افشاردوست: مربی طراز اول خارجی می‌خواهیم/ نسل فعلی تیم ملی والیبال باید ایرادهایش را بپذیرد

محمود افشاردوست در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری علم و فناوری آنا، درباره اینکه تیم ملی والیبال در تمامی دیدار‌های خود در دو هفته ابتدایی لیگ ملت‌ها بازنده از زمین خارج شده و تنها دو امتیاز به دست آورده، اظهار کرد: متأسفانه امسال تیم ملی شرایط خوبی در لیگ ملت‌ها ندارد و امتیازات زیادی را از دست داده است. خانواده والیبال جنگندگی همیشگی را در تیم ملی ندیدند و نه تنها موفق به کسب سهمیه المپیک شدیم بلکه در حفظ رنکینگ جهانی هم به مشکل جدی خوردیم. نوع بازی تیم ملی از سال گذشته هم بدتر است و دلایل زیادی می‌تواند در این موضوع دخیل باشد که می‌توان به سه ضلع این دلایل را تقسیم کرد.

تیم ملی شانس استفاده از مربی مطرح را از دست داد

وی ادامه داد: ضلع اول از دلایل ناکامی تیم ملی والیبال به مدیریت برمی‌گردد که همان فدراسیون است و وظایف متعددی از جمله نحوه برگزاری اردوی تیم ملی، بازی‌های تدارکاتی، انتخاب سرمربی را بر عهده دارد. در انتهای دوران ریاست محمدرضا داورزنی و سرپرستی وحید مرادی، من خودم یکی از اعضای کمیته فنی فدراسیون بودم و تلاش شد تا یک مربی مطرح را به کار بگیرند. خیلی از مربیان نامدار والیبال دنیا یا تیم داشتند و نمی‌توانستند سرمربی ایران شوند، یا اینکه نمی‌خواستند سرمربی تیم ملی شود. در نتیجه شانس تیم ملی نبود تا بتواند از سرمربی صاحب نامی بهره ببرد.

در موضع ذهنی ضعف داریم 

عضو هیئت رئیسه فدراسیون والیبال افزود: ضلع ذوم دلایل ناکامی تیم ملی والیبال بازیکنان بودند. مهره‌های کنونی تیم ملی در قیاس با نسل بی‌نظیر قبلی توان فنی کمتری دارند. سعید معروف، سید محمد موسوی، شهرام محمودی، امیر غفور، عادل غلامی و … به لحاظ فنی بهتر بودند. این به معنای خوب نبودن نسل فعلی والیبال ایران نیست و آنها به زمان بیشتری نیاز دارند تا خود را در سطح لیگ ملت‌ها کنند. بازیکنان ما باید بپذیرند و توان فنی خود را بالا ببرند. ابعاد زندگی آنها متفاوت است و زندگی شخصی آنها با زندگی حرفه‌ای‌شان متفاوت است. باید تمام تلاش خود را کنند تا کیفیت‌شان را ارتقا دهند. ذهن برتر و سخت‌کوشی بیشتر کنند و با تمرین و تلاش بیشتر، ایراد‌هایی خود را برطرف کنند. در موضع ذهنی ضعف داریم و و برای همین در کار تیمی دچار مشکل هستیم. نسل طلایی والیبال ما اگر اختلافی هم میان بازیکنان بود به معنای واقعی کلمه درون زمین تیم بودند و برای برتری بر حریفان در بهترین فرم خود بودند.

هنوز در دریافت اول مشکل داریم

وی یادآور شد: نسل فعلی تیم ملی هماهنگ نیستند و پائز هم به این نکته اشاره کرد، عطایی و آلکنو هم به همین نکته اشاره کرده بودند. بازیکنان تیم ملی به لحاظ کیفیت فنی قابل قیاس و هم طراز بازیکنان تاپ دنیا نیستند و علت آن کمتر تلاش و سعی کردن آنهاست. نگاهی به بازی‌های تیم‌های ملی برزیل، ایتالیا، لهستان، اسلوونی و … نشان می‌دهد که بازیکنان این تیم‌ها در سطح بهتری هستند. بیشتر آنها در لیگ‌های برتر دنیا لژیونر هستند و باید بپذیریم که بازیکنان ما فاصله گرفته‌اند، اما توانایی آن را دارند تا به روز‌های خوب برسند. ما هنوز در دریافت اول مشکل داریم و پیمان اکبری در بازی با ترکیه؛ ناچار شد محمدرضا حضرت پور را به عنوان دریافت کننده به زمین بفرستد. این موضوع گویای آن است که در پایه و اساس دچار ضعف هستیم و باید مشکلات را ریشه‌ای حل کنیم. اگر نپذیریم که ایراد داریم در مشکلات خود باقی می‌مانیم.

بگذریم کمیته فنی موافق آمدن پائز بود یا نبود

افشاردوست یادآور شد: ضلع سوم دلایل شکست‌های تیم ملی والیبال مربیان هستند. بعد از باخت‌هایی که سال گذشته با سرمربیگری بهروز عطایی به دست آوردیم، هجمه سنگینی علیه عطایی شکل گرفت. وقتی هیچ‌یک از مربیان خارجی مدنظر نپذیرفتند تا سرمربی تیم ملی ایران شوند در نهایت با پائز توافق شد. بگذریم که کمیته فنی موافق آمدن پائز بود یا نبود، اما در این مقطع پائز به درد نخورد. اگر با سرمربی ایرانی در لیگ ملت‌های امسال شرکت می‌کردیم و سرمربی تغییر نمی‌کرد، بدتر از ۸ شکستی که در دو هفته اول مسابقات به دست آمده نتیجه نمی‌گرفت. در مجموع هر سه ضلع از عوامل شکست‌های تیم ملی در لیگ ملت‌ها بوده‌اند و نباید تنها یک طرف را مقصر قلمداد کنیم. فدراسیون باید به دنبال چاره یابی باشد و واقع‌بینانه به دنبال حل مشکلات باشیم. مشکلات را پنهان نکنیم و خجالت نکشیم. به دنبال برطرف کردن ایراد‌ها در تمامی زمینه‌ها باشیم.

با یک شکست فشار زیادی به مربی ایرانی می‌آید

مدرس جهانی فدراسیون والیبال در مورد اینکه چه دیدگاهی در مورد سرمربی بعدی تیم ملی دارد، تصریح کرد: من مسئول و تصمیم گیرنده نیستم و این وظیفه فدراسیون است. تغییر نسل را ایجاد و طبیعی است با بازیکنان جوان‌تر کار کنیم. در سطح لیگ ملت‌ها مربی ایرانی در رأس امور باشد با یک شکست، فشار زایدالوصفی به او وارد می‌شود و مانع از پیشرفت بازیکنان خواهد شد. باید یک مربی طراز اول خارجی را بعد از لیگ ملت‌ها انتخاب کنیم و تا المپیک ۲۰۲۸ با او قرارداد ببندیم. اگر سال اول نتیجه نگرفت هم مهم نیست و دو سال به او زمان دهیم تا تیمش روی مدار نتیجه گرفتن بیفتد. مقطعی سرمربی انتخاب نکنیم و از سرمربی بعدی حتماً برنامه مدونی بگیریم. به دنبال نتیجه در کوتاه مدت نباشیم که به بیراهه رفته‌ایم. رصد جدی بازیکنانی با فیزیک مناسب در رده‌های سنی نوجوانان و جوانان را هم در اولویت قرار دهیم. ضمن اینکه کار مربی آموزش است و نباید آموزش متوقف شود.