راهکارهای خانگی برای خلاص شدن از شر جوش های کیستی

برای خلاص شدن از شر جوش های کیستی، می توان از راهکارهای خانگی متعددی بهره برد که به کاهش التهاب، تسکین درد و بهبود وضعیت پوست کمک می کنند. استفاده از کمپرس گرم، روغن درخت چای، آلوئه ورا و عسل از جمله مؤثرترین روش ها برای مدیریت این نوع آکنه در منزل هستند.

جوش های کیستی یا آکنه ی کیستیک، یکی از شدیدترین و عمیق ترین انواع آکنه محسوب می شوند که می توانند دردناک، ملتهب و حتی ناتوان کننده باشند. این عارضه پوستی، فراتر از یک جوش معمولی است و به دلیل تشکیل کیست های چرکی در لایه های زیرین پوست، به مراقبت و توجه ویژه ای نیاز دارد. در حالی که بسیاری از افراد برای درمان این نوع جوش ها به سراغ روش های پزشکی می روند، راهکارهای خانگی نیز می توانند به عنوان مکمل درمانی مؤثر عمل کرده و به بهبود وضعیت پوست کمک شایانی کنند. شناخت دقیق این راهکارها و نحوه صحیح استفاده از آن ها، گام مهمی در مسیر داشتن پوستی سالم و شفاف است. این مقاله به بررسی جامع و تخصصی راهکارهای خانگی، علل، عوارض و روش های پیشگیری از جوش های کیستی می پردازد تا شما بتوانید با اطلاعات کافی، بهترین تصمیم را برای مراقبت از پوست خود بگیرید.

آشنایی با آکنه ی کیستیک

آکنه ی کیستیک، که گاهی از آن به عنوان آکنه ی ندولوکیستیک نیز یاد می شود، نوعی شدید و مزمن از آکنه است که با ایجاد کیست های بزرگ، دردناک و پر از چرک در عمق پوست مشخص می شود. این کیست ها نه تنها بر سطح پوست، بلکه در لایه های زیرین آن نیز گسترش می یابند و می توانند منجر به آسیب های بافتی عمیق شوند. بر خلاف جوش های معمولی که سطحی تر هستند، جوش های کیستی در لایه ی درم (لایه میانی پوست) شکل می گیرند و به همین دلیل، بهبودی آن ها زمان برتر بوده و احتمال ایجاد اسکار دائمی در آن ها بیشتر است. این نوع آکنه معمولاً با قرمزی، التهاب شدید و حساسیت به لمس همراه است. در برخی موارد، کیست ها ممکن است به سطح پوست نرسند و به صورت توده های زیر پوستی باقی بمانند که هفته ها یا حتی ماه ها طول می کشد تا برطرف شوند. در موارد بسیار نادر، آکنه ی کیستیک می تواند به آکنه ی کنگلوباتا تبدیل شود که در آن، کیست های عمیق به هم می پیوندند و ضایعاتی حاوی مایع بدبو ایجاد می کنند.

شناخت انواع جوش های کیستیک نیز در درک بهتر این عارضه مؤثر است. جوش های کیستیک سفید به صورت توده های سفیدرنگ و پر از چربی در زیر پوست ظاهر می شوند و دردناک هستند. جوش های کیستیک سرسیاه زمانی به وجود می آیند که منافذ پوست باز شده و چربی و باکتری های موجود در آن ها اکسید می شوند، که سطح بیرونی این جوش ها را تیره می کند. جوش های التهابی کیستیک به شکل کیست های قرمز و ملتهب ظاهر می شوند که اغلب با درد همراهند و ناشی از التهاب شدید و واکنش بدن به تجمع چربی و باکتری در منافذ هستند. همچنین، آکنه ی کیستیک ناشی از هورمون معمولاً در نواحی فک و چانه دیده می شود و با نوسانات هورمونی، مانند دوران قاعدگی یا تغییرات هورمونی دیگر، ارتباط دارد. این نوع آکنه به دلیل شدت و تأثیر طولانی مدتی که بر روی پوست دارد، نیازمند مراقبت ویژه و درمان مؤثر است.

علت جوش کیستی

بروز جوش های کیستی نتیجه ی ترکیبی از عوامل داخلی و خارجی است که منجر به انسداد منافذ پوست، افزایش تولید چربی، رشد باکتری و التهاب شدید می شود. یکی از اصلی ترین دلایل، تغییرات هورمونی است. نوسانات هورمونی، به خصوص در دوران بلوغ، قاعدگی، بارداری و حتی یائسگی یا مصرف برخی داروهای هورمونی، می تواند باعث افزایش تولید سبوم (چربی طبیعی پوست) توسط غدد چربی شود. این افزایش سبوم، منافذ پوست را مسدود کرده و زمینه را برای رشد باکتری ها فراهم می آورد.

وراثت نیز نقش مهمی در بروز آکنه ی کیستیک دارد. اگر سابقه این نوع آکنه در خانواده وجود داشته باشد، احتمال ابتلای فرد به آن به طور قابل توجهی افزایش می یابد. همچنین، افزایش تولید سبوم به تنهایی، حتی بدون نوسانات هورمونی مشخص، می تواند در افراد با پوست چرب منجر به بسته شدن منافذ و ایجاد جوش های کیستیک شود. باکتری هایی مانند پروپیونی باکتریوم آکنه (Propionibacterium acnes) که به طور طبیعی روی پوست زندگی می کنند، در منافذ بسته تجمع کرده و با تکثیر خود، باعث التهاب و عفونت شدید می شوند.

استفاده از محصولات مراقبت از پوست نامناسب و آرایش های سنگین با پایه چربی که منافذ را مسدود می کنند (کومدوژنیک)، می تواند به ایجاد جوش های کیستیک کمک کند. فشار و اصطکاک مکرر روی پوست، مانند استفاده از ماسک های صورت نامناسب یا تکیه دادن زیاد دست به صورت، نیز می تواند منجر به تحریک و التهاب پوست و در نتیجه بروز آکنه شود. رژیم غذایی نامناسب، به خصوص مصرف زیاد غذاهای فرآوری شده، چرب و سرشار از قند و محصولات لبنی، می تواند با تشدید التهاب در بدن، احتمال بروز جوش های کیستیک را افزایش دهد. در نهایت، استرس نیز با افزایش ترشح هورمون های آندروژن، تولید چربی پوست را زیاد کرده و در ایجاد جوش های کیستیک نقش دارد.

عوارض جوش کیستی

جوش های کیستی به دلیل عمق و شدت التهابی که ایجاد می کنند، می توانند عوارض قابل توجهی را به همراه داشته باشند که هم در کوتاه مدت و هم در درازمدت بر سلامت و زیبایی پوست تأثیر منفی می گذارند. یکی از شایع ترین و نگران کننده ترین عوارض، ایجاد زخم های عمیق و ماندگار است که به آن ها اسکار آکنه گفته می شود. این اسکارها به دلیل آسیب به لایه های عمیق تر پوست، به صورت فرورفتگی ها، برجستگی ها یا نواحی با بافت متفاوت روی پوست ظاهر می شوند و به مرور زمان شکل می گیرند و از بین بردن آن ها دشوار است.

تیرگی و تغییر رنگ پوست (هیپرپیگمانتاسیون پس از التهاب یا PIH) از دیگر عوارض رایج است. پس از بهبود جوش های کیستی، ممکن است ناحیه مربوطه دچار تغییر رنگ شده و لکه های تیره یا قرمز روی پوست ایجاد شود که ممکن است هفته ها، ماه ها و حتی بیش از یک سال طول بکشد تا به طور کامل محو شوند. درد و التهاب شدید نیز از ویژگی های بارز جوش های کیستی است که ناشی از تجمع چربی، باکتری و سلول های مرده در عمق پوست است و حتی لمس سطحی پوست نیز می تواند باعث درد شود.

فشار دادن یا دستکاری نادرست جوش های کیستی می تواند باکتری ها را به سایر نواحی پوست گسترش داده و وضعیت را بدتر کند، منجر به عفونت های ثانویه شود و احتمال تشکیل اسکار را به شدت افزایش دهد.

احتمال عفونت نیز یکی از عوارض جدی است. اگر این جوش ها به طور نادرست فشار داده شوند، باکتری ها می توانند به سایر نواحی پوست گسترش یابند و منجر به عفونت های باکتریایی مانند سلولیتیس شوند. علاوه بر عوارض فیزیکی، جوش های کیستی می توانند تأثیر منفی قابل توجهی بر سلامت روان و اعتماد به نفس فرد داشته باشند. ظاهر بزرگ و ملتهب این جوش ها ممکن است باعث اضطراب، خجالت و کاهش اعتماد به نفس شود. در نهایت، گسترش جوش ها به نواحی دیگر پوست در صورت عدم درمان صحیح و نیاز به درمان های طولانی مدت و قوی تر از جمله آنتی بیوتیک ها، رتینوئیدها یا داروهای هورمونی، از دیگر عوارض این نوع آکنه است.

درمان خانگی جوش کیستی صورت

درمان خانگی جوش کیستی صورت می تواند به عنوان مکمل درمانی، به کاهش التهاب، تسکین درد و بهبود وضعیت کلی پوست کمک کند. این روش ها، با تمرکز بر مواد طبیعی و اصول مراقبتی ساده، می توانند علائم را تسکین داده و روند بهبودی را تسریع بخشند. با این حال، مهم است به یاد داشته باشید که در موارد شدید یا مقاوم، مراجعه به پزشک متخصص پوست ضروری است.

کمپرس گرم

استفاده از کمپرس گرم یکی از مؤثرترین روش ها برای جوش های کیستی است. گرمای ملایم به افزایش جریان خون در ناحیه ملتهب کمک می کند و می تواند چربی ها و عفونت های موجود در عمق جوش را به سطح پوست برساند. این کار نه تنها به تسریع فرآیند بهبود کمک می کند، بلکه می تواند درد و ناراحتی ناشی از جوش را نیز کاهش دهد. برای استفاده، یک پارچه تمیز را در آب گرم (نه داغ) خیس کنید، آب اضافی آن را بگیرید و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی جوش قرار دهید. این عمل را سه تا چهار بار در روز تکرار کنید تا جوش بهبود یابد یا یک سر سفید روی آن ظاهر شود.

روغن درخت چای

روغن درخت چای به دلیل خواص قدرتمند ضدباکتریایی و ضدالتهابی خود، یکی از محبوب ترین راهکارهای خانگی برای آکنه است. این روغن می تواند به مبارزه با باکتری های عامل آکنه (Propionibacterium acnes) کمک کرده و قرمزی و التهاب را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. از آنجایی که روغن درخت چای بسیار غلیظ است، باید حتماً قبل از استفاده روی پوست رقیق شود. چند قطره از آن را با آب یا یک روغن حامل مانند روغن نارگیل یا آلوئه ورا مخلوط کنید و با یک پنبه تمیز، به آرامی روی ناحیه آسیب دیده بزنید. استفاده از آن یک یا دو بار در روز می تواند مؤثر باشد.

آلوئه ورا

ژل آلوئه ورا به دلیل خاصیت تسکین دهنده، ضدالتهابی و ترمیم کنندگی خود، برای آرام کردن پوست ملتهب و کاهش قرمزی ناشی از جوش های کیستی بسیار مفید است. این گیاه حاوی ترکیباتی است که به بازسازی سلول های پوستی کمک کرده و می تواند به بهبود سریع تر زخم ها و کاهش اسکار کمک کند. ژل تازه آلوئه ورا را مستقیماً از برگ گیاه استخراج کرده و به آرامی روی ناحیه آسیب دیده بمالید. اجازه دهید برای ۲۰ تا ۳۰ دقیقه روی پوست بماند و سپس با آب ولرم بشویید. می توانید این کار را روزی دو بار انجام دهید.

عسل طبیعی

عسل از دیرباز به دلیل خواص ضدباکتریایی، ضدالتهابی و مرطوب کنندگی خود شناخته شده است. این ماده طبیعی می تواند به کاهش التهاب و جلوگیری از عفونت در جوش کیستی کمک کند. آنزیم های موجود در عسل نیز به پاکسازی منافذ و تغذیه پوست کمک می کنند. مقداری عسل طبیعی (ترجیحاً عسل مانوکا یا عسل خام) را مستقیماً روی جوش ها زده و پس از ۱۵ تا ۲۰ دقیقه با آب گرم بشویید. تکرار این روش روزی یک یا دو بار می تواند نتایج مثبتی به همراه داشته باشد.

سرکه سیب

سرکه سیب با خاصیت ضدباکتریایی و توانایی تنظیم pH پوست، می تواند به خشک شدن جوش های کیستیک و کاهش التهاب آن ها کمک کند. اسید استیک موجود در سرکه سیب به عنوان یک لایه بردار ملایم عمل کرده و به باز کردن منافذ مسدود شده کمک می کند. برای استفاده، سرکه سیب را با آب رقیق کنید (یک قسمت سرکه به سه قسمت آب) تا از تحریک پوست جلوگیری شود. سپس با استفاده از یک پنبه تمیز، محلول را به آرامی روی جوش ها بزنید. اجازه دهید ۱۰ تا ۱۵ دقیقه بماند و سپس با آب بشویید. استفاده از این روش یک بار در روز توصیه می شود.

ماسک خاک رس

ماسک خاک رس، به ویژه خاک رس بنتونیت یا کائولن، به دلیل قدرت جذب بالای چربی و سموم از پوست، برای درمان آکنه کیستیک بسیار مفید است. این ماسک به پاکسازی عمیق منافذ، کاهش چربی اضافی و کشیدن ناخالصی ها از زیر پوست کمک می کند. استفاده منظم از ماسک خاک رس می تواند التهاب را کاهش داده و از ایجاد جوش های جدید جلوگیری کند. مقداری خاک رس را با آب یا سرکه سیب مخلوط کنید تا خمیری یکدست به دست آید. ماسک را روی صورت بمالید و اجازه دهید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند تا خشک شود، سپس با آب گرم بشویید. استفاده یک یا دو بار در هفته توصیه می شود.

یخ درمانی

یخ درمانی یک راهکار سریع و مؤثر برای کاهش التهاب، قرمزی و درد ناشی از جوش های کیستیک است. سرما باعث انقباض عروق خونی می شود و می تواند تورم را به سرعت کاهش دهد. یک تکه یخ را در یک پارچه تمیز یا دستمال کاغذی پیچیده و به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه روی جوش قرار دهید. هرگز یخ را مستقیماً روی پوست قرار ندهید، زیرا می تواند باعث آسیب پوستی شود. این کار را می توانید چند بار در روز تکرار کنید تا درد و التهاب کاهش یابد.

روغن نارگیل

روغن نارگیل به دلیل خاصیت ضدباکتریایی و مرطوب کنندگی طبیعی اش می تواند به بهبود جوش های کیستیک کمک کند. این روغن حاوی اسیدهای چرب با زنجیره متوسط است که می توانند باکتری های عامل آکنه را از بین ببرند. همچنین، به حفظ رطوبت پوست کمک کرده و از خشکی بیش از حد ناشی از سایر درمان ها جلوگیری می کند. مقداری روغن نارگیل خالص را شب ها به آرامی روی ناحیه آسیب دیده بمالید و صبح با آب گرم بشویید. برای جلوگیری از بسته شدن منافذ در پوست های مستعد آکنه، بهتر است از روغن نارگیل با احتیاط استفاده شود و در صورت مشاهده هرگونه تشدید، مصرف آن قطع گردد.

زردچوبه

زردچوبه، با ماده فعال کورکومین، دارای خواص ضدالتهابی و ضدباکتریایی قوی است که می تواند به کاهش التهاب و قرمزی جوش های کیستیک کمک کند. این ادویه می تواند در بهبود سریع تر زخم ها و کاهش اسکار نیز مؤثر باشد. برای تهیه ماسک، یک قاشق چای خوری زردچوبه را با کمی آب یا عسل مخلوط کنید تا خمیری یکدست به دست آید. خمیر را روی جوش ها بمالید و اجازه دهید ۱۵ تا ۲۰ دقیقه بماند، سپس با آب بشویید. به دلیل رنگ دهی زردچوبه، هنگام استفاده دقت کنید تا لباس یا سطوح رنگی نشوند.

چای سبز

چای سبز سرشار از آنتی اکسیدان ها، به ویژه EGCG، است که خواص ضدالتهابی و ضدآندروژنی (هورمون های مردانه که در تولید چربی نقش دارند) دارد. استفاده موضعی از چای سبز می تواند به کاهش تولید سبوم، مبارزه با باکتری ها و کاهش التهاب پوست کمک کند. یک کیسه چای سبز را در آب گرم خیس کنید، اجازه دهید خنک شود، سپس آن را مستقیماً روی جوش قرار دهید یا از چای دم کرده و خنک شده به عنوان تونر استفاده کنید. این کار را روزی یک یا دو بار انجام دهید.

سیر

سیر به دلیل خواص ضدباکتریایی، ضدقارچی و ضدالتهابی خود، می تواند در درمان جوش های کیستی مؤثر باشد. ترکیبات گوگردی موجود در سیر به مبارزه با باکتری ها کمک کرده و التهاب را کاهش می دهند. یک حبه سیر تازه را له کرده و با کمی آب رقیق کنید. سپس مقدار کمی از آن را به صورت نقطه ای روی جوش بزنید و پس از ۵ تا ۱۰ دقیقه بشویید. از آنجایی که سیر می تواند قوی باشد و باعث تحریک پوست شود، ابتدا روی قسمت کوچکی از پوست تست کنید و از استفاده مستقیم سیر غلیظ برای مدت طولانی خودداری کنید.

کارهایی که نباید انجام دهید

در طول فرآیند بهبود جوش های کیستی، رعایت برخی نکات و پرهیز از انجام کارهای خاص برای جلوگیری از تشدید التهاب، عفونت و ایجاد اسکار حیاتی است. اولین و مهم ترین نکته، خودداری کامل از فشار دادن یا دستکاری جوش ها است. این کار ممکن است وسوسه انگیز باشد، اما می تواند باکتری ها را به عمق بیشتری از پوست بفرستد، منجر به گسترش عفونت شود، زمان بهبودی را به شدت افزایش دهد و در نهایت، باعث ایجاد زخم های عمیق و دائمی شود.

همچنین، از لمس بی مورد صورت با دست های آلوده خودداری کنید. دست ها می توانند باکتری ها و آلودگی ها را به پوست منتقل کرده و منافذ را مسدود کنند. استفاده از اسکراب های خشن یا محصولات مراقبت از پوست حاوی الکل یا عطرهای قوی نیز باید به طور کامل کنار گذاشته شود. این محصولات می توانند پوست را تحریک کرده، سد دفاعی آن را تضعیف نموده و التهاب را تشدید کنند. پوست مستعد آکنه به شوینده ها و مرطوب کننده های ملایم و فاقد چربی نیاز دارد.

برنزه کردن، چه از طریق نور خورشید و چه از طریق تخت های برنزه، می تواند وضعیت آکنه را بدتر کند و التهاب را افزایش دهد. علاوه بر این، بسیاری از داروهای درمان آکنه، پوست را به نور خورشید حساس تر می کنند. از استفاده از خمیردندان یا سایر مواد خانگی که در اینترنت برای درمان جوش پیشنهاد می شوند و پایه علمی ندارند، جداً پرهیز کنید. بسیاری از این مواد می توانند باعث تحریک شدید، خشکی بیش از حد و آسیب جدی به پوست شوند و وضعیت جوش کیستی را بدتر کنند. همیشه برای یافتن راهکارهای مناسب، به منابع معتبر و دانش متخصصان اعتماد کنید.

راه های پیشگیری از جوش کیستی

پیشگیری از جوش های کیستی، مؤثرترین راه برای حفظ سلامت و شفافیت پوست و جلوگیری از بروز این ضایعات دردناک و مقاوم است. با رعایت اصول بهداشتی و مراقبتی منظم و کنترل عوامل محرک، می توان خطر ابتلا به این نوع آکنه را به حداقل رساند. اولین گام، شستشوی منظم صورت است. صورت خود را دو بار در روز (صبح و شب) و همچنین پس از هر بار تعریق شدید، با یک شوینده ملایم و فاقد سولفات بشویید. این کار به پاکسازی چربی ها، آلودگی ها و سلول های مرده ای که می توانند منافذ پوست را مسدود کنند، کمک می کند. از شوینده های مخصوص پوست های مستعد آکنه که حاوی سالیسیلیک اسید یا بنزوئیل پراکسید ملایم هستند، استفاده کنید.

انتخاب محصولات مراقبت از پوست و آرایشی فاقد چربی (Oil-Free) و غیرکومدوژنیک (Non-Comedogenic) بسیار مهم است. این محصولات منافذ پوست را مسدود نمی کنند و از ایجاد جوش های کیستی جلوگیری می کنند. همیشه قبل از خواب آرایش خود را به طور کامل پاک کنید. پرهیز از لمس صورت با دست ها نیز از اهمیت بالایی برخوردار است. تماس مکرر دست ها با صورت می تواند باکتری ها و آلودگی ها را به پوست منتقل کرده و باعث بسته شدن منافذ شود. سعی کنید از لمس بی مورد صورت خودداری کنید.

حتی اگر پوست چربی دارید، استفاده از یک مرطوب کننده سبک و فاقد چربی ضروری است. مرطوب کننده به حفظ تعادل چربی پوست کمک کرده و از خشکی و تحریک ناشی از سایر محصولات درمانی جلوگیری می کند. کنترل استرس نیز نقش کلیدی در پیشگیری دارد. استرس باعث افزایش تولید هورمون های آندروژن می شود که به نوبه خود تولید چربی پوست را افزایش می دهد. تکنیک های آرامش بخش مانند مدیتیشن، یوگا یا ورزش منظم می توانند به مدیریت استرس و کاهش احتمال بروز جوش های کیستی کمک کنند.

رعایت یک رژیم غذایی سالم و متعادل، با کاهش مصرف قند، چربی و غذاهای فرآوری شده، می تواند به کاهش التهاب عمومی بدن و بهبود وضعیت پوست کمک شایانی کند.

رعایت رژیم غذایی سالم نیز تأثیرگذار است. کاهش مصرف غذاهای چرب، شیرین و فرآوری شده می تواند به کاهش التهاب در بدن و پیشگیری از جوش های کیستیک کمک کند. مصرف غذاهای غنی از آنتی اکسیدان ها، فیبر و اسیدهای چرب امگا ۳ (مانند ماهی، میوه ها و سبزیجات) به سلامت کلی پوست کمک می کند. همچنین، موهای خود را مرتب بشویید و به خصوص زمانی که چرب هستند، آن ها را از صورت خود دور نگه دارید، زیرا چربی مو می تواند به پوست صورت منتقل شده و منافذ را مسدود کند. در نهایت، اگر با وجود رعایت این نکات، همچنان مستعد آکنه کیستیک هستید، مراجعه به پزشک متخصص پوست برای دریافت راهکارهای درمانی مؤثرتر و تخصصی تر بسیار مهم است.

درمان جوش کیستی با روش های پزشکی

در مواردی که جوش های کیستی شدید یا مقاوم به درمان های خانگی هستند، مراجعه به متخصص پوست و استفاده از روش های پزشکی ضروری است. پزشکان متخصص پوست می توانند با تشخیص دقیق شدت و علت آکنه، یک برنامه درمانی جامع و مؤثر ارائه دهند. درمان آکنه ی کیستیک معمولاً شامل ترکیبی از داروهای موضعی و خوراکی است که به هدف کنترل التهاب، کاهش باکتری ها، تنظیم تولید چربی و جلوگیری از اسکار عمل می کنند.

درمان های موضعی

درمان های موضعی، محصولاتی هستند که مستقیماً روی پوست اعمال می شوند و برای موارد متوسط تا شدید جوش کیستی تجویز می گردند. رایج ترین آن ها عبارتند از:

آنتی بیوتیک های موضعی: این داروها مانند کلیندامایسین یا اریترومایسین، به کشتن باکتری هایی که در بروز آکنه نقش دارند، کمک می کنند. آن ها همچنین می توانند التهاب را کاهش داده و از افزایش تعداد جوش ها جلوگیری کنند. معمولاً یک یا دو بار در روز روی ناحیه آسیب دیده استفاده می شوند.

بنزوئیل پراکسید: این ماده یک عامل ضدباکتری و لایه بردار است که به کشتن باکتری های عامل آکنه کمک کرده و از مسدود شدن منافذ پوست جلوگیری می کند. بنزوئیل پراکسید در غلظت های مختلف موجود است و می تواند التهاب را نیز کاهش دهد. معمولاً یک بار در روز استفاده می شود.

رتینوئیدهای موضعی: این محصولات از مشتقات ویتامین A هستند و شامل رتینول، ترتینوئین (رتین-A) یا آداپالن (دیفرین) می شوند. رتینوئیدها به باز شدن منافذ مسدود شده، کاهش التهاب و بهبود بازسازی سلولی پوست کمک می کنند. متخصصان پوست گاهی آن ها را در کنار آنتی بیوتیک های موضعی یا بنزوئیل پراکسید تجویز می کنند. استفاده از رتینوئیدها معمولاً شب ها انجام می شود و پوست را به نور خورشید حساس تر می کند، بنابراین استفاده از ضدآفتاب ضروری است.

داروهای سیستمیک

داروهای سیستمیک، داروهایی هستند که به صورت خوراکی مصرف می شوند و تأثیر گسترده تری بر روی بدن دارند. این داروها برای جوش های کیستی شدید و مقاوم که به درمان های موضعی پاسخ نمی دهند، تجویز می شوند:

آنتی بیوتیک های خوراکی: داروهایی مانند داکسی سایکلین، مینوسیکلین یا تتراسایکلین، به کاهش التهاب و از بین بردن باکتری ها از داخل بدن کمک می کنند. این داروها معمولاً برای دوره های چند ماهه تجویز می شوند و به تدریج دوز آن ها کاهش می یابد. عوارض جانبی شامل حساسیت به نور خورشید و مشکلات گوارشی است.

رتینوئیدهای خوراکی (ایزوترتینوئین): ایزوترتینوئین (با نام تجاری آکوتان یا روآکوتان) قوی ترین درمان برای آکنه شدید و مقاوم است. این دارو به طور قابل توجهی تولید سبوم را کاهش داده، التهاب را کنترل کرده و از تشکیل جوش های کیستی جدید جلوگیری می کند. یک دوره درمان با ایزوترتینوئین (معمولاً 5-6 ماه) می تواند منجر به بهبود دائمی آکنه در حدود 85 درصد از افراد شود. این دارو عوارض جانبی قابل توجهی دارد و برای زنان باردار یا شیرده به هیچ وجه مناسب نیست و نیازمند نظارت دقیق پزشکی است.

اسپیرونولاکتون: این دارو یک ضدآندروژن است که سطح هورمون های آندروژن (مانند تستوسترون) را در بدن کاهش می دهد. اسپیرونولاکتون معمولاً برای درمان آکنه هورمونی در زنان تجویز می شود و فقط برای افرادی که باردار نیستند، مناسب است.

داروهای ضدبارداری خوراکی: برخی از داروهای ضدبارداری ترکیبی که حاوی مقدار کمی استروژن هستند، می توانند به بهبود آکنه ی کیستیک در زنان کمک کنند، به خصوص اگر آکنه با نوسانات هورمونی مرتبط باشد. این داروها با تنظیم سطح هورمون ها، تولید سبوم را کاهش می دهند.

گاهی اوقات، پزشکان برای جوش های کیستی حاد و دردناک، تزریق مستقیم کورتیکواستروئید به داخل کیست را انجام می دهند. این تزریق به سرعت التهاب و اندازه جوش را کاهش می دهد. تمام داروهای ضدآکنه می توانند عوارض و خطرات خاصی داشته باشند، بنابراین بحث کامل با پزشک معالج در مورد گزینه های درمانی و عوارض احتمالی آن ها ضروری است.

درمان اسکار جوش کیستی

اسکار جوش کیستی، نتیجه آسیب عمیق به پوست در اثر التهاب شدید و طولانی مدت جوش های کیستی است. پس از درمان موفقیت آمیز آکنه و کنترل جوش های فعال، مرحله بعدی درمان اسکارها آغاز می شود. انواع اسکار می تواند شامل فرورفتگی ها (مانند اسکارهای آیس پیک، باکس کار و رولینگ)، برجستگی ها (اسکارهای هایپرتروفیک و کلوئید) یا تغییر رنگ پوست باشد. درمان اسکار بسته به نوع و شدت آن متفاوت است و معمولاً نیاز به ترکیبی از روش ها دارد که توسط متخصص پوست تعیین می شود.

میکرونیدلینگ یا درمارولینگ: این روش شامل استفاده از سوزن های بسیار ریز برای ایجاد میکروکانال ها در پوست است. این عمل باعث تحریک تولید کلاژن و الاستین جدید در پوست می شود که به پر شدن اسکارهای فرورفته و بهبود بافت کلی پوست کمک می کند. جلسات متعددی برای دستیابی به نتایج مطلوب نیاز است.

لایه برداری شیمیایی: در این روش، محلول های شیمیایی خاصی روی پوست اعمال می شوند تا لایه های آسیب دیده پوست برداشته شوند. این کار به پوست جدید و سالم اجازه می دهد تا رشد کند و ظاهر اسکارها را بهبود بخشد. لایه برداری می تواند سطحی، متوسط یا عمیق باشد و بسته به نوع اسکار و پوست فرد انتخاب می شود.

لیزردرمانی: انواع مختلفی از لیزرها برای درمان اسکار آکنه استفاده می شوند. لیزرهای فرکشنال (مانند لیزرهای فرکشنال CO2 یا اربیوم) با ایجاد ستون های حرارتی کوچک در پوست، تولید کلاژن را تحریک کرده و به بازسازی پوست کمک می کنند. لیزرهای عروقی نیز برای کاهش قرمزی اسکارهای تازه و لکه های قرمز پس از التهاب مؤثر هستند. لیزردرمانی می تواند ظاهر اسکارها را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

سابسیژن: این روش برای اسکارهای فرورفته (رولینگ اسکار) که به دلیل چسبندگی به بافت زیرین ایجاد شده اند، استفاده می شود. در سابسیژن، پزشک با استفاده از یک سوزن مخصوص، باندهای فیبروزی زیر اسکار را که باعث کشیدگی پوست به سمت پایین شده اند، قطع می کند. این کار به پوست اجازه می دهد تا به سمت بالا حرکت کرده و فرورفتگی اسکار کمتر به چشم بیاید.

فیلرها (پرکننده های پوستی): برای اسکارهای فرورفته عمیق، می توان از فیلرها مانند اسید هیالورونیک برای پر کردن موقت فرورفتگی استفاده کرد. این روش نتایج فوری دارد اما دائمی نیست و نیاز به تزریق های مکرر دارد.

تزریق کورتیکواستروئید: برای اسکارهای برجسته (هایپرتروفیک و کلوئید)، تزریق کورتیکواستروئید به داخل اسکار می تواند به کاهش التهاب و صاف شدن آن کمک کند.

انتخاب بهترین درمان برای اسکار جوش کیستی نیازمند ارزیابی دقیق توسط متخصص پوست است. ترکیبی از این روش ها اغلب بهترین نتایج را به همراه دارد و می تواند به بازیابی ظاهر صاف تر و یکنواخت تر پوست کمک کند.

سوالات متداول

بهترین درمان خانگی برای جوش های کیستی چیست؟

بهترین درمان های خانگی برای جوش های کیستی شامل کمپرس گرم برای کاهش التهاب و رساندن چرک به سطح، روغن درخت چای برای خواص ضدباکتریایی، آلوئه ورا برای تسکین پوست، و عسل برای خواص ضدالتهابی و ضدعفونی کننده هستند. استفاده منظم از این مواد می تواند به بهبود علائم کمک کند.

آیا درمان های خانگی برای جوش های کیستی عوارض جانبی دارند؟

درمان های خانگی اگر به درستی و با احتیاط استفاده شوند، معمولاً ایمن هستند. با این حال، برخی مواد مانند سرکه سیب یا روغن درخت چای ممکن است در پوست های حساس باعث تحریک، خشکی یا قرمزی شوند. همیشه قبل از استفاده گسترده، روی قسمت کوچکی از پوست تست کنید.

مدت زمان تاثیر گذاری درمان های خانگی برای جوش های کیستی چقدر است؟

تأثیرگذاری درمان های خانگی برای جوش های کیستی به شدت جوش و نوع پوست فرد بستگی دارد. در موارد خفیف، ممکن است پس از چند روز بهبود مشاهده شود، اما در موارد شدیدتر و عمیق تر، ممکن است چند هفته طول بکشد تا نتایج قابل توجهی ظاهر شود. پیوستگی در درمان بسیار مهم است.