مراحل تولید انواع کتونی اسپرت چگونه است؟

نحوه راه اندازی و آشنایی با تولید کفش کتونی

شاید افراد زیادی به فکر ایجاد تولیدی کفش باشند ولی در این مورد اطلاعات کافی نداشته و این فعالیت را به خوبی نمی شناسند ما در این قسمت سعی می کنیم تا با اطلاعاتی که گرد هم آوردیم تصویری کلی از این فعالیت را ارایه کنیم. ابتدا دو روش برای تولید کفش را مورد بررسی قرار خواهیم داد. یکی از راه ها سیر کلی تولیدات به صورت صنعتی و دیگری جزیی تر و نیمه صنعتی در قالب یک فعالیت سنتی تر بیان شده است. این مطالب به درک پایه ی تولید این محصول کمک می کند ولی اگر قصدتان جدی است، به خواندن این مقاله اکتفا نکرده و با متخصصین و مجربین مشورت کنید.

روش اول جهت تولید کفش

راه اولی که برای شما شرح می دهیم کلیات صنعتی تولید یک کفش اسکیچرز می باشد و فقط جهت آشنایی کلی با سیر صنعتی تولید کفش است. یک کفش از قسمت های مختلفی همچون زیره، رویه، پاشنه ها، تخته کفش، کفی قابل تعویض و لایه میانی تخته و کفی تشکیل شده است که اصلی ترین قسمت های هر کفش به حساب می آیند. البته یک کفش ممکن است قسمت هایی بیشتر از موارد ذکر شده داشته باشد که در گروه طراحی کفش قرار می گیرند نه قسمت های اصلی. حال به تشریح این قسمت ها می پردازیم.

زیره ی کفش (sole): به قسمت پایینی کفش می گویند که در بردارنده ی تخته، کفی و لایه ی میانی است.

تخته کفش: این قسمت از کفش تماس مستقیم با زمین دارد که متناسب با هر کفشی، نوع آن متفاوت می شود.

لایه ی میانی قسمت زیرین: این قسمت، میان تخته و کفی کفش قرار می گیرد که وظیفه آن جذب شوک است. این قسمت رابطه ی مستقیمی با نوع کفش دارد. به کار بردن این ناحیه به تولیدکننده بستگی دارد، حتی می توان آن را حذف نمود و وظیفه ی آن را به تخته کفش واگذار کرد.

کفی کفش: به پایین فضای داخلی یک کفش می گویند که با کف پا تماس دارد. کفی کفش را می توان قابل تعویض یا غیرقابل تعویض تولید کرد. کفی کفش برای راحتی، سلامتی و موارد دیگر مانند کنترل بو، رطوبت و ظاهر کفش، به ساختمان یک کفش افزوده شده است.

پاشنه: در قسمت تحتانی یک کفش (عقب) پاشنه ی آن قرار می گیرد که معمولا جنس آن با تخته کفش همسان است و هدف آن می تواند بلند قد نشان دادن فرد باشد یا مسطح کردن آن برای راحتی و کارهای عملی پا ( مانند رقص یا پیاده روی ).

رویه : رویه ی یک کفش قسمت های بالایی یک کفش است که پا را در کفش نگاه می دارد. به دلیل دید مستقیم، طراحی و دیزاین روی این ناحیه با نوع کفش رابطه دارد. رویه ی یک کفش ماهیت یک کفش را نمایان می کند و با دادن طرح های رویه به جذابیت آن کمک می کند. ساقه ی یک کفش در قسمت بندی اصولی یک کفش، جزیی از رویه به حساب می آید.

پروسه ی تولید کفش

تولید یک کفش از چهار مرحله در قالب یک مسیر پیشرفته پیروی می کند که عبارت است از برش اجزا، قسمت ماشین کاری ( دوخت و غیره )، ساخت و شکل دهی اجزا و تکمیل اجزا ( سرهم کردن ) و محفظه ی کفش. برای روشن تر شدن این مراحل آن ها را تک به تک شرح داده ایم.

قسمت برش کفش

در این مرحله، قطعات و اجزا رویه ی کفش با لوازم مخصوص ( کاتر، چاقوی مخصوص و غیره ) ساخته می شود که می توان به آن شکل های مورد نیاز را داد. این کار احتیاج به مهارت بالایی دارد که دورریز زیادی تولید نشود. البته رویه ی یک کفش انواع مختلفی دارد که ما شکل ساده ی آن را که در کفش هایی با رویه ی ساده مورد استفاده قرار می گیرد، بازگو کردیم.

قسمت ماشینی تولید کفش

در این مرحله از تولید، قطعات جزیی توسط دستگاه های حرفه ای مرتبط جهت تکمیل رویه با هم دوخته می شوند. اول روی یک دستگاه تخت به هم وصل شده و سپس از فرم صاف خود به وسیله ی دستگاه به حالت سه بعدی تغییر یافته و سوراخ بندها طبق سفارش، به ترتیب روی آن ایجاد می شود.

سرهم کردن

در این قسمت اجزا ساخته شده توسط یک قالب، به شکل پا در می آید. اجزای مربوط روی قالب سوار شده و طی چندین عملیات به هم متصل می شوند.

قسمت تکمیل

در این قسمت متناسب با نوع کفش، اضافات هرس می شوند و برای ایجاد جذابیت، رنگ آمیزی، واکس و پولیش می شوند.

تولید کفش ( چرم مردانه )

در این قسمت تولید کفش به صورت جزیی تر و بومی تر ارایه شده است که برای تولیدات نیمه صنعتی کفش های چرمی استفاده می شود و بیشتر نگاهی تجربی به سیر تولید دارد.

نواحی جزیی تر

( موارد زیر نسبت به راه بالا جزیی تر و متناسب با نمونه است )

• رویه
• تخت بیرونی
• کفی
• نوار مغزی: باریکه ی چرمی نوارمانند که میان زیره و رویه ی کفش دوخته می شود.
• لایه ی میانه: میان کف و زیره ی کفش چسبانده می شود.
• پاشنه
• زیرپاشنه ها
•  زیرپاشنه های گتر
• ساق پوش

مراحل تولید یک نوع از کفش  ( چرم مردانه )

مراحل تولید کفش تمام چرم مردانه شامل سه قسمت اصلی تولید پس لایی ( رویه )، تولید قطعات زیرین و مونتاژ نهایی است که شرح مراحل تولید در ادامه ارایه می شود.

برش اولیه ی چرم رویه ی کفش: چرم های مصرفی در سردست و لبه ها دارای یکنواختی بوده و برای استفاده در رویه ی کفش مناسب نیست. برش اولیه توسط کاتر دستی برای حذف زواید چرم انجام می گیرد.

برش قطعات رویه: برش قطعات رویه توسط فردی ماهر، زبردست و با تجربه بوسیله ی پرس هیدرولیک و شابلون های برش انجام می شود. این شابلون ها تیغه ای و دو طرفه هستند و با معکوس کردن شابلون ها قطعات لازم برای لنگه مخالف کفش برش می خورد.

اشبالت: چرم طبیعی دارای ناهمگونی هایی در سطح خود است که برای استفاده در تولید کفش باید سطح آن هموار شود. به همین خاطر توسط ماشین اشپالت عمل مسطح سازی انجام می شود.

لویس: باید لبه های چرم و در نقاطی که روی آن دوخت و دوز انجام می گیرد نازک تر شود. این عمل توسط ماشین لویس انجام می شود.

 چسب زنی و لب تا ( چکش زنی ): قسمت هایی که روی آن ها قرار است دوخته شود پس از لویس کاری توسط چسب روی هم قرار گرفته با چکش زنی محکم می شود. این امر جهت سهولت و بالا رفتن دقت دوخت، انجام می شود.

دوخت: عمل دوخت قطعات با ماشین دوخت کف تخت و کف گرد انجام می شود.

عملیات تکمیلی: در صورت احتیاج دوخت، منگنه زنی و یا سوراخ کاری تزیینی روی کفش در این مرحله انجام خواهد شد.

برش اولیه ی چرم سنگین: این برش جهت حذف نقاط غیرقابل استفاده در قطعات کفی و پاشنه انجام می شود.

برش قطعات زیرین: این قطعات (شامل کفی، پاشنه و زیره ی کفش ) توسط پرسور و شابلون های تیغه ای برش داده می شوند.

اشپالت: دوباره عمل اشپالت برای همسطح شدن قطعات برش خورده مورد استفاده قرار می گیرد.

تهیه ی پاشنه: معمولاً پاشنه با توجه کوچکی قطعه از قسمت های دورریز زیر کفش تهیه می شود.

کارکشی: کارکشی عبارت از کشیدن پس لایی و کفی روی قالب کفش و ثابت کردن آن توسط میخ و چسب است.

میخ کشی: پس از خشک شدن چسب و ثابت شدن پس لایی و کفی روی قالب میخ ها کشیده می شود.

سمباده ی کف: محل اتصال زیره ی کفی و پس لایی یکنواخت نیست که توسط ماشین سمباده صاف می شود.

پرسازی و زیرچسبانی: با پرکردن حفره و برآمدگی های موجود در محل اتصال زیره به رویه، زیره ی کفش توسط چسب به رویه می چسبد مواد پرکننده معمولاً شامل خرده چرم، خاک اره و چسب است. در قسمت قوس پا و پاشنه، یک قطعه چوبی یا فلزی تحت عنوان پل قرار می گیرد.

برش شیار: در این مرحله عمل برش شیار دوخت زیر به رویه ی روی زیر به عمق نصف ضخامت زیره انجام می گیرد. ضمناً اضافات زیر نیز حذف می شود.

قالب گیری و لبه برگردان شیار: در این مرحله ابتدا لبه ی شیار توسط ماشین مخصوص برگردانده می شود، سپس قالب در می آید.

دوخت رویه به زیر: دوخت زیر به رویه توسط ماشین دوخت مخصوص انجام می شود.

لبه برگردان شیار: بعد از قرار گرفتن دوخت درون شیار و پس از چسب زنی شیار، لبه ی شیار مجدداً به حالت اول برگردانده شده که این عمل باعث حفظ نخ دوخت و عدم صدمه دیدن اتصال رویه به زیره خواهد شد.

سمباده ی کناره ی زیره: توسط ماشین سمباده زن کناره ی زیره بعد از برش دستی پرداخت و شکل دهی می شود.

نصب پاشنه: پاشنه های برش خورده توسط میخ نصب می شود.

سمباده ی اولیه پاشنه: برای فرم دهی عمل سمباده زنی پاشنه انجام می گیرد.

پرداخت نهایی: در این مرحله کناره ی پاشنه و زیره توسط سمباده نرم پرداخت می شود.

واکس زنی و عملیات تکمیلی: در این مرحله عمل فرم دهی لبه های زیر و واکس رویه ی کفش انجام می شود.

نصب کُلچه: در قسمت پاشنه از طرف داخل کفش یک قطعه چرم آستری به نام ” کلچه ” قرار می گیرد.

کنترل و جفت کردن کفش: پس از انجام کنترل نهایی و رفع عیوب کفش ها جفت شده برای بسته بندی آماده می شوند.

بسته بندی: کفش های تولیدی ابتدا در یک کیسه ی پلاستیکی و سپس در جعبه ی مقوایی مخصوص کفش قرار می گیرند. نهایتاً هر 12 عدد از جعبه های کفش کنار هم قرار گرفته، توسط تسمه بسته بندی نهایی انجام می شود.

بسیاری از دوستان در مورد سرمایه لازم برای راه اندازی یک مجموعه تولیدی کفش سوال می کنند. یک کارفرما برای راه اندازی تولیدی کفش حداقل نیاز به داشتن صد میلیون تومان سرمایه (در سال 1399)برای خرید تجهیزات موردنیاز نظیر چرخ، دستگاه برش، دستگاه پرس، اجاره محل و … دارد. در کنار این امر هزینه جهت خرید مواد اولیه و مدل سازی و … را نیز باید اضافه کنید که این موارد بین 50 تا 100 میلیون دیگر سرمایه نیاز دارد. در کل با حدود 150 تا 200 میلیون تومان می توانید یک تولیدی کفش راه اندازی کنید. اما بایستی این مورد را بدانید که این مبلغ سرمایه صرفاً برای شروع کار است.

تولیدی کفش از جمله مشاغلی هست که فراز و نشیب بسیاری دارد. برای محاسبه دقیق تر کسب وکارتان در تولید کفش کلیه احتمالات را باید در نظر بگیرید. ممکن است شما نتوانید برای مدت طولانی کفش های تولیدی خود را به فروش برسانید و باید اصطلاحاً از جیب بخورید. بهتر است بدانید که بسیاری از فروشندگان و خریداران کفش به صورت چکی خریدوفروش می کنند. اگر تازه کار هستید بهتر است کسی شما را به بازاریان و سایر کسبه ای که با آنها سروکار دارید معرفی کند. در صورتی که فروشندگان مواد اولیه و همکاران شما به شما اعتماد کنند می توانید به صورت شرایطی و قسطی مواد اولیه خریداری کنید.

 هزینه هایی نظیر حقوق کارگران، مواد اولیه و… به صورت روزبه روز به هزینه های شما اضافه می شود. البته در صورتی که بتوانید کالای خود را به فروش برسانید این هزینه ها به سرعت جبران می شود. اما در کل هنگام راه اندازی تولیدی کفش بدترین حالت های ممکن را در نظر بگیرید زیرا کار تولیدی کفش فراز و نشیب زیادی دارد و ممکن است شما را با چالش های فراوانی روبرو کند.

اکثر افرادی که در زمینه تولید کفش فعالیت دارد مدت زمانی را به عنوان کارگر یا کارمند در مراکز تولید کفش فعالیت داشته اند. در صورتی که هیچ سابقه ای در زمینه تولید کفش ندارید پیشنهاد می دهیم به سرعت شروع به راه اندازی تولیدی کفش نکنید و برای مدتی در مراکز تولیدی کارکنید تا با بازار و شرایط کار این کالا آشنا شوید.

تولیدی کفش با فرصت ها و تهدیدهای فراوانی روبرو است. این کار نیاز به پشتکار و تلاش بسیار زیادی دارد هرگز این امر را مسئله ای ساده و راحت در نظر نگیرید و با دقت فراوان و آگاهی کامل به این حوزه وارد شوید. بسیاری از افراد با راه اندازی کارگاه تولید کفش توانسته اند موفقیت های چشم گیری دست پیدا کنند. اما بسیاری از افراد نیز به دلیل عدم توانایی در اداره کارگاه تولیدی کفش سرمایه خود را ازدست داده اند.

فروش کفش به صورت چکی:

یکی از چالش های تولیدکنندگان کفش، فروش کفش به صورت چکی هست. بازار کفش از جمله بازارهایی هست که در آن آمار چک برگشتی بسیار بالاست. متاسفانه افراد سودجو از شرایط فروش چکی در بازار کفش سوءاستفاده کرده و وارد این بازار شده اند. توصیه ما به تولیدکنندگان کفش این هست که همواره سعی کنند تولیدات خود را به صورت نقدی به فروش برسانند. در صورت فروش چک همواره سعی کنید با افرادی که کاملاً قابل اعتماد و مطمئن هستند معامله کنید.

 دلایل عدم موفقیت در بازار کفش

تولید کفش همان طوری که شغلی پرسودی است، شغلی با ریسک بالایی نیز می باشد. تولیدکنندگان کفش بسیاری در مدت زمان کوتاهی دچار ورشکستگی شده اند و شاهد ازدست رفتن دارایی و سرمایه خود بوده اند. عدم موفقیت در زمینه تولید کفش دلایل فراوانی دارد که در زیر به توضیح برخی از این دلایل می پردازیم.

– عدم آشنایی کافی با پروسه تولید و فروش کفش

– نداشتن سرمایه کافی

– عدم توانایی در فروش محصولات

– عدم آشنایی با شرایط بازار

– تولید کفش های بی کیفیت

– عدم توانایی در جذب نیروهای کارآمد

– عدم توانایی در انتخاب مدل های جذاب

 فروش کفش

توانایی در فروش کفش و کتونی از مهم ترین ویژگی هایی هست که یک تولیدکننده باید داشته باشد. یک تولیدکننده اگر هرچقدر هم محصولات با کیفیتی تولید کند اما توان فروش نداشته باشد قطعاً شکست خواهد خورد. تولیدکننده از چند طریق می تواند محصولات خود را به فروش برساند؛ در زیر روش های فروش محصولات کفش را ذکر می کنیم.

عرضه در بازار کفش فروشان

در این روش که سنتی ترین روش فروش کفش است، تولیدکننده نمونه ای از تولیدات خود را به عمده فروشان مستقر در بازار کفش عرضه می کند. عمده فروشان نیز نمونه را به خریداران عمده نشان می دهند و در صورتی که خریداری برای کفش یافت شود عمده فروش سفارش تولید را به تولیدکننده می دهد.

عرضه در شهرستان ها

عرضه محصولات کفش در شهرستان ها نیز از روش های فروش کفش است. در این روش باتوجه به رفت وآمد فروشنده به شهرستان ها و ارائه قیمت های پایین در برخی شهرستان ها، تولیدکننده سود کمتری از فروش کفش به دست می آورد.

فروش از طریق شبکه های مجازی

در سال های اخیر تولیدکنندگان و فروشندگان کفش از شبکه های اجتماعی جهت فروش محصولات خود استفاده می کنند. استفاده از این شبکه های اجتماعی به قدری افزایش یافته است که بسیاری از فروشندگان صرفاً از این طریق اقدام به فروش محصولات خود می کنند. شبکه های اجتماعی اینستاگرام و تلگرام جزو محبوب ترین شبکه های اجتماعی در حوزه کفش هستند. حتی مشتریانی که از طریق وب سایت با مجموعه ها تماس می گیرند درخواست ارسال آدرس شبکه های اینستاگرام و تلگرام فروشندگان و تولیدکنندگان می کنند. با این تفاصیل به شدت پیشنهاد می شود که تولیدکنندگان و فروشندگان به صورت ویژه اقدام به فعالیت در شبکه های اجتماعی ذکر شده نمایند.

منبع: فروشگاه کتونی برند