مراحل تصفیه آب شهری چیست؟
مراحل تصفیه آب در تصفیه خانه
به نقل از osmiowater.co.uk ﯿﻪ آب ﺑﺮاي ﺑﺸﺮ داراي ﺳﺎﺑﻘﻪ اي ﺑﺴﯿﺎر ﻃﻮﻻﻧﯽ و ﻗﺪﯾﻤﯽ اﺳﺖ. ﻣﻮرﺧﯿﻦ ﺑﺮ اﯾﻦ ﻋﻘﯿﺪه اﻧﺪ ﮐﻪ ﺗﺎرﯾﺦ ﺗﺼﻔﯿﻪ آب ﺑﻪ ﺣﺪود دو ﻫﺰار ﺳﺎل ﭘﯿﺶ از ﻣﯿﻼد ﻣﺴﯿﺢ می رﺳﺪ. اﯾﻦ ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺼﻔﯿﻪ اي ﺷﺎﻣﻞ ﺟﻮﺷﺎﻧﺪن و ﺻﺎف ﮐﺮدن آب ﺑﻮده اﺳﺖ. وﺳﺎﯾﻞ اوﻟﯿﻪ ﺗﺼﻔﯿﻪ آب در ﻣﻨﺎزل اﻓﺮاد ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎد ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﺮﻓﺖ و ﺗﺎ ﺣﺪود ﻗﺮن اول ﻣﯿﻼدي ﻫﯿﭻ ﻧﺸﺎﻧﻪ اي دال ﺑﺮ وﺟﻮد ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺗﺼﻔﯿﻪ اي ﺑﺮ روي آب ﻣﺼﺮﻓﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ وﺟﻮد ﻧﺪاﺷﺖ. ﻧﮑﺘﻪ اي ﮐﻪ ﻣﺴﻠﻢ اﺳﺖ اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺗﺼﻔﯿﻪ آب در ﻗﺮون وﺳﻄﯽ دﭼﺎر رﮐﻮد ﮔﺮدﯾﺪ و ﻣﺠﺪدا ً در ﻗﺮن ﻫﯿﺠﺪﻫﻢ ﻣﻮرد ﺗﻮﺟﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.ﺷﻬﺮ ﭘﯿﺰﻟﯽ در اﺳﮑﺎﺗﻠﻨﺪ
رزین سختیگیر پرولایت: ﺑﻪ ﻋﻨﻮان اوﻟﯿﻦ ﺷﻬﺮي ﮐﻪ آب ﻣﺼﺮﻓﯽ آن ﻣﻮرد ﺗﺼﻔﯿﻪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ،ﺷﻬﺮت دارد. ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺼﻔﯿﮥ آب ﻣﺘﺸﮑﻞ از ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻦ ﺳﺎزي ﺑﻮد ﮐﻪ ﻣﺘﻌﺎﻗﺐ آن ﻓﯿﻠﺘﺮاﺳﯿﻮن اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﺪ. اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺗﺼﻔﯿﻪ در ﺳﺎل 1804ﻣﯿﻼدي آﻏﺎز ﺑﻪ ﮐﺎرﮐﺮد. ﺑﻪ ﺗﺪرﯾﺞ در اروﭘﺎ اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻣﺘﺪاول ﮔﺮدﯾﺪ و ﺗﺎ ﭘﺎﯾﺎن ﻗﺮن ﻧﻮزدﻫﻢ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﻣﻨﺎﺑﻊ ﻋﻤﺪة آب ﺷﻬﺮي ﻓﯿﻠﺘﺮ ﻣﯽ ﺷﺪ ﮐﻪ اﯾﻦ ﻓﯿﻠﺘﺮ ﻫﺎ از ﻧﻮع ﻣﺎﺳﻪ اي ﮐﻨﺪ ﺑﻮد.ﺑﺎﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﯾﺎﻓﺘﻪﻫﺎي ﮐﺦ و ﭘﺎﺳﺘﻮر ﻣﺒﻨﯽ ﺑﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﯿﮑﺮوارﮔﺎﻧﯿﺴﻢﻫﺎ ﻋﺎﻣﻞ اﺻﻠﯽ اﯾﺠﺎد ﺑﯿﻤﺎري ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﮐﻠﺮ ﺗﻮاﻧﺎﺋﯽ از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن اﻧﻬﺎ را دارد از ﺳﺎل 1905در اروﭘﺎ و ﺳﺎل 1908 در اﻣﺮﯾﮑﺎ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﮐﻠﺮ زﻧﯽ ﺑﻪ آﺑﻬﺎي آﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ آﻏﺎز ﮔﺸﺖ.
ﻣﺼﺮف آب
ﭘﯿﺶ از اﻧﺠﺎم ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺑﺮ روي آب لازم است که ﻣﻮارد اﺳﺘﻔﺎده را ﺑﺸﻨﺎﺳﯿﻢ ﭼﺮا ﮐﻪ ﺑﺴﺘﻪ ﺑﻪ ﻧﻮع ﻣﺼﺮف ﻧﻮع ﻋﻤﻠﯿﺎت ﺗﺼﻔﯿﻪ ﻧﯿﺰ ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ.ﻣﻮارد اﺳﺘﻔﺎده از آب ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺷﺪه ﺑﻪ ﻃﻮر ﮐﻠﯽ ﺷﺎﻣﻞ ﺷﺶ ﻣﻮرد زﯾﺮ ﻣﯿﺒﺎﺷﺪ:
ﺗﻤﺮﮐﺰ اﺻﻠﯽ در اﯾﻦ ﻣﻄﻠﺐ روي ﻣﺼﺎرف ﺧﺎﻧﮕﯽ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻪ ﭼﺮا ﮐﻪ اﯾﻦ ﺑﺨﺶ راﺑﻄﻪي ﻣﺴﺘﻘﯿﻢ ﺑﺎ ﺳﻼﻣﺖ اﻓﺮاد داﺷﺘﻪ و ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬاري در آن ﺳﺒﺐ ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯿﺰان ﺑﯿﻤﺎري و ﻣﺮگ و ﻣﯿﺮ ﺷﺪه و در ﻧﺘﯿﺠﻪ ﻫﺰﯾﻨﻪﻫﺎي درﻣﺎﻧﯽ را ﮐﺎﻫﺶ ﻣﯽدﻫﺪ.
ﻣﻨﺎﺑﻊ ﺗﻬﯿﻪ آب ﺷﺮب
ﻫﻤﻮاره ﺑﺎﯾﺪ ﺗﻼش در اﯾﻦ راﺳﺘﺎ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺗﺎ ﺣﺪ اﻣﮑﺎن از ﺧﺎﻟﺺ ﺗﺮﯾﻦ ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺑﺮاي ﺷﺮب اﺳﺘﻔﺎده ﺷﻮد، ﺣﺘﯽ اﮔﺮ اﯾﻦ اﻣﺮ ﺑﻪ ﻗﯿﻤﺖ اﻧﺘﻘﺎل آب از ﻣﺴﯿﺮﻫﺎي ﻃﻮﻻﻧﯽ و رﺳﺎﻧﺪن آن ﺑﻪ ﻣﺼﺮف ﮐﻨﻨﺪه ﺑﺎ ﺗﺼﻔﯿﻪ اﻧﺪك و ﯾﺎ ﺑﺪون ﺗﺼﻔﯿﻪ اﻧﺠﺎم ﺷﻮد ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺑﺮاي ﺣﻔﻆ ﮐﯿﻔﯿﺖ آب ﻣﺮاﻗﺒﺖ از ﻣﻨﺎﺑﻊ آب ﺑﺴﯿﺎر ﺿﺮوري اﺳﺖ.
ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺗﺼﻔﯿﻪ آب آﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ، ﺑﺴﺘﮕﯽ ﺑﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ آب ﻣﻨﺒﻊ اﻧﺘﺨﺎب ﺷﺪه دارﻧﺪ. ﺑﯿﺸﺘﺮ آﺑﻬﺎي زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﺻﺎف و ﻋﺎري از ﻋﻮاﻣﻞ ﺑﯿﻤﺎري زا و ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﻓﺎﻗﺪ ﻣﻘﺎدﯾﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ از ﻣﻮاد آﻟﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ. اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ آﺑﻬﺎ را ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺣﺪاﻗﻞ ﻣﻘﺪار ﮐﻠﺮ ﺑﺮاي ﺟﻠﻮﮔﯿﺮي از آﻟﻮدﮔﯽ ﺷﺒﮑﻪ ﻫﺎي ﺗﻮزﯾﻊ، در ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي آب آﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار داد. اﻣﺎ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻌﻀﯽ از آﺑﻬﺎي زﯾﺮ زﻣﯿﻨﯽ ﺣﺎوي ﻣﻘﺎدﯾﺮ زﯾﺎدي از ﺟﺎﻣﺪات ﻣﺤﻠﻮل، ﮔﺎزﻫﺎ و ﯾﺎ ﻣﻘﺎدﯾﺮ اﺿﺎﻓﯽ آﻫﻦ، ﻣﻨﮕﻨﺰ و ﯾﺎ ﺣﺘﯽ ﻣﻮاد آﻟﯽ و ﻣﯿﮑﺮوﺑﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﮐﻪ در ﺻﻮرت ﺑﻪ ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﯿﮥ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﻧﯿﺎز ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ﻣﺮاﺣﻞ ﺗﺼﻔﯿﻪ آب
ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺗﺼﻔﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺗﻬﯿﮥ آب آﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ از آﺑﻬﺎي زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﻧﺪ:
آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ ﻏﺎﻟﺒﺎ ً داراي ﺗﻨﻮع ﺑﯿﺸﺘﺮي از آﻻﯾﻨﺪه ﻫﺎ ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ آﺑﻬﺎي زﯾﺮزﻣﯿﻨﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ و ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﯿﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﺮاي اﯾﻦ ﻗﺒﯿﻞ آﺑﻬﺎ ﭘﯿﭽﯿﺪه ﺗﺮ ﺑﺎﺷﺪ.ﺑﯿﺸﺘﺮ آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ داري ﮐﺪورﺗﯽ ﺑﯿﺶ از ﻣﻘﺪار ﺗﻌﯿﯿﻦ ﺷﺪه ﺗﻮﺳﻂ اﺳﺘﺎﻧﺪاردﻫﺎي آب آﺷﺎﻣﯿﺪﻧﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﻨﺪ.ﻫﺮﭼﻨﺪ ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎي آﺑﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ ﺳﺮﻋﺖ زﯾﺎد در ﺣﺮﮐﺖ اﻧﺪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ داراي ﻣﻮاد ﺑﺰرﮔﺘﺮ ﺑﻪ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﻌﻠﻖ ﺑﺎﺷﻨﺪ اﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺟﺎﻣﺪات در اﻧﺪازه ﻫﺎي ﮐﻠﻮﺋﯿﺪي ﺑﻮده و ﺑﺮاي ﺟﺪاﺳﺎزي آﻧﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﯿﻪ ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز اﺳﺖ.ﺳﯿﺴﺘﻢ ﻫﺎي ﺗﺼﻔﯿﻪ ﮐﻪ ﺑﻪ ﻃﻮر ﻣﻌﻤﻮل ﺑﺮاي آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔاده ﻗﺮار ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﺑﻪ اﯾﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ اﻧﺪ:
ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﯿﻪ آب ﺑﻪ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻗﺮارﮔﯿﺮي واﺣﺪﻫﺎ در ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺧﺎﻧﮥ آب، ﺑﻪ ﺷﺮح ذﯾﻞ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
آﺑﮕﯿﺮ
ﺟﻬﺖ ﺗﺼﻔﯿﮥ آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ ﻣﻌﻤﻮﻻ ً در اﺑﺘﺪا آب را از ﻃﺮﯾﻖ واﺣﺪي ﺑﻪ ﻧﺎم آﺑﮕﯿﺮ از ﻣﻨﺒﻊ ﺑﺮداﺷﺖ ﻧﻤﻮده و آن را ﺑﻪ ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺧﺎﻧﻪ اﻧﺘﻘﺎل ﻣﯽدﻫﻨﺪ. آﺑﮕﯿﺮ ﻣﻌﻤﻮﻻ ً ﯾﮏ واﺣﺪ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎﻧﯽ ﯾﺎ ﯾﮏ ﺳﺎﺧﺘﻤﺎن ﺑﺘﻨﯽ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺗﺎﻣﯿﻦ آب آرام و ﻋﺎري از ﻣﻮاد ﺷﻨﺎور ﺑﺎﮐﯿﻔﯿﺖ ﺑﻬﺘﺮ از ﻣﻨﺒﻊ آب اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. آب ﻓﺮاﻫﻢ ﺷﺪه از ﻃﺮﯾﻖ آﺑﮕﯿﺮ در ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﻣﻨﺒﻊ اﺻﻠﯽ زلال تر اﺳﺖ و ﮐﯿﻔﯿﺖ ﺑﻬﺘﺮي دارد. ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ دﻟﯿﻞ ﻣﺤﻞ آﺑﮕﯿﺮ ﺑﺎﯾﺪ در ﺑﺎﻻدﺳﺖ ﺟﺮﯾﺎﻧﻬﺎي آﺑﯽ ﺷﻬﺮي ﺑﺎﺷﺪ و ﻫﯿﭻ ﮔﺎه ﻧﺒﺎﯾﺪ در ﻣﺤﻞ ﻫﺎي ﺑﺎ ﺟﺮﯾﺎن ﮔﺮداﺑﯽ ﺳﯿﻼﺑﯽ ﻗﺮار ﮔﯿﺮد. در ﻣﺤﻞ آﺑﮕﯿﺮ معمولا ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از ﺗﻮری هاﯾﯽ ﻋﻤﻞ آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮي اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﺷﻮد و در ﻣﺠﻤﻮع ﺗﺼﻔﯿﮥ ﺳﺎده ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ اﻧﺠﺎم ﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮد.
آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮ
داراي واﺣﺪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﺟﻬﺖ ﺟﺪاﺳﺎزي ﺟﺎﻣﺪات ﻣﻌﻠﻖ از آب اﺳﺖ. اﻧﺘﺨﺎب ﯾﮏ واﺣﺪ ﺧﺎص ﯾﺎ ﺗﺮﮐﯿﺒﯽ از ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺑﺮاي ﺣﺬف ﺟﺎﻣﺪات ﻣﻌﻠﻖ ﺑﻪ وﯾﮋﮔﯽ ﻫﺎي ﺟﺎﻣﺪات، ﻏﻠﻈﺖ آﻧﻬﺎ و درﺟﮥ ﺗﺼﻔﯿﮥ آب ﻣﻮرد ﻧﯿﺎز ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل ﺟﺎﻣﺪات ﺧﯿﻠﯽ ﺑﺰرگ و ﺳﻨﮕﯿﻦ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ ﺑﺎ ﺷﺒﮑﻪ آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎي ﻣﯿﻠﻪ اي ﯾﺎ ﺗﻮرﯾﻬﺎي رﯾﺰ ﺟﺪاﺳﺎزي ﺷﻮﻧﺪ در ﺟﺎﻣﺪات ﻣﻌﻠﻖ رﯾﺰﺗﺮ و ﮐﻠﻮﺋﯿﺪي ﺑﺎ ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﮐﻤﮏ ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ و ﺻﺎف ﮐﺮدن ﺣﺬف ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. اﻫﺪاف آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﺷﺮح زﯾﺮ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
اﻧﻮاع آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮ
آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎ را ﺑﺮ اﺳﺎس ﻓﻀﺎي ﺑﺎز ﺑﯿﻦ ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎ ﺗﻘﺴﯿﻢ ﺑﻨﺪي ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ ﺑﻪ:
آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮ رﯾﺰ،ﮐﻤﺘﺮ از 10 ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ
آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮ ﻣﺘﻮﺳﻂ، ﺑﯿﻦ 10-40ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ
آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮ درﺷﺖ،ﺑﯿﺸﺘﺮ از 40 ﻣﯿﻠﯽ ﻣﺘﺮ
آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎي درﺷﺖ ﺗﺮ در اﺑﺘﺪا و آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎي رﯾﺰﺗﺮ ﺑﻌﺪ از آﻧﻬﺎ ﻗﺮار ﻣﯿﮕﯿﺮﻧﺪ.ﺳﺮﻋﺖ ﻋﺒﻮر آب از آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎي ﻣﯿﻠﻪ اي در ﺷﺮاﯾﻂ ﻋﺎدي ﺑﺎﯾﺪ ﺑﻪ ﺣﺪي ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ ﺑﺎﻋﺚ ﭼﺴﺒﺎﻧﺪن ﻣﻮاد ﺑﻪ آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎ ﺷﻮد ﺑﺪون آﻧﮑﻪ اﻓﺖ ﻓﺸﺎر زﯾﺎد اﯾﺠﺎد ﮐﻨﺪ و ﯾﺎ ﺳﺒﺐ اﻧﺴﺪاد ﻓﻀﺎي ﺧﺎﻟﯽ ﺑﯿﻦ ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎ ﺷﻮد، ﺗﺎ ﺟﺮﯾﺎن ﺑﻪ آﺳﺎﻧﯽ از آن ﻋﺒﻮر ﮐﻨﺪ. ﻣﻌﻤﻮﻻ ًﺳﺮﻋﺖ ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮل ﺑﯿﻦ ﻣﯿﻠﻪ ﻫﺎي آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮ در ﺟﺮﯾﺎن ﻣﺘﻮﺳﻂ ﺣﺪود 0.6-1 ﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ و ﺑﺮاي ﺟﺮﯾﺎن ﺣﺪاﮐﺜﺮ 1.2-1.4 ﻣﺘﺮ ﺑﺮ ﺛﺎﻧﯿﻪ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد. درﺟﻪ اﻧﺴﺪاد و ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ در آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎ ﺑﻪ ﮐﯿﻔﯿﺖ آب و روش ﭘﺎﮐﺴﺎزي آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮ ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. روﺷﻬﺎي ﭘﺎﮐﺴﺎزي ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
اﻟﻒ) آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎي ﻣﯿﻠﻪ اي ﺑﺎ ﭘﺎﮐﺴﺎزي دﺳﺘﯽ
ب) آﺷﻐﺎﻟﮕﯿﺮﻫﺎي ﻣﯿﻠﻪ اي ﺑﺎ ﭘﺎﮐﺴﺎزي اﺗﻮﻣﺎﺗﯿﮏ
ﺗﺼﻔﯿﮥ ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ
در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ از ﻣﻮاد ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺑﺮاي ﮐﻨﺘﺮل رﺷﺪ ﮔﯿﺎﻫﺎن آﺑﺰي اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد. ﻣﺸﮑﻼﺗﯽ ﮐﻪ ﮔﯿﺎﻫﺎن آﺑﺰي در ﺗﺼﻔﯿﻪ ﺧﺎﻧﻪ ﻫﺎ ﺑﻪ وﺟﻮد ﻣﯽ آورﻧﺪ ﻧﺘﯿﺠﻪ رﺷﺪ ﺑﯿﺶ از ﺣﺪ ﭼﻨﺪ ﮔﯿﺎه در ﻣﻮاﻗﻊ ﻣﻌﯿﻨﯽ از ﺳﺎل اﺳﺖ. ﺑﻌﻀﯽ از اﻧﻮاع ﮔﯿﺎﻫﺎن آﺑﺰي (ﺟﻠﺒﮏ ﻫﺎ- ﮔﯿﺎﻫﺎن آﺑﺰي رﯾﺸﻪ دار) اﯾﺠﺎد ﺑﻮ و ﻣﺰه ﺧﺎﺻﯽ در آب ﻣﯽ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ. ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ آﻧﻬﺎ ﻣﯽ ﺗﻮاﻧﻨﺪ در ﻓﺮآﯾﻨﺪﻫﺎي ﺗﺼﻔﯿﻪ اﯾﺠﺎد اﺧﺘﻼل ﻧﻤﺎﯾﻨﺪ.
ﺑﻌﻀﯽ از روﺷﻬﺎي ﮐﻨﺘﺮﻟﯽ ﺟﻬﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺟﻠﺒﮏ ﻫﺎي ﻣﻮﺟﻮد در آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ ﻋﺒﺎرﺗﻨﺪ از:
اﻟﻒ) ﺳﻮﻟﻔﺎت ﻣﺲ: ﮐﺎراﯾﯽ ﺟﻠﺒﮏ ﻫﺎ در از ﺑﯿﻦ ﺑﺮدن ﺟﻠﺒﮏ ﻫﺎ ﻣﺘﻔﺎوت اﺳﺖ و ﺑﻪ ﻧﻮع ﺟﻠﺒﮏ و ﻗﺪرت اﻧﺤﻼل آن در آب ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راﻧﺪﻣﺎن ﺟﻬﺖ ﮐﻨﺘﺮل ﺟﻠﺒﮏ آن در ﺣﺪود 9-8 ﺑﺎﺷﺪ.
ب) ﭘﻮدر ذﻏﺎل ﻓﻌﺎل: ﭘﻮدر را ﺑﺮ ﺳﻄﺢ آب ﻣﯽ ﭘﺎﺷﻨﺪ ﺗﺎ ﭘﻮﺷﺶ ﺳﯿﺎه رﻧﮓ اﯾﺠﺎد ﺷﺪه، ﻣﺎﻧﻊ ﻧﻔﻮذ ﻧﻮر ﺧﻮرﺷﯿﺪ ﺑﻪ داﺧﻞ آب ﺷﻮد. ﭘﻮدر ذﻏﺎل ﻓﻌﺎل را ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﻮر دﺳﺘﯽ ﯾﺎ ﺑﺎ ﯾﮏ ﺗﻐﺬﯾﻪ ﮐﻨﻨﺪة ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﺑﻪ آب اﺿﺎﻓﻪ ﮐﻨﻨﺪ.
ﺑﺮاي ﮐﻨﺘﺮل ﮔﯿﺎﻫﺎن آﺑﺰي رﯾﺸﻪ دار ﻧﯿﺰ ﻣﯽ ﺗﻮان ﺑﻪ روﺷﻬﺎي زﯾﺮ اﻗﺪام ﻧﻤﻮد:
اﻟﻒ) ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ: ﺷﺎﻣﻞ درو ﮐﺮدن، ﺑﯽ آب ﮐﺮدن، ﻻﯾﺮوﺑﯽ
ب) ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ: ﺷﺎﻣﻞ اﺳﺘﻔﺎده از ﮔﻮﻧﻪ ﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺧﺮﭼﻨﮓ ﻫﺎي آب ﺷﯿﺮﯾﻦ، ﺣﻠﺰون ﻫﺎ و ﻣﺎﻫﯿﻬﺎ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.
ج) ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ: ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از روﺷﻬﺎي ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ و ﺑﯿﻮﻟﻮژﯾﮑﯽ ﻧﺘﻮان ﮔﯿﺎﻫﺎن آﺑﺰي را ﮐﻨﺘﺮل ﻧﻤﻮد از روﺷﻬﺎي ﮐﻨﺘﺮل ﺷﯿﻤﯿﺎﯾﯽ ﮔﯿﺎﻫﺎن آﺑﺰي ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺼﺮف ﻋﻠﻒ ﮐﺸﻬﺎ اﺳﺘﻔﺎده ﻣﯽ ﺷﻮد.
ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻣﻘﺪﻣﺎﺗﯽ
ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻣﻮﺟﺐ ﺟﺪاﺳﺎزي ﻓﯿﺰﯾﮑﯽ ﻣﻮاد ﺟﺎﻣﺪ از آب ﻣﯽ ﺷﻮد.در ﻋﻤﻞ ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﮐﻠﯿﻪ ﻣﻮادي ﮐﻪ داﻧﺴﯿﺘﻪ آﻧﻬﺎ ﺑﯿﺶ از آب اﺳﺖ ﺑﻪ ﻃﺮﯾﻖ ﺛﻘﻠﯽ ﺟﺪاﺳﺎزي ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.ﺑﻪ ﻋﺒﺎرت دﯾﮕﺮ در اﯾﻦ ﻣﺮﺣﻠﻪ ذرات ﻣﺠﺰا ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻦ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ.ذرات ﻣﺠﺰا ﺑﻪ ذراﺗﯽ ﮔﻔﺘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮد ﮐﻪ اﻧﺪازه، ﺷﮑﻞ و وزن ﻣﺨﺼﻮص آﻧﻬﺎ ﺑﺎ زﻣﺎن ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﻤﯽ ﮐﻨﺪ. ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﻨﮓ رﯾﺰه، ﺷﻦ، ﻣﺎﺳﻪ و ﺳﺎﯾﺮ ﻣﻮاد رﯾﮓ دار آب ﺧﺎم. زﻣﺎن ﻣﺎﻧﺪ (ﻣﺪت زﻣﺎن ﺗﻮﻗﻒ آب در اﺳﺘﺨﺮ) در اﯾﻦ اﺳﺘﺨﺮﻫﺎ ﺑﯿﻦ1.5 ﺗﺎ 4 ﺳﺎﻋﺖ ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖﻋﻤﻖ. اﯾﻦ اﺳﺘﺨﺮﻫﺎ ﻣﻌﻤﻮﻻً ﺑﯿﻦ 3ﺗﺎ5 ﻣﺘﺮ و ﻧﺴﺒﺖ ﻃﻮل ﺑﻪ ﻋﺮض ﺑﯿﻦ 3 ﺗﺎ 6 ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ.
ﺳﺮﻋﺖ ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻣﻮاد ﺑﻪ ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﺨﺘﻠﻔﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ وزن ﻣﺨﺼﻮص، ﻗﻄﺮ ذرات(ﻗﻄﺮ دو ﺑﺮاﺑﺮ ﺷﻮد ﺳﺮﻋﺖ ﭼﻬﺎر ﺑﺮاﺑﺮ ﻣﯽ ﺷﻮد، ﻗﻄﺮ ﻧﺼﻒ ﺷﻮد ﺳﺮﻋﺖ ﯾﮏ ﭼﻬﺎرم ﻣﯽ ﺷﻮد) و درﺟﻪ ﺣﺮارت آب ﺑﺴﺘﮕﯽ دارد. (درﺟﻪ ﺣﺮارت ﺑﺎﻻ ﺑﻪ ﻋﻠﺖ دارا ﺑﻮدن وﯾﺴﮑﻮزﯾﺘﻪ ﮐﻤﺘﺮ در ﻣﺮاﺣﻞ اﻧﻌﻘﺎد- ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ و ﺻﺎف ﮐﺮدن ﺳﺮﯾﻌﺘﺮ ﻋﻤﻞ ﺗﺼﻔﯿﻪ را اﻧﺠﺎم ﻣﯽ دﻫﺪ). ﻫﻢ ﭼﻨﯿﻦ ﺗﺮﺗﯿﺐ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺘﻦ ﺣﻮﺿﻬﺎي ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﺑﻪ ﺻﻮرت ﺳﺮي (ﭘﺸﺖ ﺳﺮ ﻫﻢ) در ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻦ ﮐﺮدن ﻣﻮاد ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻪ ﻧﺸﯿﻨﯽ ﻣﻮﺟﻮد در آب ﻧﻘﺶ ﻣﺆﺛﺮي ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ.
ﺗﻮرﯾﻬﺎي آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ
ﺗﻮرﯾﻬﺎﯾﯽ را ﮐﻪ ﺑﺮاي ﺗﺼﻔﯿﮥ آﺑﻬﺎي ﺳﻄﺤﯽ ﻣﻮرد اﺳﺘﻔﺎده ﻗﺮار ﻣﯽ دﻫﻨﺪ از ﺻﻔﺤﺎت ﺳﻮراخ دار رﯾﺰ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﺳﯿﻢ ﻓﻮﻻد ﺿﺪ زﻧﮓ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﮔﺮدﯾﺪه اﺳﺖ. ﻣﺘﺪاول ﺗﺮﯾﻦ اﯾﻦ وﺳﯿﻠﻪ ﺷﺎﻣﻞ ﯾﮏ ﻇﺮف اﺳﺘﻮاﻧﻪ اي دوار ﻣﻔﺮوش ﺑﺎ ﺳﯿﻢ ﻫﺎي ﻓﻮق اﻟﺬﮐﺮ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.اﻧﺪازه ﺳﻮراخ اﯾﻦ ﺻﻔﺤﺎت ﻣﺘﻐﯿﺮ اﺳﺖ و ﺑﻌﻀﯽ ﻣﻮاﻗﻊ ﺑﻪ ﺣﺪاﻗﻞ 30 ﻣﯿﮑﺮوﻣﺘﺮ ﻣﯽ رﺳﺪ.اﯾﻦ ﺳﯿﺴﺘﻢ ﺑﺎﯾﺪ ﻣﺠﻬﺰ ﺑﻪ واﺣﺪ ﺷﺴﺘﺸﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﮐﻪ آب را ﺑﻪ ﻃﻮر ﮔﺴﺘﺮده اي روي آن اﺳﭙﺮي ﻧﻤﺎﯾﺪ ﺗﺎ ﺧﻄﺮ ﮔﺮﻓﺘﮕﯽ ﻧﺎﺷﯽ از ﻣﻮاد ﻣﻌﻠﻖ از ﺑﯿﻦ ﺑﺮود.ﯾﮑﯽ از ﻣﺰاﯾﺎي ﻋﻤﺪه اﯾﻦ ﺗﻮرﯾﻬﺎ اﻓﺰاﯾﺶ ﮐﺎراﯾﯽ ﺻﺎﻓﯿﻬﺎي ﺷﻨﯽ ﻣﯽ ﺑﺎﺷﺪ.