تهران

ترامپ ؛ جامانده در جنگ سرد

او اما ناتوان از درک این واقعیت در ساختار کنونی جامعه جهانی است که رفتارو کردارش بیشتر شبیه نابینایی است که در دل غرور و زیاده خواهی هایش زندانی است. خواست های او از اروپا همسایگانش در آمریکای شمالی و مرکزی قدرت های آسیایی و سرانجام ازتهران نیز در این چارچوب تفسیر پذیر می شود. نکته برجسته در رفتار ترامپ این است که می خواهد چنین القا کند که برای مثال افکارعمومی جهان این باور را باید کنار بگذارد که تکنوکرات های آمریکایی و اروپایی چراغدان سیاست جهانی هستند و نقشه راه برای حل و فصل مسائل جهانی تنها در اختیارابتکارات آنان است. ترامپ مدعی است حالا ابتکار عمل و خلاقیت های اوست که روش های گذشته را کنار زده و در حال ایجاد باورهای جدید در قبال تک قدرت ایالات متحده است.او در این بستر تنها دو قدرت رقیب را به رسمیت می شناسد: چین و روسیه. در نگاه او دیگران بازیگرانی هستند؛ در حاشیه یا میانه که یا باید نقش دستیار سیاست های اورا ایفا کنند یا از حاصل جمع بازی قدرت های اصلی تبعیت کنند.  اشتباه ترامپ در درک قیاسی او از وضع کنونی جامعه جهانی است. او تصوراتی کهنه از تقسیم قدرت در ذهن دارد. ذهن ترامپ در …