوق العاده بازیش می کنه)، مت به ریاست استودیو منصوب میشه. این ارتقاء ناگهانی توسط مدیرعامل جدید و قدرتمند، گریفین میل (که برایان کرانستون معروف نقشش رو بازی می کنه) اتفاق می افته. حالا گریفین میل یه خواسته عجیب از مت داره: یه فیلم پرفروش و پرسود بر اساس برند کول اید بساز! آره درست شنیدید، همون نوشیدنی کول اید! هدفش هم اینه که موفقیت فیلم هایی مثل باربی رو تکرار کنه.
مت که حالا بین عشقش به هنر و فشارهای سنگین تجاری گیر کرده، تو یه دوراهی بزرگ قرار می گیره. اون باید یه جوری اصالت هنری رو تو این بازار مکاره حفظ کنه. اولش فکر می کنه نیکلاس استولر می تونه برای پروژه کول اید خوب باشه، اما بعد یهو با یه فیلمنامه از مارتین اسکورسیزی (آره، خود مارتین اسکورسیزی که خودش تو این سریال نقش خودشو بازی می کنه!) روبرو میشه. فیلمنامه ای درباره کشتار جونزتاون که به شکلی عجیب و غریب به کول اید ربط پیدا می کنه. مت سعی می کنه این فیلم جدی و هنری اسکورسیزی رو تبدیل به یه فیلم کول اید کنه، اما خب، همکاراش مثل سل سیپرستاین (آیک بارینهولتز) و مایا میسون (کاترین هان) حسابی مقابلش وایمیستن و اصلاً همکاری نمی کنن.
اوج این کشمکش تو یه مهمونی به میزبانی شارلیز ترون (که اونم نقش خودشو بازی می کنه!) اتفاق می افته. اونجا اسکورسیزی از لغو پروژه اش خبردار میشه و حسابی شوکه میشه. این اتفاق نه تنها بامزه و کنایه آمیزه، بلکه حسابی روی تم اصلی سریال تأکید می کنه: همون جنگ همیشگی بین ایده های خلاقانه و آرمان گرایانه با اون فشارهای مالی و سودجویانه تو صنعت سینما. قسمت اول سریال ارتقاء اسم داره و قشنگ نشون می ده که این سریال قراره چقدر بی پرده و با طنزی تند، به نقد اولویت دهی هالیوود به پول و سود به جای هنر بپردازه. این قسمت با حضور کلی مهمان مشهور و نگاه طنزآمیزش به چالش های آدم های خلاق تو این دنیای تجاری شده، از همون اول مخاطب رو جذب می کنه و بهش می فهمونه با چه جور سریالی طرفه.
ژانر و تم های اصلی: هجوی بر پیکر هالیوود
The Studio رو باید یه کمدی طعنه آمیز یا هجو (Satire) حساب کرد. یعنی چی؟ یعنی با یه لحن خنده دار و البته نیش دار، یه جورایی داره مسخره می کنه و نقد می کنه مسائل و مشکلات رو. هجو تو این سریال ابزار اصلیه برای اینکه پشت پرده هالیوود رو نشون بده و بگه که همه چیز اونجوری که ما از دور می بینیم، پر زرق و برق و عالی نیست.
تم های اصلی سریال هم واقعاً جذابن:
- تضاد آرمان های خلاقانه با فشارهای تجاری: این بزرگترین تم سریاله. مت رمیک یه جورایی سمبل هنرمندیه که گیر افتاده بین مدیران پول پرست و سرمایه دار. همیشه این سوال مطرحه که آیا میشه تو هالیوود هم پول درآورد و هم فیلم خوب ساخت؟
- وسواس هالیوود بر فرنچایزها و سودآوری: این روزها هر جا رو نگاه می کنی، از یه فیلم موفق، ده تا دنباله و اسپین آف میسازن. The Studio نشون می ده که چطور این وسواس به فرنچایزها، ایده های بکر و تازه رو نابود می کنه و فقط پول مهم میشه. ماجرای فیلم کول اید یه مثال عالی برای این موضوعه.
- سیاست های داخلی استودیوها: تو هر شرکتی دعوا و رقابت هست، حالا فکر کنید تو یه استودیوی هالیوودی که پای میلیاردها دلار وسطه! سریال به خوبی نشون می ده که چطور مدیران برای حفظ جایگاهشون و پیشبرد اهدافشون، حاضرن هر کاری بکنن.
- پوچی شهرت: این تم بیشتر تو حضور ستاره های مهمان به چشم میاد. وقتی بازیگرهای مشهور نقش خودشون رو بازی می کنن، یه جورایی دارن با مفهوم شهرت و انتظاراتی که از سلبریتی ها میره، شوخی می کنن. نشون میده که چقدر دنیای شهرت می تونه مضحک و توخالی باشه.
خلاصه که The Studio یه جور سریال هوشمنده که نمی خواد فقط بخندونه، بلکه می خواد به فکر وادار کنه. می خواد به ما بگه که حتی تو صنعت رویاسازی هم، واقعیت ها گاهی وقتا تلخ و خنده دارن.
عوامل و بازیگران: ستاره هایی در پشت و جلوی دوربین
یکی از دلایلی که The Studio اینقدر سروصدا کرده، تیم درجه یکی هست که پشت و جلوی دوربین جمع شدن. وقتی اسم سث روگن و ایوان گلدبرگ میاد، آدم ناخودآگاه انتظار یه کمدی خاص و متفاوت رو داره. حالا با حضور یه عالمه ستاره دیگه، این انتظار چند برابر میشه.
خالقان و نویسندگان: ذهن های پشت کمدی
قلب تپنده این سریال بدون شک سث روگن و ایوان گلدبرگ هستن. این دو نفر سالهاست که با هم رفیق و همکارن و کارنامه شون پر از فیلم های کمدی موفقه که هم منتقدها رو راضی کرده و هم مخاطب ها رو. یادتون میاد فیلم هایی مثل Superbad یا Pineapple Express؟ اونجاها هم قشنگ مشخص بود که این دو نفر یه شیمی خاص دارن و می دونن چطور با شوخی های تند و لبه دار، حرفشون رو بزنن. تو The Studio هم همین امضای خاصشون رو می بینیم. علاوه بر این دو نفر، پیتر هایک، الکس گرگوری و فریدا پرز هم تو تیم نویسندگان حضور دارن که به عمق و جذابیت داستان اضافه کردن. اونا تونستن یه دنیایی بسازن که هم کمدیه، هم تلخ، و هم کاملاً به واقعیت صنعت سینما نزدیکه.
کارگردانان و جنبه های فنی برجسته
کارگردانی سریال رو هم سث روگن و ایوان گلدبرگ خودشون به عهده دارن. این دو نفر تونستن یه کارگردانی پویا و پرانرژی رو به نمایش بذارن. چیزی که تو کارشون خیلی به چشم میاد، استفاده از پلان-سکانس های طولانیه. یعنی چی؟ یعنی دوربین مدت زیادی بدون کات، یه صحنه رو دنبال می کنه. این تکنیک باعث میشه حس واقعی تری به تماشاگر دست بده و اون رو بیشتر وارد فضای داستان کنه. انگار خودت داری تو راهروهای استودیو قدم می زنی و شاهد اتفاقات هستی.
علاوه بر این، موسیقی جاز که تو سریال به کار رفته، یه جورایی ریتم خاصی بهش میده. این موسیقی نه تنها فضای هالیوودی و کلاسیک رو تداعی می کنه، بلکه با اون حس و حال کمدی-هجوآمیز سریال هم خیلی خوب ترکیب میشه و یه تجربه دیداری و شنیداری عالی رو رقم می زنه. همه این جزئیات فنی، از فیلمبرداری تا تدوین و موسیقی، دست به دست هم دادن تا The Studio فقط یه داستان خوب نباشه، بلکه یه اثر هنری کامل باشه.
معرفی بازیگران اصلی و نقش آفرینی های درخشان
سریال The Studio پر از بازیگرهاییه که هر کدومشون به تنهایی یه ستاره هستن و وقتی کنار هم قرار می گیرن، یه گروه بی نظیر رو تشکیل میدن:
- سث روگن در نقش مت رمیک: سث روگن نه تنها یکی از خالقان سریاله، بلکه خودش نقش اصلی رو هم بازی می کنه. اون تو نقش مت رمیک، یه مدیر استودیو که عاشق فیلم های هنریه و بین ایده آل هاش و دنیای پول ساز هالیوود گیر کرده، واقعاً درخشیده. با اون چهره و لحن خاص خودش، هم خنده دار و هم قابل همذات پاتیه.
- کاترین اوهارا در نقش پتی لی: کاترین اوهارا که با کمدی های خاصش مثل Schitt’s Creek معروفه، تو این سریال نقش مربی مت رمیک رو بازی می کنه که یه جورایی اخراج میشه. حضور او تو هر صحنه، یه انرژی خاص و یه طنز منحصر به فرد بهش میده.
- آیک بارینهولتز در نقش سَل سِیپِرستاین: آیک بارینهولتز هم که یه کمدین شناخته شده ست، تو نقش یکی از همکاران مت بازی می کنه که بیشتر به جنبه های مالی و تجاری اهمیت میده. بازی اون تو نقش یه آدم عمل گرا و گاهی اوقات مزاحم، واقعاً دیدنیه.
- چِیس سوی واندرز در نقش کویین هَکِت: این بازیگر جوان و با استعداد هم یکی از ستاره های نوظهوره که تو این سریال خوش درخشیده.
- کاترین هان در نقش مایا مِیسن: کاترین هان که دیگه نیازی به معرفی نداره و با نقش آفرینی های فوق العادش تو سریال هایی مثل WandaVision ثابت کرده که چقدر توانمنده، تو این سریال هم نقش مدیر بخش بازاریابی رو بازی می کنه که تو کشمکش های مت باهاش روبرو میشه.
حضور پررنگ ستارگان مهمان: خودشان در نقش خودشان!
یکی از هیجان انگیزترین و جذاب ترین بخش های The Studio، حضور پررنگ و غافلگیرکننده ستاره های مهمانه که در نقش خودشون ظاهر میشن! این بخش نه تنها به طنز سریال اضافه می کنه، بلکه یه جورایی خط بین واقعیت و داستان رو کمرنگ می کنه و حسابی به ماهیت هجوآمیز سریال کمک می کنه.
تصور کنید برایان کرانستون (گریفین میل) رو، یا حتی مارتین اسکورسیزی افسانه ای، شارلیز ترون زیبا، آنتونی مکی، دیو فرانکو و زویی کراویتز رو که همه تو این سریال نقش خودشون رو بازی می کنن و با صنعت سینما شوخی می کنن. این حضورهای افتخاری نه تنها یه جنبه متا (خودارجاعی) به سریال میده که خیلی هوشمندانه ست، بلکه نشون می ده که خود هالیوود هم آمادگی داره تا با خودش شوخی کنه و به ضعف هاش بخنده. این صحنه ها از اون لحظاتیه که هم لبخند به لب آدم میاره و هم به فکر فرو میبره که چقدر این صنعت پر از پارادوکس و تناقضه. هر کدوم از این ستاره ها با حضورشون، به داستان عمق و اعتبار بیشتری می بخشن و سریال رو از یه کمدی ساده فراتر می برن.
نقد و بررسی: The Studio از دیدگاه منتقدان و مخاطبان
خب، حالا که با فضای کلی و بازیگرهای سریال آشنا شدیم، بریم ببینیم The Studio از نگاه منتقدان و مخاطبان چطور بوده. آیا این سریال تونسته اون انتظاراتی که ازش می رفت رو برآورده کنه؟
بازتاب منتقدان: هوشمندانه اما نه همیشه خنده دار
منتقدان سینما معمولاً تو بررسی هاشون خیلی سخت گیرن، اما The Studio تونسته اکثرشون رو راضی کنه. این سریال از راتن تومیتوز امتیاز ۹۳٪ و از متاکریتیک امتیاز ۸۱/۱۰۰ رو گرفته که نشون از کیفیت بالای اون داره. حتی تو IMDb هم امتیاز ۸.۱/۱۰ رو از مخاطبان گرفته. این امتیازات به خودی خود خیلی خوبن، ولی بریم ببینیم منتقدهای معروف دقیقاً چی گفتن:
جودی برمن از تایم گفته که The Studio تا الان بهترین سریال سال ۲۰۲۵ (با توجه به تاریخ انتشار در رقبا) و یکی از تند و تیزترین خودنگاره های هالیووده. اون معتقده که صنعت سرگرمی عاشق تجلیل و هجو خودشه و این سریال به خوبی از پس این کار بر اومده.
کیث واتسن از تلگراف ترکیب کمدی اسکروبال (یعنی همون کمدی های بزن بکوب و موقعیتی) با شوخی های تند و تیز و بازی های درخشان رو ستایش کرده و گفته که The Studio فراتر از یه اثر ساده درباره خودخوری هالیووده. انجی هان از هالیوود ریپورتر هم تأکید کرده که کمدی این سریال خاصه و شاید برای هر کسی نباشه، اما اگه با طول موجش ارتباط برقرار کنید، یکی از بهترین کمدی های ۲۰۲۵ خواهد بود.
پیتر تراورس از ای بی سی نیوز معتقده که سث روگن با این سریال به اوج کارنامه اش رسیده و این داستان که چطور یه عاشق سینما مجبور میشه عشقش رو قربانی کنه، حسابی تند و تیز و بامزه از آب دراومده، مخصوصاً برای اهالی سینما. جیمز پونی ووزیک از نیویورک تایمز هم The Studio رو تو ژانر هنر علیه تجارت قرار داده و گفته با اینکه این تم کهنه به نظر میرسه، اما سریال تونسته خیلی سرگرم کننده باشه و حسابی از این صنعت شناخت داره.
الیسن هرمن از ورایتی سریال رو نمایشی باشکوه دونسته که درباره آثار باشکوهی حرف می زنه که در خطر نابودیه و مارک شاناهن از باستن گلوب اشاره کرده که سریال سرگرم کننده ست، اما شاید همیشه قهقهه نگیره و جنبه هجو اون می تونست تند و تیزتر باشه. اون گفته که سریال لحظه های هوشمندانه زیادی داره اما ممکنه بعضی از شوخی هاش برای همه قابل درک نباشه.
نقاط قوت از دید منتقدان:
- نویسندگی هوشمندانه و پر از ارجاعات ظریف.
- بازی های درخشان گروه بازیگران اصلی و مهمان.
- نقد دقیق و بی رحمانه از صنعت سرگرمی و پشت پرده هالیوود.
- کارگردانی پویا، به خصوص استفاده از پلان-سکانس های طولانی.
- موسیقی جاز که به ریتم و فضای سریال کمک می کنه.
- مقایسه های جالب با آثار کلاسیک مثل The Player.
نقاط ضعف احتمالی:
- طنز سریال بیشتر هوشمندانه است تا خنده دار، که ممکنه برای همه سلیقه ها مناسب نباشه.
- بعضی شخصیت ها ممکنه توسعه کافی نداشته باشن و یه کمی یک بعدی به نظر برسن.
- ارجاعات و شوخی های تخصصی هالیوودی ممکنه برای بینندگانی که با این صنعت آشنایی کامل ندارن، کمی گنگ باشه.
با این حال، به طور کلی The Studio به خاطر اون ترکیب منحصربه فرد طنز و واقع گرایی اش حسابی گل کرده و تونسته خودش رو به عنوان یکی از برجسته ترین سریال های کمدی سال ۲۰۲۵ معرفی کنه.
واکنش مخاطبان: محبوبیت گسترده و تمدید برای فصل دوم
فقط منتقدان نبودن که از The Studio خوششون اومده، بلکه مخاطبان هم حسابی استقبال کردن! با اینکه امتیاز مخاطبان تو راتن تومیتوز (۷۳٪) کمی پایین تر از منتقدان بود، اما سریال تونست یه عالمه طرفدار پیدا کنه. بر اساس گزارش Parrot Analytics، تقاضای مخاطبان برای تماشای این سریال تو آمریکا حدود ۲۶.۶ برابر بیشتر از میانگین سریال های تلویزیونی بوده که این عدد خودش گویای محبوبیت فوق العاده اونه. این یعنی مردم واقعاً دوست داشتن این نگاه کنایه آمیز به هالیوود رو ببینن.
این استقبال گسترده باعث شد که Apple TV+ خیلی زود دست به کار بشه و حتی قبل از اینکه فصل اول تموم بشه، خبر تمدید سریال برای فصل دوم رو بده. خب، این خبر واقعاً برای طرفدارها عالی بود و نشون داد که سازنده ها و پلتفرم به پتانسیل بالای این سریال ایمان دارن. با اینکه هنوز تاریخ دقیق پخش فصل دوم مشخص نشده، اما میشه انتظار داشت که The Studio با همون طنز تند و نقدهای صنعتیش برگرده و باز هم ما رو سرگرم کنه.
پشت صحنه و نکات جالب سریال The Studio (آیا می دانید؟)
پشت هر سریال بزرگی، یه عالمه داستان و ماجرای جالب هست که دونستنشون حسابی لذت بخشه. The Studio هم از این قاعده مستثنی نیست و کلی نکته جذاب داره که شاید ندونید:
- الهام از فیلم فیبلمن ها: سث روگن خودش گفته که تو زمان فیلمبرداری فیبلمن ها (فیلم استیون اسپیلبرگ) اونقدر تحت تأثیر ماهیت شخصی و بی رحمانه فیلم از زندگی اسپیلبرگ قرار گرفته که با خودش گفته باید همچین کاری رو تکرار کنه. همین شد که با ایوان گلدبرگ دوست صمیمیش، نگاهی به زندگی خودشون انداختن و تصمیم گرفتن یه سریال بسازن که از تجربه های شخصی شون تو هالیوود الهام گرفته.
- چالش متقاعد کردن ستاره های مهمان: روگن اعتراف کرده که سخت ترین بخش کار، متقاعد کردن اون همه چهره سرشناس برای حضور تو سریال بوده. بعضی ها رو خیلی خوب می شناخته و باهاشون راحت بوده، اما برای بعضی ها دیگه کار سخت تر بوده. اون فقط می خواسته که ستاره ها از این تجربه راضی باشن و حس خوبی داشته باشن.
- ارجاعات هوشمندانه به The Player: یکی از نکته های باحال سریال، ارجاعات ظریف به فیلم کلاسیک The Player (رابرت آلتمن، ۱۹۹۲) هست. مثلاً اسم شخصیت گریفین میل (برایان کرانستون) دقیقاً همون اسمیه که شخصیت تیم رابینز تو The Player داشت و اونجا هم یه استودیوی فیلمسازی رو اداره می کرد. حتی سکانس افتتاحیه The Studio که حدود هفت دقیقه طول می کشه، یه جورایی ادای دین به سکانس افتتاحیه هشت دقیقه ای The Player هست که با پلان-سکانس های طولانیش معروفه.
- ماجرای ابتلای کاترین اوهارا به کووید: کاترین اوهارا تو یه مصاحبه اعتراف کرده که حین فیلمبرداری به کووید آلوده شده بوده. اما چون تیم در تلاش بوده که فیلمبرداری رو تموم کنه و باید طی یکی دو روز شهر رو ترک می کردن، اون آزمایش نداده و سعی کرده تمام صحنه ها رو بازی کنه! این نشون می ده که چقدر فداکاری و تعهد تو صنعت سینما وجود داره.
- جزئیات فیلمبرداری و طراحی صحنه: فیلمبرداری سریال تو مارس ۲۰۲۴ شروع شده و بیشترش تو استودیوهای وارنر برادرز تو بربنک انجام شده. دکور استودیو کانتیننتال رو از سبک معماری مایان ریوایوِل (Mayan Revival) که معمار معروف فرانک لوید رایت ازش استفاده می کرد، الگوبرداری کردن و از طرح عمارت اِنیس الهام گرفتن. حتی چندتا از لوکیشن های سریال خونه های واقعی هستن که معمار جان لاتنر طراحی کرده، مثل خونه هاروی و اقامتگاه راینر-برکیل. این جزئیات نشون می ده که چقدر به طراحی صحنه و ایجاد یه فضای واقعی توجه شده.
این نکات جالب باعث میشه که سریال The Studio نه تنها یه اثر سرگرم کننده باشه، بلکه یه جورایی یه درس تاریخ کوچک از هالیوود و پشت پرده هاش هم به حساب بیاد.
The Studio برای چه کسانی پیشنهاد می شود؟
حالا شاید بپرسید این سریال The Studio اصلاً به درد کی می خوره؟ کی باید وقتشو بذاره و این کمدی هوشمندانه رو ببینه؟ بریم ببینیم!
- اگه عاشق کمدی های طعنه آمیز و هجوآمیز هستید: این سریال دقیقاً همون چیزیه که دنبالشین. اگه از خندیدن به نیش و کنایه های هوشمندانه لذت می برید، The Studio رو از دست ندید.
- طرفدار سث روگن و ایوان گلدبرگید: اگه فیلم های قبلی این دو نفر رو دوست داشتید، مطمئن باشید که این سریال هم با سبک خاصشون حسابی جذبتون می کنه.
- به پشت پرده هالیوود و صنعت سینما علاقه دارید: اگه همیشه براتون سوال بوده که تو استودیوها چه خبره، چطور فیلم ها ساخته میشن و چه چالش هایی بین هنر و پول وجود داره، The Studio یه نگاه بی پرده و جذاب به این دنیا بهتون میده.
- از بازیگرهای درجه یک و حضور ستاره های مهمان لذت می برید: با یه تیم بازیگری فوق العاده مثل کاترین اوهارا و کاترین هان، و حضورهای غافلگیرکننده ستاره هایی که نقش خودشون رو بازی می کنن، سریال پر از لحظات هیجان انگیزه.
- به دنبال محتوای باکیفیت تو Apple TV+ هستید: اگه اشتراک Apple TV+ دارید و دنبال یه سریال جدید و تحسین شده می گردید، The Studio یکی از بهترین انتخاب های جدیده.
خلاصه که اگه یه سریال می خواید که هم بخندونتتون، هم به فکر وادارتون کنه و هم نگاهی عمیق به یکی از جذاب ترین صنایع دنیا بندازه، The Studio برای شما ساخته شده.
سریال های مشابه The Studio که باید ببینید
اگه از تماشای The Studio لذت بردید و دلتون می خواد سریال های دیگه ای با همین حال و هوا و نگاه طعنه آمیز به پشت صحنه صنعت سرگرمی ببینید، چندتا پیشنهاد عالی براتون دارم:
سریال Hacks (هکس)
بازیگران: جین اسمارت، هانا اینبیندر و کارل کلمونز-هاپکینز
سال پخش: ۲۰۲۱ تا الان
تعداد قسمت ها: ۳۶ قسمت
هکس داستان دبورا ونس (جین اسمارت) رو دنبال می کنه؛ یه کمدین افسانه ای لاس وگاس که دوران کاریش رو به افوله. برای اینکه برنامه هاش دوباره جون بگیرن، با آوا دنیلز (هانا اینبایندر)، یه نویسنده کمدی جوون و پر سر و صدا همکاری می کنه. این سریال به خوبی تضاد نسل ها رو نشون میده و پر از لحظات طنزآمیز و احساسیه. هکس هم مثل The Studio یه نگاه طنزآمیز اما در عین حال انسانی به دنیای نمایش داره و چالش های موندن تو اوج رو تو یه صنعت همیشه در حال تغییر، نشون میده. اگه دنبال یه کمدی هوشمندانه با شخصیت پردازی قوی هستید، هکس رو حتماً ببینید.
سریال The Larry Sanders Show (نمایش لری سندرز)
بازیگران: گری شندلینگ، جفری تمبور و مگان گالاگر
سال پخش: ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۸
تعداد قسمت ها: ۹۰ قسمت
اگه به تاریخ کمدی های پشت صحنه تلویزیون علاقه دارید، نمایش لری سندرز رو باید حتماً ببینید. این سریال پیشگامانه، گَری شندلینگ رو تو نقش لری سندرز، یه مجری برنامه گفت وگوی شبانه که همیشه عصبیه، به تصویر می کشه. سریال وارد پشت صحنه یه برنامه گفت وگوی خیالی میشه و اون خودخواهی ها، ناامنی ها و پوچی های تولید تلویزیونی رو بدون سانسور نشون میده. با طنز جذاب و حضور کلی ستاره مهمان، نمایش لری سندرز یه استاندارد جدید برای طنزهای صنعتی تعریف کرد و تأثیرش رو میشه به وضوح تو سریال هایی مثل The Studio دید. این سریال عالیه اگه دوست دارید ببینید چطور همه چیز تو تلویزیون از اول شروع شد.
سریال BoJack Horseman (بوجک هورسمن)
صداپیشگان: ویل آرنت، ایمی سداریس و الیسون بری
سال پخش: ۲۰۱۴ تا ۲۰۲۰
تعداد قسمت ها: ۷۶ قسمت
شاید بوجک هورسمن یه سریال انیمیشنی باشه، اما گول نخورید! این سریال عمق و پیچیدگی های زیادی داره و اصلاً فقط برای بچه ها نیست. داستان بوجک هورسمن، ستاره سابق سیت کام که یه اسبه، رو دنبال می کنه که تلاش می کنه تو هالیوود دوباره به دوران اوجش برگرده. بوجک طنز سیاه رو با نقدهای اجتماعی عمیق ترکیب می کنه و به مسائلی مثل اعتیاد، افسردگی و جستجو برای رستگاری می پردازه. نگاه طنزآمیزش به فرهنگ سلبریتی و صنعت سرگرمی، خیلی شبیه به موضوعاتیه که تو The Studio بررسی میشه، با این تفاوت که بوجک یه دیدگاه درون نگرانه تر و حتی تلخ تر به شهرت و پیامدهای اون ارائه میده. اگه آماده اید که همزمان بخندید و به فکر فرو برید، بوجک هورسمن رو از دست ندید.
نتیجه گیری
خب، به آخر خط رسیدیم! همونطور که دیدید، سریال معرفی سریال استودیو ۲۱ (Studio 21) یا همون The Studio یه کمدی ساده نیست. این سریال یه نگاه بی پرده و هوشمندانه به پشت پرده هالیوود میندازه، جایی که هنر و تجارت همیشه تو یه جنگ تمام عیار هستن. سث روگن و تیمش تونستن با یه طنز گزنده، شخصیت های جذاب و حضورهای غافلگیرکننده ستاره ها، سریالی بسازن که هم سرگرم کننده ست و هم حسابی به فکر فرو می بره.
این سریال جایگاه خودشو به عنوان یکی از برجسته ترین آثار هجوآمیز تو نقد هالیوود تثبیت کرده و نشون داده که میشه هم کمدی ساخت و هم حرف های عمیق زد. The Studio فقط به شما نشون نمیده که چه خبره، بلکه از شما می خواد که بهش فکر کنید و ببینید چطور تو دنیای پر زرق و برق سینما، گاهی اوقات اصالت هنر زیر پا له میشه. پس اگه هنوز این سریال رو ندیدید، وقتشه که یه سر به Apple TV+ بزنید و این سفر جذاب رو شروع کنید. مطمئن باشید پشیمون نمیشید! حالا شما بگید، نظرتون در مورد این سریال چیه؟ آیا فکر می کنید این نقد هالیوود واقعاً به جا و درسته؟