پارگی تاندون های شانه: علائم درمان های جراحی و غیرجراحی و راهکارهای خانگی

پارگی تاندون های شانه، از تشخیص تا درمان جراحی و غیرجراحی

تاندون های شانه از ساختارهای حیاتی برای عملکرد صحیح این مفصل پیچیده محسوب می شوند شانه به واسطه حرکات گسترده اش در فعالیت های روزمره و ورزشی در معرض آسیب های مختلفی از جمله پارگی تاندون قرار دارد پارگی تاندون شانه می تواند از آسیب های جزئی تا پارگی کامل متفاوت باشد و باعث محدودیت شدید در حرکت و دردهای قابل توجهی شود این مقاله به بررسی جامع پارگی تاندون های شانه از جنبه های تشخیص درمان و پیشگیری خواهد پرداخت.

علائم پارگی تاندون های شانه

پارگی تاندون های شانه ممکن است با علائم متعددی همراه باشد برخی از شایع ترین علائم عبارتند از:

• درد شدید: یکی از بارزترین علائم درد در قسمت جلو و بالای شانه است این درد ممکن است به بازو انتشار یابد.
• ضعف در شانه: بیماران ممکن است نتوانند برخی حرکات مانند بلند کردن بازو به سمت بالا یا طرفین را انجام دهند.
• تورم و التهاب: تورم و حساسیت به لمس در ناحیه شانه می تواند به وجود آید.
• شنیدن صداهای غیرطبیعی: صدای کلیک یا ترکیدن در هنگام حرکت شانه ممکن است نشانه ای از پارگی تاندون باشد.
• کاهش دامنه حرکتی: بیماران اغلب قادر به انجام حرکات کامل شانه نیستند.

تشخیص پارگی تاندون های شانه

تشخیص دقیق پارگی تاندون شانه نیازمند بررسی های کلینیکی و تصویربرداری است مراحل تشخیص شامل موارد زیر است:

• معاینه بالینی: پزشک از طریق معاینه فیزیکی و ارزیابی دامنه حرکت و قدرت شانه به تشخیص اولیه می رسد.
• MRI (تصویربرداری رزونانس مغناطیسی): MRI برای ارزیابی دقیق پارگی و شدت آن استفاده می شود این روش به پزشک کمک می کند تا پارگی های کامل یا جزئی تاندون را تشخیص دهد.
• سونوگرافی: سونوگرافی نیز به عنوان یک روش ارزان تر و سریع تر می تواند به تشخیص پارگی تاندون کمک کند.

درمان های غیرجراحی

درمان پارگی تاندون های شانه بستگی به شدت پارگی و وضعیت عمومی بیمار دارد بسیاری از موارد پارگی های جزئی با درمان های غیرجراحی بهبود می یابند برخی از این روش ها عبارتند از:

فیزیوتراپی

فیزیوتراپی به عنوان یکی از اولین مراحل درمانی در موارد پارگی های جزئی تا متوسط تاندون شانه پیشنهاد می شود این روش شامل تمرینات تقویتی و حرکتی برای بهبود دامنه حرکت شانه و کاهش درد است.

استفاده از داروهای ضدالتهابی

داروهای ضدالتهابی غیر استروئیدی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می توانند به کاهش التهاب و درد کمک کنند این داروها باید تحت نظر پزشک مصرف شوند تا از عوارض جانبی جلوگیری شود.

تزریق استروئید

در مواردی که درد شدید است و به درمان های اولیه پاسخ نمی دهد پزشک ممکن است تزریق استروئید به ناحیه شانه را پیشنهاد کند این روش می تواند به کاهش التهاب و درد کمک کند اما نباید بیش از حد انجام شود.

استفاده از بریس یا تثبیت کننده شانه

استفاده از بریس های مخصوص شانه یا تثبیت کننده ها می تواند به محدود کردن حرکت های آسیب زا کمک کند و از افزایش آسیب جلوگیری کند.

درمان های جراحی

در مواردی که پارگی تاندون شدید یا کامل است و با روش های غیرجراحی بهبود نمی یابد جراحی ممکن است گزینه مناسبی باشد روش های جراحی شامل موارد زیر است:

آرتروسکوپی شانه

این روش کم تهاجمی است و با استفاده از ابزارهای کوچک و یک دوربین انجام می شود پزشک با برش های کوچکی تاندون پاره شده را ترمیم می کند.

ترمیم باز تاندون

در پارگی های شدید و قدیمی گاهی نیاز به ترمیم باز تاندون است در این روش پزشک با یک برش بزرگ تر به ترمیم و بازسازی تاندون می پردازد.

پیوند تاندون

در مواردی که تاندون به شدت آسیب دیده و قابل ترمیم نیست از پیوند تاندون استفاده می شود در این روش از بافت های دیگر بدن یا بافت های مصنوعی برای جایگزینی تاندون آسیب دیده استفاده می شود.

مراقبت های بعد از جراحی

بعد از انجام جراحی مراقبت های مناسب بسیار حیاتی است بیمار باید مراحل فیزیوتراپی و بازتوانی را با دقت دنبال کند تا از عوارض جلوگیری شود و قدرت و دامنه حرکت شانه به حالت طبیعی بازگردد.

جدول: مراحل درمانی برای پارگی تاندون شانه

مرحله	روش درمانی	توضیحات
پارگی جزئی	فیزیوتراپی و داروهای ضدالتهابی	استفاده از تمرینات تقویتی و داروهای غیر استروئیدی برای بهبود
پارگی متوسط	تزریق استروئید فیزیوتراپی	تزریق استروئید برای کاهش التهاب همراه با تمرینات حرکتی
پارگی کامل	جراحی (آرتروسکوپی یا ترمیم باز)	جراحی برای ترمیم تاندون پاره شده و بازگشت به فعالیت های روزمره

راهکارهای خانگی برای مدیریت پارگی تاندون

در موارد خفیف راهکارهای خانگی می توانند به بهبود وضعیت کمک کنند:

• استراحت دادن به شانه: اجتناب از حرکات تکراری و شدید می تواند از افزایش آسیب جلوگیری کند.
• استفاده از یخ: قرار دادن یخ به مدت 15 دقیقه روی شانه چندین بار در روز می تواند به کاهش التهاب کمک کند.
• تمرینات کششی ملایم: انجام حرکات کششی زیر نظر فیزیوتراپیست برای بهبود دامنه حرکت توصیه می شود.

پیشگیری از پارگی تاندون های شانه

برای جلوگیری از آسیب به تاندون های شانه رعایت موارد زیر توصیه می شود:

• تقویت عضلات شانه: تمرینات ورزشی مخصوص برای تقویت عضلات اطراف شانه به جلوگیری از آسیب کمک می کند.
• اجتناب از حرکات ناگهانی و سنگین: از برداشتن اشیای سنگین یا انجام حرکات ناگهانی که باعث فشار بر تاندون های شانه می شوند خودداری کنید.
• گرم کردن بدن پیش از ورزش: همیشه قبل از انجام فعالیت های ورزشی بدن را گرم کنید تا از کشیدگی تاندون ها جلوگیری شود.

نتیجه گیری

پارگی تاندون های شانه یکی از شایع ترین مشکلات ارتوپدی است که می تواند به شدت کیفیت زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد تشخیص به موقع و درمان مناسب اعم از جراحی و غیرجراحی می تواند به بهبود سریع تر و بازگشت به فعالیت های روزمره کمک کند انتخاب بهترین روش درمانی بسته به شدت پارگی و وضعیت عمومی بیمار انجام می شود.

تعویض مفصل شانه یکی از روش‌های پیشرفته جراحی است که به منظور رفع درد و بهبود عملکرد شانه در بیماران مبتلا به آسیب‌های شدید مفصلی انجام می‌شود. این جراحی معمولاً در مواردی انجام می‌شود که آسیب‌های مفصلی ناشی از آرتروز یا شکستگی‌های پیچیده با درمان‌های غیرجراحی بهبود نیابند. از سوی دیگر، پارگی تاندون شانه یکی از مشکلات شایع در ناحیه شانه است که می‌تواند باعث کاهش حرکت و درد شدید شود. در برخی موارد، درمان‌های جراحی مانند بازسازی تاندون یا تعویض مفصل شانه، به منظور بهبود عملکرد و کاهش درد برای این دسته از بیماران پیشنهاد می‌شود.

پرسش های متداول

آیا تمام پارگی های تاندون شانه نیاز به جراحی دارند؟

خیر بسیاری از پارگی های جزئی یا متوسط با درمان های غیرجراحی مانند فیزیوتراپی و داروهای ضدالتهابی قابل درمان هستند.

چه مدت طول می کشد تا پس از جراحی تاندون شانه به فعالیت های عادی بازگردم؟

مدت زمان بهبودی بستگی به شدت پارگی و نوع جراحی دارد به طور معمول بیماران بین 4 تا 6 ماه نیاز به بازتوانی دارند.

آیا ورزش می تواند باعث پارگی تاندون شانه شود؟

ورزش هایی که شامل حرکات مکرر و سنگین بازو و شانه هستند مانند وزنه برداری می توانند خطر پارگی تاندون را افزایش دهند.