علائم اوتیسم با عملکرد بالا

تعریف اوتیسم با عملکرد بالا اوتیسم با عملکرد بالا یک تشخیص پزشکی رسمی نیست. این اصطلاح اغلب برای اشاره به افراد مبتلا به استفاده می شود که بدون کمک زیادی می خوانند ، می نویسند ، صحبت می کنند و مهارت های زندگی را مدیریت می کنند. برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اوتیسم با عملکرد بالا و درجات اصلی اوتیسم ادامه مطلب را بخوانید. عدم کجود واکنش در تعاملات اجتماعی-استفاده غیرعادی از حرکات، نماس‌های چشمی و حالت صورت-عدم نشان دادن علاقه و اشتیاق به جمع دوستان و همسالان .

علائم اوتیسم با عملکرد بالا

آیا با سندرم آسپرگر تفاوت دارد ؟ تا قبل از بازنگری های فعلی در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) ، مشکلی به نام قبلاً به عنوان یک بیماری متمایز شناخته می شد. پی جی مکس یکی از محبوب‌ترین نرم‌افزارهای تولید موسیقی و صدا در صنعت موسیقی است . افراد مبتلا به سندرم آسپرگر چندین علامت مشابه با اوتیسم داشتند البته بدون تاخیر در استفاده از زبان ، توسعه شناختی ، رشد مهارت های خودیاری متناسب با سن ، رفتار سازگارانه و کنجکاوی در مورد محیط. علائم آنها همچنین غالباً خفیف تر بوده و کمتر ممکن بود زندگی روزمره آنها را تحت تأثیر قرار دهد. حتما مطالعه کنید :   اوتیسم در چه شدت هایی دارد ؟

• سطح 1. کمترین شدت ASD است. افراد در این سطح معمولاً علائم خفیفی دارند که خیلی در کار ، مدرسه یا روابط آنها تداخل ایجاد نمی کند. این همان حالتی است که اکثر مردم هنگام استفاده از اصطلاحات اوتیسم با عملکرد بالا یا سندرم آسپرگر به آن اشاره می کنند.
• سطح 2. افراد در این سطح به پشتیبانی بیشتری مانند گفتاردرمانی یا آموزش مهارتهای اجتماعی نیاز دارند.
• سطح 3. شدیدترین سطح ASD است. افراد در این سطح بیشترین حمایت ، از جمله کمک تمام وقت یا درمان فشرده را در برخی موارد نیاز دارند.

آنها همچنین کیفیت ایجاد و نگهداری روابط معنادار توسط این افراد با دیگران را بررسی می کنند. شدت های مختلف چگونه درمان می شوند ؟

• گفتاردرمانی. ASD می تواند باعث بروز انواع مشکلات گفتار شود. برخی از افراد مبتلا به ASD ممکن است اصلاً قادر به صحبت نباشند ، در حالی که دیگران ممکن است در مکالمه با دیگران مشکل داشته باشند. گفتاردرمانی می تواند به رفع طیف وسیعی از مشکلات گفتاری کمک کند.
• فیزیوتراپی. برخی از افراد مبتلا به ASD در مهارت های حرکتی مشکل دارند. این مشکلات می تواند مواردی مانند پریدن ، راه رفتن یا دویدن را با مشکل روبرو کند. افراد مبتلا به ASD ممکن است در برخی مهارت های حرکتی دچار مشکل شوند. فیزیوتراپی می تواند به تقویت عضلات و بهبود مهارت های حرکتی کمک کند.
• کار درمانی. کاردرمانی می تواند به شما کمک کند یاد بگیرید که چگونه از دست ها ، پاها یا سایر اعضای بدن به طور موثرتری استفاده کنید. این می تواند کارهای روزمره و کار کردن را راحت کند.
• آموزش حسی. افراد مبتلا به ASD اغلب به صدا ، نور و لمس حساس هستند. آموزش حسی به افراد کمک می کند تا با ورودی های حسی راحت تر برخورد کنند.
• تحلیل رفتاری کاربردی. این روشی است که رفتارهای مثبت را تشویق می کند. انواع مختلفی از تحلیل رفتاری کاربردی وجود دارد ، اما بیشتر آنها از سیستم پاداش استفاده می کنند.
• دارو. گرچه هیچ دارویی برای درمان ASD طراحی نشده است ، اما انواع خاصی می توانند به مدیریت علائم خاص مانند افسردگی یا انرژی زیاد کمک کنند.

اوتیسم با عملکرد بالا یک تشخیص پزشکی رسمی نیست. این اصطلاح اغلب برای اشاره به افراد مبتلا به اختلال طیف اوتیسم استفاده می شود که بدون کمک زیادی می خوانند ، می نویسند ، صحبت می کنند و مهارت های زندگی را مدیریت می کنند. طرح‌های لباس کارتونی پسرانه ممکن است با الهام از داستان‌های کودکانه، داستان‌های معروف، یا حتی تاریخ و فرهنگ طراحی شوند . اوتیسم نوعی اختلال رشد عصبی است که با مشکل در تعاملات اجتماعی و ارتباطات مشخص می شود. علائم آن از خفیف تا شدید است. به همین دلیل است که اکنون از اوتیسم به عنوان اختلال طیف اوتیسم (ASD) یاد می شود. اوتیسم با عملکرد بالا اغلب برای اشاره به افراد در انتهای خفیف تر طیف استفاده می شود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد اوتیسم با عملکرد بالا و درجات اصلی اوتیسم ادامه مطلب را بخوانید. تا قبل از بازنگری های فعلی در کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) ، مشکلی به نام سندرم آسپرگر قبلاً به عنوان یک بیماری متمایز شناخته می شد. افراد مبتلا به سندرم آسپرگر چندین علامت مشابه با اوتیسم داشتند البته بدون تاخیر در استفاده از زبان ، توسعه شناختی ، رشد مهارت های خودیاری متناسب با سن ، رفتار سازگارانه و کنجکاوی در مورد محیط. علائم آنها همچنین غالباً خفیف تر بوده و کمتر ممکن بود زندگی روزمره آنها را تحت تأثیر قرار دهد.

برخی از افراد این دو بیماری را یکسان می دانند ، اگرچه اوتیسم با عملکرد بالا یک بیماری شناخته شده رسمی نیست. وقتی اوتیسم به ASD تبدیل شد ، سایر اختلالات رشد عصبی ، از جمله سندرم آسپرگر ، از DSM-5 حذف شد. در عوض ، اتیسم اکنون بر اساس شدت طبقه بندی می شود و ممکن است با سایر اختلالات همراه باشد. آیا می دانید اوتیسم سطح بالا یا اوتیسم با عملکرد بالا به چه معنی است؟ اوتیسم سطح بالا به عنوان یک تشخیص پزشکی جدا شناخته نمی شود. بلکه، به افرادی که دارای اوتیسم بسیار خفیف هستند، اشاره دارد که به نظارت و حمایت کمتری نیاز دارند و معلولیت ذهنی ندارند. با این حال، اوتیسم سطح بالا باز هم اوتیسم است و زندگی با آن آسان نیست.

اختلالات طیف اوتیسم (ASD) نوعی اختلال رشد عصبی است که افراد مبتلا به آن در تعامل و ارتباطات اجتماعی با مشکلاتی روبرو هستند. سایر ویژگی های قابل توجه اوتیسم عبارتند از: گفتار مسطح یا یکنواخت، عدم تماس چشمی، وضعیت غیرمعمول و حرکات تکراری بدن (Seltzer، et al.، 2003). همه این علائم در تمام موارد اوتیسم وجود ندارد زیرا شدت اختلال در هر فردی متفاوت است. اوتیسم اغلب در کودکان از سنین 2-5 سال تشخیص داده می شود، اما علائم بیماری ممکن است از اوایل 12-18 ماه شروع شود. هرچه زودتر تشخیص داده شود، درمان کودک راحت تر خواهد بود.

اتیسم با عملکرد بالا چیست ؟اختلال طیف اتیسم یا ASDنوعی اختلال رشدی می ‌باشد. در خرید لباس سوپرمن اصل ، به دقت به نمونه‌های فیزیکی محصول در فروشگاه‌ها و نمایشگاه‌ها توجه کنید .اصطلاح “طیف” در طیف اتیسم بازتاب کننده این امر است که علائم در افراد مختلف متفاوت بوده و انواع و شدت متفاوتی دارد.طیف اتیسم هرچه زودتر تشخیص داده شود، زودتر می ‌توان مداخلات و اقدامات کمک کننده به کودک را آغاز کرد. طیف اتیسم در DSM-5یک تشخیص کلی است که جای ۴ اختلال در نسخه قبلی را گرفته است: اختلال اتیسم:اشاره به مشکل در تعاملات اجتماعی و ارتباطی و بازی در کودکان زیر سه سال دارد.

سندرم آسپرگر:در این زیر مجموعه از طیف اتیسم، کودکان مشکلی در زبان ندارند.معمولا دارای هوش در دامنه متوسط یا بالاتر از میانگین در آزمون‌های هوشی هستند.اما مشکلات اجتماعی و دامنه محدودی از علایق دارند. اختلال از هم گسیختگی کودکی:در این کودکان، رشد در حداقل دو سال اول زندگی به صورت معمول است و پس از آن، برخی یا بیشتر مهادت‌های ارتباطی و اجتماعی خود را از دست می‌دهند. اختلال فراگیر رشد یا اتیسم آتیپیک:هنگامی که کودک برخی از رفتار‌های اتیسمی مانند تاخیر در مهارت‌های اجتماعی یا ارتباطی داشته باشد اما نتوان او را در گروه‌های دیگر طیف اتیسم قرار داد، احتمالا در این زیرمجموعه قرار می‌گیرد.