دانستنی‌هایی درباره هوس‌های غذایی
به گزارش شفاف ، عصر ایران وی به نقل از Healthline نوشت: “ولع مصرف مواد غذایی می تواند توسط عوامل مختلفی از نظر جسمی و روحی شکل بگیرد.” در بعضی موارد ، ممکن است نشانه ای از بیماری زمینه ای باشد و نباید از آن چشم پوشی کرد.
دلایل احتمالی هوس غذایی
هوس غذایی را می توان با عوامل مختلفی شکل داد ، که معمولاً به دو دسته اصلی جسمی و روحی تقسیم می شوند.
دلایل جسمی
عدم تعادل لپتین و گرلین: عدم تعادل در سطح این هورمون های مسئول سیری و گرسنگی می تواند در برخی افراد هوس غذایی کند.
– بارداری: تغییرات هورمونی در دوران بارداری می تواند بر روی گیرنده های بو و طعم انسان تأثیر بگذارد و منجر به هوس شدید غذایی شود.
– سندرم پیش از قاعدگی: تغییر در هورمون های استروژن و پروژسترون که قبل از قاعدگی اتفاق می افتد می تواند ولع مصرف مواد غذایی را افزایش دهد ، به ویژه برای غذاهای غنی از کربوهیدرات.
کمبود خواب: خواب کم یا خیلی کم می تواند سطح هورمون های مسئول تنظیم گرسنگی ، سیری و چرخه خواب-بیداری را مختل کند و احتمال ایجاد غذا به شدت در شب را افزایش دهد.
– رژیم غذایی محروم از مواد مغذی: برخی مواد مغذی مانند پروتئین و فیبر می توانند به شما در احساس سیری کمک کنند. رژیم غذایی کم مواد مغذی می تواند باعث احساس گرسنگی یا هوس شما شود. حتی اگر کالری کافی داشته باشید.
– هیدراتاسیون ضعیف: مصرف ناکافی مایعات می تواند گرسنگی یا هوس غذایی را در بعضی از افراد بدتر کند.
جمعیت باکتریایی روده بزرگ: شواهدی وجود دارد که نشان می دهد نوع باکتری در روده بزرگ می تواند بر تعداد و نوع ولع مصرف غذایی که کسی تجربه می کند تأثیر بگذارد. با این حال ، برای تأیید این پیوند ، تحقیقات بیشتری لازم است.
– فعالیت بدنی: افزایش سطح فعالیت بدن ، حتی هنگام راه رفتن ، می تواند به کاهش میل غذایی کمک کند. به همین ترتیب ، تحرک کم ممکن است دلیلی برای تجربه اصرارهای بیشتر باشد.
– غذاهای بسیار فرآوری شده شواهدی وجود دارد که غذاهای بسیار فرآوری شده با چربی و قند اضافه شده می توانند علائمی مانند اعتیاد ایجاد کرده و احتمال هوس غذایی را افزایش دهند.
مصرف منظم غذایی که میل می کنید: کم خوردن غذایی که می خواهید می تواند هوس این غذای خاص را کاهش دهد.
دلایل روانشناختی
تنش: استرس می تواند سطح کورتیزول را در بدن افزایش دهد. سطح بالای کورتیزول ممکن است با گرسنگی ، ولع مصرف مواد غذایی و احتمال رفتارهای استرس زا یا پرخوری همراه باشد.
شخصیت فردی: برخی شواهد نشان می دهد افرادی که از روی انگیزه فوری کارهایی را انجام می دهند ، بیشتر احساس هوس غذایی می کنند.
زمینه خوردن: مغز شما می تواند مصرف یک ماده غذایی خاص را به یک زمینه خاص مرتبط کند. به عنوان مثال ، ذرت بو داده و فیلم.
حالت روانی یک شخص.حالات خاص می تواند محرکی برای ولع مصرف مواد غذایی باشد. به عنوان مثال ، به نظر می رسد خلق و خوی منفی میل به غذایی را که می تواند به سرعت و به راحتی آماده شود و معمولاً حاوی مواد مضر است ، افزایش می دهد.
آیا ولع مصرف مواد غذایی نشانه کمبودهای غذایی است؟
یک باور عمومی وجود دارد که میل به غذا نشانه کمبود برخی مواد مغذی در بدن است. در بیشتر موارد ، این نظریه به چند دلیل در حال حاضر از پشتیبانی علمی برخوردار نیست.
به عنوان مثال ، اشتیاق به غذاهای شور گاهی به دلیل کمبود سدیم ایجاد می شود. با این حال ، بیشتر افرادی که تمایل به غذاهای شور دارند کمبود این ماده مغذی ندارند.
بعلاوه ، طبق نظریه کمبودهای تغذیه ای ، انتظار می رود بیشتر ولع خوردن غذا برای غذاهای مغذی و کمتر فرآوری شده مانند میوه ها ، سبزیجات ، غلات کامل یا حبوبات ایجاد شود.
اما در حقیقت ، بیشتر هوس های غذایی دارای ارزش غذایی پایینی هستند ، مانند غذاهای فرآوری شده با چربی ، قند یا نمک.
علاوه بر این ، تحقیقات نشان داده است که زنان و مردان معمولاً هوس غذایی متفاوتی دارند. به عنوان مثال ، زنان بیشتر تمایل به غذای با طعم شیرین دارند ، در حالی که مردان تمایل به غذای طعم دار دارند.
اما شواهد اندکی مبنی بر کمبود مواد مغذی در خانمها که احتمالاً در غذاهای شیرین وجود دارد یا مردان در کمبود عناصر غذایی موجود در غذاهای معطر وجود دارد.
سرانجام ، تحقیقات نشان می دهد که هرچه احتمال اشتیاق شما کمتر باشد ، یک غذای خاص کمتر می خورید.
در مورد تمایل به اقلام غیر غذایی چطور؟
اگرچه بعید به نظر می رسد که هوس علائم کمبودهای غذایی باشد ، اما ولع مصرف مواد غیر غذایی ممکن است باشد.
یک نمونه از این موارد اختلال Pica است ، که می تواند منجر به هوس محصولات غیر غذایی مانند خاک ، مواد شوینده و یخ شود.
پیکا بیشتر در کودکان و زنان باردار دیده می شود و علت دقیق آن هنوز مشخص نیست.
با این حال ، مطالعات نشان داده است که افراد مبتلا به پیکا اغلب آهن ، کلسیم یا روی کافی ندارند.
میل به اقلام غیر غذایی اغلب با مصرف مکمل هایی برای تأمین مواد مغذی رفع می شود.
البته ، همه موارد Pica با مصرف مکمل ها از بین نمی روند. “بنابراین ، برای تعیین نقش دقیق کمبودهای تغذیه ای در این زمینه ، تحقیقات بیشتری لازم است.”