هنر

بیمار؛ پزشک و ما ؛ همه متهمیم!

چند هفته پیش و بعبارتی دقیقا در تاریخ 29 آنلاین همین امسال مادر زن بنده هم در یکی از بهترین بیمارستان های شمال غرب تهران در اثر جراحی ساده ای(افتادگی مثانه) آنهم توسط پزشکی شناخته شده در حوزه زنان و زایمان (معروف به پنجه طلا) درگذشت.  این را گفتم تا بگویم من هم زخم خورده چنین داستانی ام؛یعنی از دست دادن عزیزی به دلائل پزشکی: چه قصور؛ چه اشتباه و چه قسمت و تقدیر(به دلیل عدم شکایتجسد برای تشخیص علت فوت به پزشکی قانونی منتقل نشد) باری به هر جهت قبل از آنکه ضایعه فوق مغموم و غمگین مان کندمشکوک و خشمگین مان کرد و بی اختیار و از روی هیجانبرای ما هم شبهات و سوالاتی از این دست مطرح شد که … – چرا باید سرنوشت یک بیمار آنهم بر اثر جراحی ساده و در بیمارستانی با تجهیزات آنچنانی و پزشکانی با سوابق طولانی به اینجا ختم شود؟  – اگر وضعیت جسمی و روحی بیمار برای عمل جراحی مناسب نبود چرا تذکرات لازم داده نشد و حتی اطمینان های فراوانی هم از موفقیت این عمل و بازیابی سلامت کامل بیمار داده شد؟!   – اگر وضعیت بیمار مناسب عمل بود( و حتما بود که مجوز عمل صادر شده بود) …