سال ۱۴۰۱ سال خوبی برای کاراته نبود/ استقلالی دو آتشه هستم
به گزارش خبرنگار گروه ورزشی خبرگزاری آنا، ذبیح‌الله پورشب، (زادهٔ ۲۷ تیر ۱۳۶۷ در زنگوان) کاراته کا اهل شهرستان سیروان در استان ایلام است. او تاکنون بیش از ۲۳ مدال در رشته کاراته به دست آورده است که ۱۴ مدال آن طلا بوده و ۹ مدال طلای آسیایی و ۲ طلای جهانی از افتخارات این ورزشکار است. از مهم‌ترین افتخارات وی می‌توان به کسب مدال طلای بازی‌های آسیایی گوانگجو در سال ۲۰۱۰، مدال برنز قهرمانی جهان در سال ۲۰۱۲، مدال نقره المپیک رزمی جهان در سال ۲۰۱۳، کسب مدال طلای دانشجویان جهان در سال ۲۰۱۴ و طلای امید‌های جهان در سال ۲۰۰۷ اشاره کرد.
پورشیب در رده‌های مختلف تیم‌های ملی کاراته زیر نظر مربیان مطرحی همچون سید شهرام هروی، علیرضا کتیرایی، مجید عبدالحسینی، مهران بهنام‌فر، غلامرضا دباغیان و حسین روحانی فعالیت داشته‌است. وی در سال ۱۳۷۵ ورزش کاراته را در باشگاه ۱۷ شهریور سالن نیرو نشاط زیر نظر مربی ایلامی احمد کریمی راد آغاز کرد و اولین مدال رسمی خود را در سال ۱۳۷۸ در مسابقات قهرمانی کشور انتخابی تیم ملی در استان کرمان به دست آورد.
خبرنگار ورزشی خبرگزاری آنا گفت و گویی متفاوت با کاپیتان تیم ملی کاراته انجام داده که متن آن را در زیر می خوانید:
آنا: سالی که گذشت برای شما چطور بود؟
فکر می‌کنم برای تمام مردم سال خوبی نبود، زیرا از لحاظ اقتصادی به مردم فشار زیادی وارد شد و زمانی هم که مردم آسایش و آرامشی نداشته باشند و خوشحال نباشند این تصور به ما دست می‌دهد که سال خوبی نداشته‌ایم. قطعأ ما هم جزو همین جامعه هستیم و به ما هم این مسائل سرایت می‌کند. حتی اگر من از تمام لحاظ شرایطم خوب باشد وقتی ببینم مردم ما در زندگی‌شان خوشحال نیستند و زندگی روزمره آن‌ها به سختی سپری می‌شود قطعأ حس و حال من هم خوب نیست. امیدوارم سال جاری مانند سال گذشته نباشد و اتفاقات خوبی بیفتد و مانند گذشته مردم شاد و خوشحال زندگی کنند.
آنا: از لحاظ ورزشی سال ۱۴۰۱ برای شما چگونه گذشت؟
ما به مسابقات زیادی نرفتیم و اتفاق خاصی هم نیفتاد و تنها به رقابت کاراته وان و قهرمانی آسیا به همراه بازی‌های کشور‌های اسلامی رفتیم. سال بدی برای کاراته بود که تنها به ۳ مسابقه اعزام شویم و این اصلأ برای خانواده کاراته چندان جالب نبود. در مجموع ورزشکاران شاید یک یا ۲ تورنمنت رفتند و همین امر باعث عقب ماندگی ما از کاراته دنیا می‌شود. باید ارتباط ما با دنیا حفظ شود مانند برگزاری اردو‌های مشترک و همچنین حضور مداوم در مسابقات دست به دست هم می‌دهد تا سطح کاراته ما همچنان ثبات خود را حفظ کند. زمانی هم که سطح کاراته بالا باشد مساوی است با کسب نتایج و اتفاقات خوب و هنگامی که نتایج خوب اتفاق بیفتد قطعأ هیات‌های استانی، مربیان تلاش و برنامه‌ریزی بیشتری می‌کنند و حتی به این امر منجر می‌شود تا نیروی انسانی هم در این رشته بیشتر و بیشتر شود. همین مسائل روی روند مثبت کاراته تاثیرگذاری بیشتری ایجاد می‌کند.
آنا: در روزهای ابتدایی سال جدید هستیم،دعای شما سر سفره هفت سین برای مردم چه دعایی بود؟
عاقبت به خیری و شادی برای مردم ایران را در بر سر سفره هفت سین از خداوند منان خواستار بودم.
آنا: سال جاری به نام خرگوش نامگذاری شده و چه توصیفی درباره صفات این حیوان می‌توانی به کار ببری؟
من شنیدم هر زمان خواب خرگوش ببینی برای شما برکت، روزی و اتفاق خوب حتی هدیه گرفتن یا هدیه دادن می‌افتد. امیدوارم سال خرگوش سال پر خیر برکتی باشد برای همه مردم.
*آنا: رابطه‌ات با سینما در چه حدی است؟
از دوران کودکی علاقه زیادی به فیلم‌های اکشن داشته‌ام و هر زمان که شود فیلم‌هایی که دوست‌دارم را به تماشا می‌نشینم.
آنا: بازیگر مورد علاقه‌ات در سینما چه کسانی هستند؟
جیسون استتهام و کیانا روییز را خیلی دوست‌دارم. در بین هنرمندان ایرانی هم تنها نوع بازی شهاب حسینی را می‌پسندم.
آنا:از بین آهنگ‌های داخلی و خارجی سبک چه اشخاصی بیشتر برایت جذابیت دارد؟
آهنگ‌های سنتی، راک به همراه ترانه‌های شاد را در ماشینم گوش می‌دهم.
آنا: اگر ورزشکار نمی‌شدی دوست داشتنی در چه عرصه‌ای بیشتر به مردم کشورت خدمت کنی؟
یک جایی که بتوانم گره‌ای از کا مردم باز کنم و به آن‌ها خدمت کنم و این همیشه در ذهنم بوده و است. هر جایی که در این کشور باشم، بتوانم کاری که از دستم بر بیاید را به درستی پیش ببرم و آدم مفیدی برای مردم باشم. فقط و فقط هدفم بالا بردن پرچم کشورم و آرامش مردمم باشد و کاری کنم شادی در سفره زندگی مردم باشد.
آنا: اگر بخواهی یک کلمه درباره توصیف هفت سین داشته باشی آن چیست؟
سبزه و تنگ ماهی را خیلی دوست دارم، زیرا با خودش سرسبزی، آب و آبادانی و زندگی با خودش می‌آورد.
آنا: در روزهای ابتدایی سال هستیم، اگر بخواهی صحبتی با رئیس جمهور داشته باشی آن صحبت چیست؟
از وی می خواهم خودش را جای مردم بگذارد و مردم را جای خودش ببیند که آیا از شرایط و نوع زندگی راضی است یا خیر. قلبش برای کشور و مردم بتپد و حس میهن‌پرستی‌اش هم برای مردم و کشورش زده شود. از وجب به وجب خاک این مملکت دفاع کند و حتی وقت بگذارد و دلش به حال این مردم و کشور بسوزد. پشتوانه یک مملکت مردمش هستند.
آنا: پرسپولیسی هستی یا استقلالی؟
رنگ آبی را خیلی دوست‌دارم، پس طرفدار استقلال آن هم دوآتشه هستم.
آنا: بین مسی و رونالدو طرفدار چه بازیکنی هستی؟
رونالدو را خیلی دوست‌دارم، زیرا تلاش، پشتکار و احساسی که از خودش بروز می‌دهد به ما می‌آموزد که نباید هیچوقت دست از تلاش و کوشش برداریم.
آنا: اگر فوتبالی هستی بین تیم‌های ملی طرفدار چه کشور‌هایی هستی؟
برزیل و اسپانیا.
آنا: اهل مطالعه هم هستی؟
بله هستم و بیشتر هم طرفدار کتاب‌های انگیزشی هستم. پیشنهاد می‌کنم تمام افراد در هر زمینه‌ای که فعالیت دارند و مشغولند و با مردم در اجتماع در ارتباط هستند حتما کتاب‌های روانشناسی را مطالعه کنند.
آنا: درسال جاری دوستداری چه اتفاقی بیفتد که مردم از شنیدن آن خوشحال شوند؟
من۲ بار تاکنون به بازی‌های آسیایی و همچنین به مسابقات بین‌المللی رفته ام و هر زمان‌که روی سکو می‌روم آن لحظه به هیچ چیزی فکر نمی‌کنم جز اینکه کشور و مردمم خوشحال باشند. تنها در ذهنم این مساله دیده می‌شود که توانستم مردمم را خوشحال کنم یا خیر. حتی نام ایرانم را همیشه در بالاترین نقطه به معرض نمایش بگذارم.
آنا:دوستداری فرزندت هم ورزشکار شود؟
با این شرایطی که داریم اصلأ دوست‌ندارم فرزندم به کاراته بیاید. او باید یک فرد تحصیلکرده باشد و اگر با سواد نباشد در جامعه دچار آسیب می‌شود. زمانی که تحصیل کنی حتی اگر کار مثبتی هم‌انجام ندهی مطمئنا کار منفی هم انجام نخواهی داد. بالاخره محیط دانشگاه و محیطی که تدریس می‌شود و در جمع آدم‌های تحصیلکرده قطعأ جو منفی هم کمتر دیده می‌شود.
آنا:آیا از حضورت در کاراته راضی هستی؟
راضی‌ام.
آنا: و صحبت پایانی؟
سعی کنیم همیشه خودمان خوب باشیم و کار درست را به دیگران محول نکنیم. مسیر درست را خودمان برویم و توکلمان در هر چیزی به خداوند باشد و به خودمان تکیه کنیم. مهم‌ترین ابزاری که در اختیار داریم‌بدنمان است و از آن به درستی استفاده کنیم. خدا را هم تحت هیچ شرایطی از یاد نبریم.
انتهای پیام/