حقوق خانواده زندانیان چقدر است

مواجه شدن با حبس یکی از اعضای خانواده، یک تجربه سخت و پر از چالش های حقوقی، مالی و عاطفی است. خبر خوب این است که در این شرایط دشوار، شما و خانواده تان تنها نیستید و حقوق و حمایت های قانونی مشخصی برای شما در نظر گرفته شده است. این حمایت ها شامل امکانات ملاقات و ارتباط، کمک های مالی و معیشتی، مسائل مربوط به سرپرستی فرزندان و حتی تسهیلاتی برای دوران پس از آزادی زندانی می شود که در این مقاله به جزئیات آن ها می پردازیم.

فکرش را بکنید، یک روز صبح از خواب بیدار می شوید و می بینید که یکی از عزیزان تان، به هر دلیلی، دیگر کنار شما نیست و پشت میله های زندان افتاده است. این اتفاق می تواند زندگی یک خانواده را زیر و رو کند. ناگهان، سوال های زیادی توی ذهن تان رژه می روند: حالا باید چکار کنیم؟ بچه ها چه می شوند؟ خرج و مخارج زندگی چه؟ اصلاً اجازه داریم او را ببینیم؟ اینجاست که اهمیت شناخت حقوق خانواده زندانیان خودش را نشان می دهد. قانون گذار، با درک این شرایط دشوار، یک سری حمایت ها و حقوق را برای خانواده هایی که با این وضعیت روبرو هستند، در نظر گرفته است تا بار سنگین این اتفاق کمی سبک تر شود و کیان خانواده آسیب جدی نبیند.

آشنایی با حقوق خانواده زندانیان؛ چقدر باید بدانیم؟

وقتی اسم «زندان» می آید، ناخودآگاه ذهنمان به سمت فردی می رود که در حبس است. اما واقعیت این است که دایره تأثیرات زندان فقط محدود به خود زندانی نمی شود، بلکه خانواده او هم به شدت تحت تأثیر قرار می گیرند. اینجاست که بحث «حقوق خانواده زندانیان» مطرح می شود. این حقوق، فقط یک سری تبصره قانونی خشک و خالی نیستند، بلکه یک چتر حمایتی هستند برای کسانی که ناخواسته درگیر یک وضعیت سخت شده اند.

چرا حقوق خانواده زندانیان مهم است؟

حقوق خانواده زندانیان یک مفهوم گسترده است که جنبه های مختلفی مثل ملاقات، حمایت های مالی، حضانت فرزندان، و مسائل اجتماعی را در بر می گیرد. شاید بپرسید چرا این حقوق انقدر اهمیت دارند؟ بگذارید ساده بگویم: هدف اصلی قانون گذار از تدوین این حقوق، حفظ سلامت روانی و اقتصادی خانواده و فراهم کردن زمینه برای بازگشت سالم زندانی به جامعه است. تصور کنید اگر این حقوق نباشند، خانواده ای که نان آور خود را از دست داده، چه سختی هایی را باید تحمل کند؟ بچه ها از درس و زندگی می افتند، همسر دچار مشکلات عدیده می شود و کل نظام خانواده به هم می ریزد.

قانون آیین دادرسی کیفری و آیین نامه سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور، مهم ترین اسناد قانونی هستند که به این حقوق می پردازند. این قوانین سعی دارند تعادلی بین مجازات فرد بزهکار و حمایت از خانواده بی گناه او ایجاد کنند. دانستن این حقوق به خانواده ها کمک می کند تا در این مسیر پر پیچ و خم، آگاهانه قدم بردارند و بدانند چه حمایت هایی در انتظارشان است.

به کجا مراجعه کنیم؟ مراجع حمایتی و پیگیری

شناخت حقوق به تنهایی کافی نیست؛ باید بدانیم برای پیگیری این حقوق به کجا مراجعه کنیم و از چه نهادهایی کمک بگیریم. مراجع و سازمان های زیادی هستند که می توانند در این مسیر راهنمای شما باشند:

• سازمان زندان ها و اقدامات تأمینی و تربیتی کشور: این سازمان، مسئول مستقیم نگهداری زندانیان است و واحدهای مددکاری و روابط عمومی آن می توانند در زمینه ملاقات، مرخصی و انتقال زندانی راهنمایی تان کنند.
• مراجع قضایی: دادگاه ها، دادسراها و به ویژه قاضی ناظر بر زندان، نقش کلیدی در حل و فصل مسائل حقوقی خانواده زندانیان دارند. برای هرگونه شکایت یا درخواست قانونی، باید به این مراجع مراجعه کنید.
• کمیته امداد امام خمینی (ره): این نهاد حمایتی، یکی از اصلی ترین مراجع برای دریافت کمک های مالی و معیشتی برای خانواده های زندانیان نیازمند است.
• سازمان بهزیستی کشور: بهزیستی نیز خدمات مشاوره ای، حمایتی و حتی کمک های نقدی و غیرنقدی را برای خانواده های آسیب پذیر، از جمله خانواده زندانیان، ارائه می دهد.
• بنیاد تعاون زندانیان: این بنیاد برای حمایت از اشتغال زایی و توانمندسازی زندانیان و خانواده هایشان فعالیت می کند و می تواند در زمینه وام های اشتغال یا کمک های غیرنقدی مفید باشد.
• کانون وکلای دادگستری و مراکز معاضدت قضایی: اگر نیاز به مشاوره حقوقی یا وکیل دارید، این مراکز می توانند به صورت رایگان یا با هزینه کم، به شما کمک کنند. فراموش نکنید که گاهی اوقات، داشتن یک وکیل خوب، می تواند مسیر را برایتان هموارتر کند.
• انجمن های خیریه مرتبط: برخی انجمن های خیریه نیز به صورت تخصصی به خانواده زندانیان کمک می کنند. یک جستجوی ساده می تواند شما را به این انجمن ها برساند.

ارتباط با زندانی؛ چقدر و چگونه می توانیم همدیگر را ببینیم یا بشنویم؟

یکی از مهم ترین دغدغه های خانواده ها، نحوه برقراری ارتباط با عزیزشان در زندان است. دلتنگی، اضطراب و نگرانی، همه و همه باعث می شوند که خانواده ها به دنبال راهی برای دیدن یا شنیدن صدای زندانی باشند. خوشبختانه، قانون برای این موضوع هم تدابیری اندیشیده است.

ملاقات حضوری و کابینی؛ این حق چقدر است؟

حق ملاقات با زندانی، یکی از اساسی ترین حقوق خانواده اوست. این ملاقات ها می تواند به صورت حضوری یا کابینی (پشت شیشه و از طریق تلفن) انجام شود.

چه کسانی حق ملاقات دارند؟

معمولاً بستگان درجه یک زندانی مثل همسر، فرزندان، پدر، مادر، خواهر و برادر حق ملاقات دارند. البته، در مواردی خاص و با مجوز قاضی ناظر بر زندان یا رئیس زندان، افراد دیگر هم می توانند برای ملاقات اقدام کنند.

چقدر می توان ملاقات کرد؟ (تعداد و زمان)

تعداد و زمان ملاقات ها بر اساس آیین نامه سازمان زندان ها مشخص می شود. به طور معمول، زندانیان می توانند هفته ای یک بار یا ماهانه (بسته به نوع زندان و شرایط زندانی) ملاقات داشته باشند. مدت زمان هر ملاقات هم معمولاً بین 15 تا 30 دقیقه متغیر است. البته، در شرایط خاص و با دستور قضایی، ملاقات های ویژه یا فوق العاده با زمان بیشتر هم امکان پذیر است. مثلاً برای زندانیان بیمار یا برای حل و فصل مسائل حقوقی مهم، ممکن است قاضی اجازه ملاقات طولانی تری را صادر کند.

شرایط و ضوابط عمومی ملاقات

برای ملاقات باید یک سری شرایط را رعایت کنید. همراه داشتن مدارک شناسایی معتبر (کارت ملی و شناسنامه) ضروری است. لباس مناسب و پوشیده هم از دیگر مواردی است که باید به آن توجه کنید. ورود برخی اقلام مثل تلفن همراه، ضبط کننده صدا، مواد خوراکی خاص یا اشیاء نوک تیز به داخل سالن ملاقات ممنوع است. بهتر است قبل از رفتن به زندان، از قوانین داخلی آن زندان مطلع شوید.

محدودیت ها و استثنائات

یادتان باشد که در برخی موارد، ممکن است حق ملاقات محدود یا حتی برای مدتی منع شود. مثلاً در دوران بازجویی، در جرایم خاص یا در زمان قرنطینه و شیوع بیماری ها، ممکن است ملاقات ها به حالت تعلیق درآید یا به شدت محدود شود. این محدودیت ها اغلب با هدف حفظ امنیت و نظم زندان یا جلوگیری از تبانی انجام می شوند.

تماس تلفنی و مکاتبات؛ چقدر می توانیم با زندانی حرف بزنیم؟

علاوه بر ملاقات حضوری، زندانیان حق تماس تلفنی و مکاتبه با خانواده شان را هم دارند.

چقدر می توان تماس گرفت؟ (تعداد و زمان)

زندانیان معمولاً سهمیه مشخصی برای تماس تلفنی دارند که بر اساس آیین نامه داخلی زندان و وضعیت زندانی تعیین می شود. این سهمیه می تواند روزانه، هفتگی یا ماهانه باشد و هر مکالمه نیز مدت زمان مشخصی دارد (مثلاً 5 تا 10 دقیقه). تماس ها معمولاً تحت نظارت مسئولین زندان و در ساعات مشخصی انجام می شود. شماره تلفن هایی که زندانی می تواند با آن ها تماس بگیرد نیز باید از قبل توسط خانواده به مسئولین زندان معرفی و تأیید شود.

حق مکاتبه و ارسال نامه به زندانی

خانواده ها می توانند برای زندانی نامه بنویسند و ارسال کنند. زندانی هم می تواند پاسخ نامه ها را بدهد. این مکاتبات نیز تحت نظارت مسئولین زندان انجام می شود تا از ارسال اطلاعات ممنوعه یا توطئه جلوگیری شود. ارسال بسته های پستی که شامل اقلام مجاز مثل کتاب، پوشاک یا برخی مواد خوراکی باشد نیز با هماهنگی مسئولین زندان و رعایت ضوابط امکان پذیر است.

اگر اجازه ندادند یا محدود کردند، چقدر می توانیم اعتراض کنیم؟

گاهی اوقات ممکن است احساس کنید حقوق شما یا زندانی به ناحق محدود شده یا زیر پا گذاشته شده است. در این شرایط، بیکار ننشینید و بدانید که راه های قانونی برای اعتراض وجود دارد:

• درخواست کتبی از رئیس زندان: اولین قدم این است که یک درخواست کتبی و محترمانه خطاب به رئیس زندان بنویسید و مشکل خود را توضیح دهید.
• طرح شکایت نزد قاضی ناظر بر زندان: قاضی ناظر بر زندان، مسئول نظارت بر وضعیت زندانیان و رعایت حقوق آن هاست. می توانید به ایشان مراجعه کرده و شکایت خود را مطرح کنید.
• کمک گرفتن از وکیل: یک وکیل متخصص می تواند با آگاهی از قوانین، شما را در این مسیر راهنمایی کند و حتی از طرف شما پیگیر حقوق تان باشد. گاهی حضور وکیل، تأثیر زیادی در حل مشکلات دارد.

حمایت های مالی و معیشتی؛ چقدر و از چه منابعی می توانیم کمک بگیریم؟

شاید یکی از بزرگترین نگرانی های خانواده زندانیان، مسائل مالی و معیشتی باشد. وقتی نان آور خانواده به زندان می افتد، زندگی اقتصادی خانواده با چالش جدی روبرو می شود. خوشبختانه، نهادهایی هستند که در این زمینه به کمک خانواده ها می آیند.

کمک های مالی و معیشتی برای خانواده زندانی؛ چقدر می شود؟

حمایت های معیشتی می تواند شامل کمک های نقدی، غیرنقدی (مانند سبد کالا، پوشاک، لوازم التحریر) و خدماتی (مانند بیمه درمانی، مشاوره) باشد. میزان این کمک ها ثابت نیست و بسته به نهاد حمایتی، تعداد اعضای خانواده، وضعیت مالی و نیازهای خاص خانواده متفاوت است. مثلاً خانواده هایی که سرپرست دیگری ندارند و کاملاً به حمایت نیاز دارند، معمولاً کمک بیشتری دریافت می کنند.

سازمان های متولی (کمیته امداد، بهزیستی)

اصلی ترین نهادهای حمایتی در این زمینه، کمیته امداد امام خمینی (ره) و سازمان بهزیستی کشور هستند. برای دریافت کمک از این نهادها، باید به دفاتر محلی آن ها مراجعه کرده و درخواست خود را ثبت کنید. شرایط احراز معمولاً شامل نیازمندی خانواده، عدم وجود سرپرست یا ناتوانی سرپرست فعلی، و نداشتن درآمد کافی است. باید مدارک لازم مثل گواهی حبس، شناسنامه و کارت ملی اعضای خانواده، و مدارک مالی را ارائه دهید. فرآیند درخواست معمولاً شامل بازدید مددکار و بررسی وضعیت خانواده می شود.

نقش انجمن های خیریه و نیکوکاران

علاوه بر نهادهای دولتی، بسیاری از انجمن های خیریه و گروه های نیکوکار نیز به صورت خودجوش یا سازمان یافته به خانواده های زندانیان کمک می کنند. این کمک ها می تواند بسیار متنوع باشد و برای پیدا کردن آن ها می توانید از طریق جستجو در اینترنت یا پرس وجو از مددکاران زندان اقدام کنید.

وضعیت حقوق و مزایای شغلی زندانی؛ چقدر از آن باقی می ماند؟

اگر زندانی قبل از حبس شاغل بوده باشد، این سوال پیش می آید که وضعیت حقوق و مزایای استخدامی او چه می شود؟ آیا حقوقش قطع می شود؟

وضعیت حقوقی زندانی در دوران حبس به نوع استخدام او بستگی دارد. اگر فرد کارمند دولتی باشد، معمولاً حقوق او تعلیق می شود و در صورت طولانی شدن حبس یا اثبات جرم، ممکن است به قطع رابطه استخدامی منجر شود. برای کارمندان بخش خصوصی نیز وضعیت مشابه است و اغلب قرارداد کاری به حالت تعلیق درمی آید یا فسخ می شود. در برخی موارد، امکان استفاده از مرخصی بدون حقوق یا بازنشستگی پیش از موعد (در صورت احراز شرایط) وجود دارد.

بیمه تأمین اجتماعی و خدمات درمانی: حبس می تواند تأثیراتی بر بیمه تأمین اجتماعی فرد داشته باشد. اگر فرد پیش از حبس دارای سابقه بیمه بوده، در دوران حبس امکان ادامه پرداخت حق بیمه (توسط خانواده یا از محل اموال) وجود دارد تا سابقه بیمه ای او قطع نشود و از خدمات درمانی و بازنشستگی محروم نگردد. در غیر این صورت، با قطع بیمه، خدمات درمانی و مزایای آن نیز متوقف می شود.

جزای نقدی و فشار مالی؛ چقدر می شود تقسیط یا تخفیف گرفت؟

گاهی اوقات زندانی علاوه بر حبس، به پرداخت جزای نقدی نیز محکوم می شود که این موضوع بار مالی سنگینی را به دوش خانواده می اندازد. اما نگران نباشید، راه هایی برای کاهش این فشار وجود دارد.

قانون این امکان را فراهم کرده است که در صورت عدم توانایی پرداخت یکجای جزای نقدی، درخواست تعلیق، تخفیف یا تقسیط آن را از دادگاه داشته باشید. برای این کار، باید یک درخواست کتبی به دادگاه صادرکننده حکم ارائه دهید و مستندات مربوط به وضعیت مالی نامناسب خود و خانواده (مانند فیش حقوقی کم، عدم دارایی، تعداد بالای عائله) را ضمیمه کنید. دادگاه با بررسی وضعیت مالی و اجتماعی خانواده، تصمیم گیری می کند. تأثیر وضعیت مالی خانواده بر تصمیم گیری دادگاه کاملاً مشهود است و هرچه مستندات شما قوی تر باشد، احتمال موفقیت در درخواست بیشتر است.

دانستن این موضوع که حتی در دوران حبس هم می توان برای تقسیط یا تخفیف جزای نقدی اقدام کرد، بار روانی بزرگی را از دوش خانواده ها برمی دارد و راهی برای مدیریت بحران مالی نشان می دهد.

مطالبه نفقه از زندانی؛ چقدر می شود و چگونه پیگیری کنیم؟

حق نفقه همسر و فرزندان، حتی در دوران حبس زندانی، همچنان به قوت خود باقی است. این یعنی اگر فرد زندانی توان مالی داشته باشد، موظف به پرداخت نفقه همسر و فرزندان خود است.

برای مطالبه نفقه، همسر می تواند دعوای نفقه را در دادگاه خانواده مطرح کند. حتی اگر زندانی هیچ درآمدی نداشته باشد، دادگاه می تواند حکم به پرداخت نفقه از محل اموال موجود زندانی (اگر اموالی داشته باشد) یا حتی از حقوق بازنشستگی یا استخدامی او (در صورت وجود) صادر کند. در مواردی که فرد زندانی اموالی نداشته باشد و ولی قهری یا قیمی برای فرزندان منصوب شده باشد، تأمین نفقه از محل اموال تحت مدیریت آن ها نیز بررسی می شود. این حق، یک حمایت قانونی بسیار مهم برای حفظ حداقل های زندگی خانواده، به ویژه فرزندان است.

حقوق فرزندان و امور سرپرستی؛ چقدر حمایت قانونی برای بچه ها هست؟

فرزندان زندانیان، شاید آسیب پذیرترین گروه در این شرایط باشند. آینده و سلامت روانی آن ها، اهمیت بسیار زیادی دارد. قانون برای این موضوع هم تدابیر ویژه ای اندیشیده است.

حضانت فرزندان در صورت حبس والدین؛ سرنوشت بچه ها چقدر مهم است؟

وقتی یکی از والدین به حبس می افتد، مسئله حضانت فرزندان به یکی از مهم ترین دغدغه ها تبدیل می شود. قانون مدنی و قوانین مربوط به خانواده، تعیین تکلیف حضانت را بر اساس مصلحت کودک انجام می دهند.

در درجه اول، اولویت حضانت با مادر است، مگر اینکه صلاحیت او در دادگاه رد شود. اگر مادر صلاحیت نداشته باشد یا فوت کرده باشد، حضانت به پدر می رسد. در صورتی که هر دو والدین صلاحیت نداشته باشند یا در حبس باشند، دادگاه می تواند حضانت را به سایر خویشاوندان مثل پدربزرگ، مادربزرگ، عمو، عمه، دایی یا خاله بسپارد. دادگاه همیشه بر اساس «مصلحت کودک» تصمیم گیری می کند و این موضوع، مهم ترین معیار است. این یعنی هر تصمیمی که برای حضانت گرفته می شود، باید به نفع رشد و سلامت روانی و جسمی کودک باشد. حتی در طول دوران حبس، اگر شرایط تغییر کند، امکان تغییر حضانت نیز وجود دارد.

ولایت و امور مدنی؛ چقدر می شود امور فرزندان را مدیریت کرد؟

ولایت بر فرزندان به معنای اختیارات قانونی برای اداره امور مالی و غیرمالی آن هاست. در غیاب پدر زندانی، ولایت قهری به پدربزرگ پدری می رسد. ولی قهری مسئول تصمیم گیری های مهم در زندگی کودک است، از جمله اجازه خروج از کشور، ازدواج، معاملات مالی و سایر تصمیمات مهم. اگر ولی قهری وجود نداشته باشد یا صلاحیت او محرز نباشد، دادگاه می تواند یک «قیم موقت» یا «امین موقت» برای اداره امور فرزندان منصوب کند. این قیم یا امین باید به طور منظم گزارش کارهای خود را به دادگاه ارائه دهد تا از سوء استفاده احتمالی جلوگیری شود.

حمایت های اجتماعی و روانی برای فرزندان؛ چقدر به بچه ها کمک می شود؟

فرزندان زندانیان ممکن است دچار مشکلات روانی و اجتماعی شوند. مددکاران اجتماعی زندان، سازمان بهزیستی و حتی مدارس، نقش مهمی در پایش و حمایت از این فرزندان دارند. سازمان بهزیستی می تواند خدمات مشاوره روانشناختی رایگان را برای کودکان و نوجوانان آسیب دیده فراهم کند. همچنین، برای کمک به ادامه تحصیل این کودکان، حمایت های آموزشی مثل پرداخت شهریه، تأمین لوازم التحریر و حتی کمک هزینه تغذیه نیز از طریق نهادهای حمایتی امکان پذیر است. هدف این است که این کودکان احساس تنهایی نکنند و از مسیر رشد و تحصیل باز نمانند.

پس از آزادی و بازاجتماعی سازی؛ چقدر آینده زندانی و خانواده اش تضمین می شود؟

دوران پس از آزادی، برای زندانی و خانواده اش، مرحله ای حساس و پرچالش است. بازگشت به زندگی عادی، یافتن شغل و پذیرش دوباره در جامعه، نیاز به حمایت های خاصی دارد.

حقوق استخدامی و بازگشت به کار؛ چقدر امکان شروعی دوباره هست؟

یکی از بزرگترین مشکلات زندانیان پس از آزادی، یافتن شغل است. داشتن سوءپیشینه کیفری، می تواند مانع بزرگی برای اشتغال باشد، به ویژه در برخی مشاغل حساس و دولتی. البته، قانونگذار این امکان را فراهم کرده است که پس از گذشت مدت زمان مشخصی و رعایت شرایط قانونی، سوءپیشینه کیفری پاک شود و فرد بتواند با شرایط بهتری به جامعه بازگردد.

بنیاد تعاون زندانیان در این زمینه نقش مهمی ایفا می کند. این بنیاد با ارائه کمک هزینه های اشتغال، وام های خوداشتغالی و کارآفرینی، و حتی آموزش های فنی و حرفه ای، به زندانیان آزادشده کمک می کند تا بتوانند روی پای خود بایستند و شغلی آبرومند پیدا کنند. هدف این است که فرد پس از آزادی دوباره به سمت جرم و بزهکاری سوق پیدا نکند و بتواند زندگی سالمی را آغاز کند.

راهکارهای اعتراضی و پیگیری حقوق؛ اگر حقمان را پایمال کردند، چقدر می توانیم دفاع کنیم؟

در تمام مراحل، از زمان حبس تا پس از آزادی، اگر احساس کردید حقوق شما یا عزیزتان نقض شده است، باید بدانید که راه های اعتراضی و قانونی برای پیگیری وجود دارد. سکوت کردن، فقط باعث تضییع بیشتر حقوق می شود.

اولین قدم: قاضی ناظر زندان. همانطور که قبلاً اشاره شد، قاضی ناظر بر زندان، مسئول اصلی رسیدگی به شکایات زندانیان و خانواده هایشان است. یک درخواست کتبی و مستند، می تواند مسیر پیگیری را آغاز کند.

شکایت به مراجع بالاتر: در صورت عدم رسیدگی کافی، می توانید شکایت خود را به رئیس دادگستری حوزه قضایی، یا حتی سازمان بازرسی کل کشور ارائه دهید. سازمان بازرسی، وظیفه نظارت بر حسن انجام کار دستگاه های اجرایی از جمله سازمان زندان ها را بر عهده دارد.

مراجع نظارتی قوه قضائیه: در موارد خاص و جدی، می توان به مراجع نظارتی خود قوه قضائیه نیز مراجعه کرد. این مراجع، به تخلفات احتمالی قضات و کارکنان قوه قضائیه نیز رسیدگی می کنند.

مشاوره حقوقی با وکیل متخصص: هیچ چیز به اندازه داشتن یک وکیل متخصص نمی تواند در این مسیر به شما کمک کند. وکیل با آگاهی کامل از قوانین و روال های قضایی، می تواند بهترین راهکار را به شما نشان دهد و از حقوق شما به بهترین نحو دفاع کند. یادتان باشد که کمک حقوقی، یک سرمایه گذاری برای حفظ حقوق و آینده شماست.

پیگیری مجدانه و آگاهانه حقوق با بهره گیری از کمک متخصصان حقوقی و نهادهای حمایتی، کلید عبور از این دوران سخت است.

به یاد داشته باشید که در این مسیر، شما تنها نیستید. بسیاری از خانواده ها پیش از شما این مسیر را طی کرده اند و توانسته اند با کمک قانون و نهادهای حمایتی، از پس مشکلات برآیند. پس ناامید نشوید و با آگاهی کامل از حقوق خود، برای آینده بهتر گام بردارید. حقوق شما قابل پیگیری است و این مقاله سعی کرد به شما نشان دهد که چقدر و چگونه می توانید از این حقوق بهره مند شوید. کافیست بخواهید و قدم بردارید.