تهران

ایران تنها کشور نفت نیست، اینبار یزد، اصفهان ، تهران و بوشهر 

او همچنین روایتی  از نشست و گفت وگو با دست اندرکاران برگزاری جشنواره «کوچه» در اسفندماه 1403 بیان کرد؛ جشنواره ای که کوچه ها را به روایتگر خاطرات و شادی و امید بدل کرده است .پس از پایان جلسه برای انجام آزمایشی به بیمارستان پارس رفتم. متصدی بخش مردی خوش برخورد از خرم آباد بود که با اشتیاق از قلعه فلک الافلاک می گفت؛ از زیبایی اش و از آرزوی مردم برای ثبت جهانی آن. همکارش  که اتفاقا همشهری ام از اهواز بود هم زمان خاطراتی از نوروز و زیبایی های کارون امسال  را به زبان می آورد. دو روایت از دو سوی ایران که در لحظه ای کوتاه تصویر بزرگ تری از پیوندهای فرهنگی زیبایی های طبیعی و همبستگی ملی ترسیم می کردند.همه اینها  یادداشت «ایران تنها کشور نفت نیست» از دکتر اسلامی ندوشن را در ذهنم زنده کرد؛ نوشته ای که سال ها پیش خوانده بودم و در ذهنم رسوب کرده بود. او ایران را نه صرفاً به مثابه مرزی جغرافیایی بلکه به مثابه فرهنگی انسانی تاریخ ساز و تمدن آفرین تعریف می کرد. سال ۱۳۷۵ زمانی که برای تحصیل در رشته شیمی وارد دانشگاه شیراز شدم و در منزل خواهرم در چهارراه زند ساکن بودم (خواهر عزیزی …