پرایمر ناخن چیست و چه کاربردی دارد؟

پرایمر ناخن ماده ای حیاتی در دنیای کاشت ناخن و ژلیش است که به منظور آماده سازی سطح ناخن طبیعی برای پذیرش مواد بعدی مانند پودر ژل یا لاک ژل استفاده می شود. این محصول با ایجاد یک لایه چسبنده دوام و ماندگاری کار را به شکل چشمگیری افزایش می دهد و از لیفت شدن یا جدا شدن مواد از روی صدف ناخن جلوگیری می کند.

اهمیت استفاده از پرایمر ناخن در دستیابی به نتیجه ای حرفه ای و ماندگار بر کسی پوشیده نیست. این محصول با تاثیر بر ساختار سطحی ناخن پیوند محکمی بین ناخن طبیعی و مواد مصنوعی ایجاد می کند. بدون استفاده از پرایمر مواد کاشت یا ژلیش به درستی به ناخن نمی چسبند و به سرعت دچار مشکلاتی نظیر لب پر شدن شکستگی یا جدا شدن کامل می شوند. بنابراین پرایمر ناخن نه تنها یک مرحله اضافی بلکه یک جزء ضروری در فرآیند آماده سازی ناخن برای انواع خدمات زیبایی محسوب می شود.

پرایمر ناخن چه کاربردی دارد

کاربرد اصلی و حیاتی پرایمر ناخن افزایش چسبندگی مواد کاشت یا ژلیش به سطح صدف ناخن طبیعی است. ناخن طبیعی دارای چربی و رطوبت است که مانع از اتصال محکم مواد مصنوعی می شود. پرایمر با از بین بردن این چربی و رطوبت سطحی و ایجاد یک سطح مناسب زمینه را برای پیوند مولکولی بین کراتین ناخن و پلیمرهای موجود در مواد کاشت فراهم می کند.

این فرآیند چسبندگی ستون فقرات دوام و ماندگاری هرگونه خدمات ناخن اعم از کاشت پودر کاشت ژل یا ژلیش است. استفاده از پرایمر ناخن تضمین می کند که مواد به مدت طولانی بدون لیفت شدن یا جدا شدن روی ناخن باقی بمانند. علاوه بر این پرایمر می تواند به عنوان یک لایه محافظ بین ناخن طبیعی و مواد شیمیایی قوی تر عمل کند و تا حدی از آسیب مستقیم به صدف ناخن جلوگیری کند. در واقع پرایمر پل ارتباطی بین ناخن زنده و مواد مصنوعی است.

در تکنیک های مختلف کاشت ناخن مانند کاشت با پودر و لیکوئید یا کاشت ژل پرایمر نقش متفاوتی ایفا می کند اما هدف نهایی یکی است: ایجاد حداکثر چسبندگی. در کاشت پودر پرایمر اسیدی معمولاً برای ناخن های چرب تر و برای ایجاد پیوند قوی تر استفاده می شود در حالی که در سیستم های ژل که ماهیت متفاوتی دارند اغلب از پرایمرهای غیر اسیدی یا باندر ژل استفاده می گردد. انتخاب نوع پرایمر به نوع مواد کاشت و همچنین وضعیت صدف ناخن مشتری بستگی دارد.

پرایمر ناخن همچنین به جلوگیری از تغییر رنگ صدف ناخن طبیعی کمک می کند. برخی مواد کاشت یا لاک ژل ها ممکن است به مرور زمان باعث زردی یا لکه روی ناخن شوند. پرایمر با ایجاد یک لایه حائل از نفوذ رنگدانه ها و مواد شیمیایی به لایه های بالایی ناخن جلوگیری کرده و سلامت و رنگ طبیعی ناخن را حفظ می کند. این امر به ویژه برای افرادی که به طور مداوم از خدمات ناخن استفاده می کنند اهمیت بالایی دارد.

با وجود تمام این کاربردها استفاده صحیح و به اندازه از پرایمر ناخن بسیار مهم است. استفاده بیش از حد یا تماس آن با پوست اطراف ناخن می تواند منجر به خشکی حساسیت یا حتی آسیب های جدی تر شود. بنابراین شناخت انواع پرایمر نحوه صحیح استفاده و زمان مناسب به کارگیری آن برای هر فردی که در زمینه خدمات ناخن فعالیت می کند یا از این خدمات استفاده می نماید ضروری است. این محصول کوچک کلید موفقیت و دوام در دنیای وسیع زیبایی ناخن است.

انواع پرایمر ناخن

پرایمرهای ناخن به طور کلی به دو دسته اصلی تقسیم می شوند: پرایمرهای اسیدی و پرایمرهای غیر اسیدی. هر یک از این انواع ترکیبات شیمیایی و نحوه عملکرد متفاوتی دارند و برای شرایط خاصی از ناخن و انواع مواد کاشت مناسب هستند. شناخت تفاوت ها و کاربردهای هر نوع برای انتخاب صحیح و دستیابی به بهترین نتیجه ضروری است.

پرایمر اسیدی: این نوع پرایمر حاوی متاکریلیک اسید است که یک ماده شیمیایی قوی محسوب می شود. پرایمر اسیدی با ایجاد یک سطح بسیار خشن و متخلخل روی صدف ناخن پیوند مکانیکی فوق العاده قوی بین ناخن و مواد کاشت (به خصوص سیستم های پودر و لیکوئید اکریلیک) ایجاد می کند. این پرایمر با نفوذ به لایه های بالایی ناخن و ایجاد حفره های میکروسکوپی امکان چسبندگی حداکثری را فراهم می آورد.

پرایمر اسیدی به دلیل قدرت بالای خود معمولاً برای ناخن هایی که مشکل چربی بیش از حد دارند یا در مواردی که لیفت مکرر مواد اتفاق می افتد توصیه می شود. با این حال استفاده از آن نیازمند دقت و احتیاط فراوان است. تماس پرایمر اسیدی با پوست اطراف ناخن می تواند باعث سوزش قرمزی و حتی سوختگی شیمیایی شود. بوی تند و نافذ آن نیز از دیگر ویژگی های بارز پرایمر اسیدی است. زمان خشک شدن پرایمر اسیدی معمولاً بسیار سریع است و نیازی به دستگاه UV/LED ندارد.

پرایمر غیر اسیدی: این نوع پرایمر که با نام اسید فری نیز شناخته می شود فاقد متاکریلیک اسید است. ترکیبات اصلی آن معمولاً شامل اتیل استات و ایزوپروپیلیدندفنیل بیسوکسی هیدروکسی پروپیل متاکریلات است که کمتر تهاجمی هستند. پرایمر غیر اسیدی با ایجاد یک لایه چسبنده و دو طرفه عمل می کند؛ یک سمت آن به کراتین ناخن می چسبد و سمت دیگر آن به مواد کاشت. این نوع پرایمر بیشتر شبیه یک چسب دوطرفه قوی عمل می کند تا یک عامل تغییر دهنده سطح ناخن.

پرایمر غیر اسیدی ملایم تر است و خطر آسیب به پوست و ناخن طبیعی را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. بوی آن نیز ملایم تر از نوع اسیدی است. این پرایمر برای اکثر انواع ناخن و به ویژه برای سیستم های کاشت ژل و ژلیش ایده آل است. همچنین برای افرادی که ناخن های حساس یا خشک دارند گزینه مناسب تری محسوب می شود. پرایمر غیر اسیدی ممکن است نیاز به زمان بیشتری برای خشک شدن داشته باشد یا در برخی موارد نیاز به کاتالیز شدن زیر نور UV/LED داشته باشد اگرچه بسیاری از آن ها در تماس با هوا خشک می شوند و تنها یک لایه چسبناک باقی می گذارند.

انتخاب بین پرایمر اسیدی و غیر اسیدی باید بر اساس نوع خدمات ناخن (کاشت پودر یا ژل) وضعیت صدف ناخن مشتری (چرب خشک نرمال) و سابقه لیفت شدن مواد انجام شود. در برخی موارد ممکن است از هر دو نوع پرایمر به صورت ترکیبی استفاده شود اما این کار باید با دانش و تجربه کافی انجام پذیرد. همچنین برخی محصولات جدیدتر ترکیبی از ویژگی های هر دو نوع را ارائه می دهند یا به عنوان باندر عمل می کنند که در بخش بعدی به آن پرداخته خواهد شد.

ویژگی	پرایمر اسیدی	پرایمر غیر اسیدی
ترکیب اصلی	متاکریلیک اسید	اتیل استات ایزوپروپیلیدندفنیل بیسوکسی هیدروکسی پروپیل متاکریلات و …
نحوه عملکرد	ایجاد حفره های میکروسکوپی و تغییر سطح ناخن برای پیوند مکانیکی قوی	عملکرد شبیه چسب دوطرفه ایجاد پیوند شیمیایی ملایم تر
قدرت چسبندگی	بسیار قوی (برای سیستم پودر)	قوی (برای سیستم ژل و ژلیش)
مناسب برای	ناخن های چرب موارد لیفت مکرر (کاشت پودر)	اکثر انواع ناخن ناخن های حساس سیستم های ژل و ژلیش
خطر برای پوست	بالا (سوزش قرمزی سوختگی)	پایین تر
بو	تند و نافذ	ملایم تر
زمان خشک شدن	بسیار سریع (خشک شدن در هوا)	سریع تا متوسط (خشک شدن در هوا یا نیاز به UV/LED)

نحوه استفاده از پرایمر ناخن چگونه است

استفاده صحیح از پرایمر ناخن یکی از مهم ترین مراحل در فرآیند آماده سازی ناخن برای کاشت یا ژلیش است که تاثیر مستقیمی بر دوام و کیفیت کار نهایی دارد. رعایت نکات و مراحل کلیدی در این بخش از بروز مشکلاتی مانند لیفت شدن مواد جلوگیری می کند. اولین قدم آماده سازی اولیه ناخن است که شامل مانیکور خشک عقب زدن کوتیکول و سوهان کشی سطح صدف ناخن برای برداشتن چربی و براقی طبیعی آن می شود.

پس از سوهان کشی و پاک کردن گرد و غبار ناشی از آن نوبت به استفاده از دهیدراتور (یا کلینزر) می رسد. دهیدراتور با از بین بردن کامل چربی و رطوبت باقی مانده روی سطح ناخن آن را برای پذیرش پرایمر آماده می کند. این مرحله بسیار مهم است زیرا وجود هرگونه چربی یا رطوبت می تواند مانع از عملکرد صحیح پرایمر و در نتیجه کاهش چسبندگی شود.

بعد از خشک شدن دهیدراتور (که معمولاً در عرض چند ثانیه در هوا خشک می شود) مقدار بسیار کمی از پرایمر را با استفاده از برس مخصوص آن روی سطح صدف ناخن طبیعی بزنید. مهم است که برس را قبل از تماس با ناخن به لبه ظرف بکشید تا مقدار اضافی مایع گرفته شود. هدف پوشش دادن یک لایه بسیار نازک و یکنواخت از پرایمر روی کل سطح ناخن است بدون اینکه مایع روی پوست اطراف پخش شود.

استفاده بیش از حد از پرایمر به خصوص پرایمر اسیدی نه تنها به افزایش چسبندگی کمک نمی کند بلکه می تواند به صدف ناخن آسیب رسانده و حتی باعث لیفت شدن مواد در برخی موارد شود. یک لایه نازک کافی است.

در مورد پرایمر اسیدی مایع به سرعت تبخیر شده و یک لایه سفید رنگ و گچی شکل روی ناخن باقی می ماند که نشان دهنده آماده شدن سطح ناخن است. در مورد پرایمر غیر اسیدی ممکن است مایع کاملاً تبخیر نشده و یک لایه چسبناک روی ناخن باقی بماند که این حالت نیز طبیعی است و نشان دهنده عملکرد صحیح آن به عنوان چسب دوطرفه است. زمان خشک شدن هر پرایمر متفاوت است و باید طبق دستورالعمل روی محصول عمل کرد اما معمولاً بین 30 ثانیه تا 1 دقیقه طول می کشد.

نکته بسیار مهم دیگر پرهیز از تماس پرایمر با کوتیکول و پوست اطراف ناخن است به ویژه هنگام استفاده از پرایمر اسیدی. متاکریلیک اسید می تواند باعث سوختگی شیمیایی شدید شود. اگر پرایمر با پوست تماس پیدا کرد باید بلافاصله با آب فراوان شسته شود. همچنین هنگام کار با پرایمر استفاده از دستکش ماسک و اطمینان از تهویه مناسب محیط کار توصیه می شود.

پس از خشک شدن کامل پرایمر (طبق نوع آن و دستورالعمل سازنده) بلافاصله باید مرحله بعدی کاشت یا ژلیش مانند استفاده از بیس کات ژل یا قرار دادن مواد اکریلیک آغاز شود. نباید بعد از زدن پرایمر ناخن برای مدت طولانی در معرض هوا یا تماس با اشیاء دیگر قرار گیرد زیرا ممکن است مجدداً آلوده به چربی یا رطوبت شود و اثر پرایمر از بین برود. دقت در این مراحل تضمین کننده ماندگاری و زیبایی کار نهایی شما خواهد بود.

پرایمر ناخن چه زمانی استفاده میشود

زمان استفاده از پرایمر ناخن یک مرحله کاملاً مشخص و حیاتی در فرآیند آماده سازی ناخن برای خدمات مختلف زیبایی مانند کاشت ناخن (پودر یا ژل) و لاک ژل است. پرایمر همیشه روی صدف ناخن طبیعی و تمیز استفاده می شود و هرگز نباید روی ناخن های کاشته شده قبلی یا تیپ های پلاستیکی اعمال شود زیرا می تواند باعث آسیب یا تغییر رنگ آن ها شود.

مکان دقیق پرایمر در روند کار پس از انجام مانیکور کامل (شامل عقب زدن کوتیکول تمیز کردن اطراف ناخن) و سوهان کشی دقیق سطح ناخن طبیعی برای از بین بردن براقی و چربی سطحی است. پس از سوهان کشی گرد و غبار ناخن باید به طور کامل پاک شود و سپس از دهیدراتور (Nail Dehydrator) استفاده شود. دهیدراتور تمام رطوبت و چربی باقی مانده روی سطح ناخن را تبخیر کرده و ناخن را کاملاً خشک و آماده می کند.

بلافاصله پس از خشک شدن دهیدراتور که معمولاً چند ثانیه طول می کشد و سطح ناخن مات و خشک می شود نوبت به استفاده از پرایمر می رسد. پرایمر باید با دقت و به مقدار کم فقط روی سطح صدف ناخن طبیعی زده شود. هدف این است که پرایمر با کراتین ناخن واکنش نشان داده و آن را برای پذیرش مواد بعدی آماده کند.

در سیستم کاشت پودر پس از خشک شدن پرایمر (معمولاً پرایمر اسیدی که به سرعت خشک می شود و لایه سفید ایجاد می کند) بلافاصله می توان شروع به موادگذاری با پودر و لیکوئید کرد. در سیستم های کاشت ژل یا ژلیش پس از استفاده از پرایمر غیر اسیدی و خشک شدن آن (که ممکن است یک لایه چسبناک باقی بگذارد) مرحله بعدی استفاده از بیس کات ژل (Base Coat) است که باید در دستگاه UV/LED خشک شود.

استفاده از پرایمر در زمان صحیح و روی سطح آماده شده ناخن طبیعی تضمین کننده حداکثر چسبندگی و دوام کار است. اگر پرایمر قبل از آماده سازی کامل ناخن (مانیکور سوهان کشی دهیدراتور) استفاده شود به درستی عمل نخواهد کرد. همچنین اگر بعد از استفاده از پرایمر زمان زیادی تا مرحله بعدی موادگذاری سپری شود ممکن است ناخن مجدداً چرب یا مرطوب شود و نیاز به استفاده مجدد از پرایمر (یا حداقل دهیدراتور) باشد.

بنابراین پرایمر ناخن دقیقاً در مرحله میانی آماده سازی ناخن پس از دهیدراتور و قبل از اعمال اولین لایه از مواد کاشت یا ژلیش (مانند بیس کات یا مواد اکریلیک) به کار می رود. این ترتیب مراحل برای دستیابی به یک کاشت ناخن یا ژلیش موفق و با ماندگاری بالا بسیار حیاتی است.

بیس پرایمر ناخن چیست

اصطلاح بیس پرایمر ناخن ممکن است کمی گیج کننده باشد زیرا در برخی منابع به پرایمر غیر اسیدی و در برخی دیگر به بیس کات ژل اشاره دارد. با این حال در زمینه خدمات ناخن معمولاً منظور از بیس (Base) لایه اولیه یا زیرساختی است که روی ناخن طبیعی اعمال می شود تا مواد بعدی به آن بچسبند و همچنین از صدف ناخن محافظت کند.

اگر منظور از بیس پرایمر همان پرایمر باشد همانطور که قبلاً توضیح داده شد پرایمر ماده ای است که سطح ناخن را برای چسبندگی مواد آماده می کند. پرایمرهای غیر اسیدی گاهی اوقات به دلیل عملکرد ملایم تر و ایجاد یک لایه چسبناک به عنوان بیس برای سیستم های ژل در نظر گرفته می شوند. این نوع پرایمر پیوند اولیه را بین ناخن طبیعی و لایه بعدی (معمولاً بیس کات ژل) برقرار می کند.

اما در بیشتر موارد وقتی صحبت از بیس در کنار پرایمر می شود منظور تفاوت بین پرایمر و بیس کات ژل است. پرایمر (اسیدی یا غیر اسیدی) مستقیماً روی صدف ناخن طبیعی و خشک و دهیدراته شده زده می شود و هدف اصلی آن افزایش چسبندگی مواد به ناخن است. پرایمر معمولاً یک مایع رقیق است که به سرعت خشک می شود (یا یک لایه چسبناک نازک باقی می گذارد) و نیازی به کاتالیز شدن زیر دستگاه UV/LED ندارد (به جز برخی پرایمرهای خاص).

در مقابل بیس کات ژل (Base Coat) یک لایه ژلی است که پس از استفاده از پرایمر (در صورت نیاز) روی ناخن طبیعی زده می شود. بیس کات ژل نقش یک لایه محافظتی بین ناخن طبیعی و لایه های بعدی لاک ژل یا ژل بیلدر را ایفا می کند. این لایه از رنگ گرفتن صدف ناخن توسط پیگمنت های لاک ژل جلوگیری می کند و همچنین به انعطاف پذیری و دوام لاک ژل کمک می کند. بیس کات ژل همیشه نیاز به کاتالیز شدن و خشک شدن زیر دستگاه UV/LED دارد.

بنابراین اگرچه پرایمر پایه و اساس چسبندگی است اما بیس کات ژل نیز به عنوان یک لایه پایه و محافظتی در سیستم های ژل عمل می کند. ترتیب صحیح استفاده در سیستم ژل معمولاً به این صورت است: آماده سازی ناخن دهیدراتور پرایمر (در صورت نیاز معمولاً غیر اسیدی) بیس کات ژل (کاتالیز در UV/LED) سپس لایه های رنگی لاک ژل یا ژل بیلدر و در نهایت تاپ کات.

در سیستم لاک ژل پرایمر (اغلب غیر اسیدی) برای افزایش چسبندگی به ناخن طبیعی استفاده می شود و پس از آن بیس کات ژل قرار می گیرد که لایه محافظتی و چسبنده برای لاک ژل رنگی است. هر دو مرحله برای ماندگاری ضروری هستند.

به طور خلاصه اگرچه برخی ممکن است به پرایمر غیر اسیدی بیس پرایمر بگویند اما بهتر است بین پرایمر (که سطح ناخن را برای چسبندگی آماده می کند) و بیس کات ژل (که لایه اولیه محافظ و چسبنده برای مواد ژلی است و نیاز به دستگاه دارد) تمایز قائل شد. هر دو محصول نقش مهمی در فرآیندهای مختلف ناخن دارند و انتخاب و استفاده صحیح از آن ها بر اساس نوع خدمات و وضعیت ناخن مشتری انجام می شود.

آیا استفاده از پرایمر ناخن ضروری است؟

بله استفاده از پرایمر ناخن در اکثر خدمات کاشت ناخن و ژلیش برای اطمینان از حداکثر چسبندگی و دوام مواد روی صدف ناخن طبیعی کاملاً ضروری است. بدون پرایمر مواد به راحتی لیفت شده و جدا می شوند.

تفاوت پرایمر ناخن و بیس کات چیست؟

پرایمر ناخن سطح ناخن را برای چسبندگی آماده می کند و معمولاً در هوا خشک می شود. بیس کات ژل یک لایه ژلی محافظ است که روی ناخن زده می شود و نیاز به دستگاه UV/LED برای خشک شدن دارد و لایه چسبنده برای لاک ژل رنگی ایجاد می کند.

پرایمر اسیدی و غیر اسیدی چه تفاوتی دارند؟

پرایمر اسیدی حاوی متاکریلیک اسید است قوی تر عمل می کند سطح ناخن را متخلخل می کند و برای ناخن های چرب و کاشت پودر مناسب است. پرایمر غیر اسیدی ملایم تر است شبیه چسب دوطرفه عمل می کند و برای سیستم های ژل و ناخن های حساس مناسب تر است.

پرایمر ناخن چه مدت زمان نیاز دارد تا خشک شود؟

زمان خشک شدن پرایمر به نوع آن بستگی دارد. پرایمرهای اسیدی معمولاً در عرض چند ثانیه خشک می شوند. پرایمرهای غیر اسیدی ممکن است کمی بیشتر زمان نیاز داشته باشند حدود 30 ثانیه تا 1 دقیقه و ممکن است یک لایه چسبناک باقی بگذارند.

آیا پرایمر ناخن به صدف ناخن طبیعی آسیب می رساند؟

استفاده صحیح و به اندازه از پرایمر ناخن به خصوص انواع غیر اسیدی معمولاً آسیبی به صدف ناخن نمی رساند. اما استفاده نادرست بیش از حد یا تماس پرایمر اسیدی با پوست و ناخن می تواند باعث خشکی حساسیت یا آسیب شیمیایی شود.